IBPBI/1/415-696/09/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 25 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia udziału kapitałowego wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia udziału kapitałowego wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 2001 r. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka jawna powstała w wyniku przekształcenia, na mocy ustawy, ze spółki cywilnej działającej od 1998 r. W trakcie uczestnictwa w spółce, wspólnicy, od roku 1998, nie korzystali w pełni z uprawnienia, jakie daje im art. 52 ustawy kodeks spółek handlowych, czyli podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Pomimo tej okoliczności, wspólnicy wpłacali miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zysku wypracowanego przez spółkę, po jego podziale w proporcjach, wynikających z umowy spółki. Na uwagę zasługuje fakt, iż opodatkowywane zostawały wówczas przychody, które nie zostały faktycznie przez wnioskodawcę (oraz innych wspólników) otrzymane. Z uwagi na fakt, że w trakcie trwania spółki istniały obowiązki publicznoprawne po stronie wspólników, dotyczące zarówno powyższych zaliczek na podatek dochodowy, jak i inne, związane przykładowo z obowiązkiem opłacania składek ZUS, wspólnicy pobierali częściowo zysk spółki w wysokości niezbędnej do wywiązywania się z powyższych obowiązków, powiększony o inne niezbędne potrzeby. Niemniej jednak zysk ten nigdy nie był pobierany w całości, lecz w nieznacznej części. Reszta zysku (po odliczeniu pobranych zaliczek) pozostawała w majątku spółki, zgodnie z treścią art. 28 kodeksu spółek handlowych, jako mienie nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza wystąpić ze spółki z żądaniem wypłaty wypracowanej przez okres kilku lat na jego rzecz niepobranej części zysków, w odpowiedniej proporcji, wynikającej z umowy spółki, korzystając z uprawnienia wyrażonego w powołanym art. 52 kodeksu spółek handlowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zysk wypracowany przez spółkę jawną na przestrzeni ostatnich kilku lat, a niewypłacony wspólnikom lecz opodatkowany przez nich wcześniej (każdego miesiąca) podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w przypadku jego jednorazowej wypłaty na rzecz Wnioskodawcy, będzie podlegał ponownemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wynika z art. 22 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - określanego w dalszej części skrótem k.s.h.), spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. Spółka jawna jest spółką osobową (art. 4 § 1 pkt 2 k.s.h.). W przeciwieństwie do spółek kapitałowych (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjnej), którym art. 12 ustawy k.s.h. przyznaje osobowość prawną, spółki osobowe nie są osobami prawnymi. Analizę skutków podatkowych wypłaty zysków spółki jawnej na rzecz jej wspólników należy rozpocząć zatem od analizy powyższych przepisów.

Stosownie do treści art. 28 k.s.h. majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Majątek spółki jawnej stanowią zatem wkłady w formie własności i innych praw majątkowych oraz mienie nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia i funkcjonowania, w szczególności jej dochody, łącznie ze środkami pieniężnymi oraz prawami nabytymi w drodze surogacji. Majątek ten jest implikacją wspólnych działań nakierowanych na zysk wszystkich wspólników, jako osób fizycznych (w przedmiotowej sprawie). Nie budzi przy tym wątpliwości, że mienie nabyte przez spółkę obejmuje majątek wypracowany przez nią w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem opodatkowany u każdego ze wspólników na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wspólnicy spółki jawnej posiadają udziały w majątku spółki (tzw. udziały kapitałowe). Wartość tych udziałów jest zmienna. Art. 52 k.s.h. statuuje natomiast prawo do wypłaty (pobrań) przez wspólnika, wynikające z osiągnięcia dochodów przez spółkę. Wspólnik ma prawo do wypłaty całego zysku, jaki został mu przypisany na koncie kapitału. Prawo pobrania nie oznacza oczywiście, że wspólnik może pójść do spółki i po prostu wziąć pieniądze. Oznacza jedynie, że wspólnik sam decyduje, czy i ile pieniędzy może żądać, aby spółka mu wypłaciła. Sama wypłata zależy od zakresu reprezentacji, dlatego pobrać pieniądze może wspólnik mający prawo reprezentowania spółki (samodzielne), natomiast pozostali wspólnicy mogą żądać, aby spółka wypłaciła im odpowiednią kwotę. Oczywiście w tym ostatnim przypadku na skutek zgłoszenia takiego oświadczenia spółka staje się dłużnikiem wspólnika co do wypłaty i należy przeksięgować żądaną kwotę z kapitału własnego do zobowiązań. Dlatego w odniesieniu do tychże wspólników prawo pobrania (w ścisłym znaczeniu) będzie, zdaniem wnioskodawcy, uprawnieniem kształtującym, samo pobranie zaś (również w rachunkowym ujęciu) nastąpi z chwilą wykonania tego prawa (zgłoszenia żądania). Zatem, w świetle powyższego, w braku odmiennych postanowień w umowie spółki, każdemu wspólnikowi przysługuje żądanie dokonania podziału przez spółkę i wypłaty całości zysku odnotowanego za dany rok obrotowy. Należy rozumieć, że jeżeli z żądaniem podziału zysku występuje jeden wspólnik, to takie żądanie nie oznacza dla spółki obowiązku podziału całego zysku rocznego i wypłacenia go w stosownych proporcjach wszystkim wspólnikom, ale tylko obowiązek częściowego podziału zysku, tj. w celu wypłaty części zysku przypadającej na wspólnika żądającego wypłaty. Powyższe nie oznacza jednak, iż zyski te muszą być przez spółkę jawną wypłacone.

Z uwagi na wskazaną analizę pod kątem przepisów k.s.h., ponieważ spółka jawna nie ma osobowości prawnej, nie jest ona podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - określanej w dalszej części skrótem u.p.d.o.p.), przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemąjących osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej (...). Do spółki jawnej nie mają również zastosowania przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. - określanej w dalszej części skrótem u.p.d.o.f.), gdyż według art. 1 tej ustawy reguluje ona opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych. Spółki nie posiadające osobowości prawnej (w tym osobowe spółki prawa handlowego: jawna, komandytowa, partnerska i komandytowo-akcyjna) nie są podatnikami w zakresie podatków dochodowych - osiągane przez nich dochody stanowią bezpośrednio dochody ich wspólników i podlegają opodatkowaniu na mocy przepisów o podatku dochodowym właściwych ze względu na to, czy wspólnik jest osobą fizyczną, czy też osobą prawną.

Stosownie do art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Uzyskane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Należy zaznaczyć, iż w przypadku wspólnika będącego osobą fizyczną, powyższe przychody i koszty są zaliczane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada na podatników osiągających dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej obowiązki w zakresie obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składania deklaracji podatkowych. W myśl przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 (...) są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3.

Zgodnie z powołanym przepisem podatnicy ci są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z zasadami opodatkowania danego podatnika (stawką liniową lub progresywną). Zaliczki miesięczne od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za okres od stycznia do listopada, uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości zaliczki należnej za listopad, uiszcza się w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego. Od dnia 1 stycznia 2007 r., podatnicy nie mają już obowiązku składania comiesięcznych deklaracji PIT 5 lub 5L. Istnieje natomiast obowiązek składania zeznań o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu, który został określony w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Reasumując, wspólnik spółki jawnej, bez względu na okoliczność, czy wypracowany przez spółkę zysk zostanie mu wypłacony na zasadach określonych w art. 52 k.s.h., ma obowiązek wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a po zakończeniu roku podatkowego złożyć zeznanie podatkowe, w którym wykaże dochody z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną, jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ze względu na powyższy obowiązek, dotyczący wpłacania comiesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od części zysku spółki jawnej przypadającego na poszczególnych wspólników, moment przekazania zysku spółki jawnej do rąk wspólnika nie skutkuje po jego stronie powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie bowiem tego wspólnika, żądającego wypłaty zysków na niego przypadających od spółki jawnej oznaczałoby opodatkowanie już wcześniej opodatkowanego majątku.

Podstawową bowiem zasadą funkcjonującą w podatkach dochodowych jest zakaz podwójnego opodatkowania tego samego podmiotu. W ocenie wnioskodawcy takie stanowisko jest od wielu lat ugruntowanie w orzecznictwie sadów administracyjnych - zarówno WSA jak i NSA.

Na potwierdzenie swojego stanowiska powołał następujące wyroki:

* Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 października 2004 r. sygn. akt FSK 594/04,

* Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach sygn. akt I SA/Ke 72/07,

* Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 785/08,

* Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2930/08,

* Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 22 marca 2007 r. sygn. akt I SA/Ke 72/07,

* Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 20 grudnia 2007 r. sygn. akt I SA/Lu 694/07,

* Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2248/08,

* Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lutego 2009 r., sygn. akt II FSK 1629/07).

W przyjętym przez Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku z 7 października 2004 r. założeniu braku skutków podatkowych likwidacji spółki i podziału jej majątku pomiędzy wspólnikami potwierdzona została podstawowa zasada opodatkowania jednorazowego tej samej wartości na imię tej samej osoby. Taką też wykładnię należy, zdaniem Wnioskodawcy, zastosować w przedmiotowej sprawie, stąd konkludując, wypłata wypracowanych zysków przez spółkę jawną w czasie jej trwania, niewypłaconych wspólnikom na ich żądanie z końcem każdego roku obrotowego na podstawie art. 52 k.s.h., nie będzie stanowiła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych u Wnioskodawcy. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku stanowisko uznać należy za prawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - określanego w dalszej części skrótem k.s.h.), spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Z kolei, art. 28 k.s.h. precyzuje, że majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. W świetle powyższych regulacji majątek spółki jawnej jest prawnie wydzielony.

Natomiast na mocy art. 51 § 1 k.s.h., każdy wspólnik spółki jawnej ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Zasada równego udziału wspólników w zyskach i uczestniczenia w stratach może być jednak zmieniona w drodze umowy spółki. Wspólnik może żądać podziału i wypłaty zysku z końcem każdego roku obrotowego (art. 52 § 1 k.s.h.).

Wobec powyższego zysk w spółce jawnej jest dzielony pomiędzy wspólników z końcem każdego roku obrotowego. Przy czym zysk nie musi być koniecznie podzielony i wypłacony wspólnikom. Fakt wypłaty zysku u wspólników spółki jawnej nie skutkuje, co do zasady, powstaniem dochodu do opodatkowania.

Wypłata z tytułu podziału zysku uregulowana w art. 52 Kodeksu spółek handlowych stanowi odzwierciedlenie uzyskanego dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej. Od tego dochodu wspólnicy w ciągu roku opłacają zaliczki na podatek, a po zakończeniu roku ewentualnie uiszczają dopłatę podatku, wynikającego z rocznego zeznania podatkowego. W konsekwencji, wypłata na rzecz wspólnika, środków z tytułu podziału zysku spółki jawnej, o której mowa w wyżej przytoczonym art. 52 k.s.h., nie skutkuje powstaniem obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, w istocie mamy do czynienia z wystąpieniem wspólnika ze spółki jawnej.

Zgodnie z art. 65 k.s.h., wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej powoduje obowiązek rozliczenia jego udziału kapitałowego. Rozliczenie poprzedza ustalenie wartości udziału kapitałowego występującego wspólnika, poprzez sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym.

Ustalony w ten sposób udział kapitałowy powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 k.s.h.). Udział wypłacany wspólnikowi powinien uwzględniać wniesione do spółki wkłady, a także procentową część nadwyżki majątkowej ponad wniesione przez wspólników wkłady.

Reasumując, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie zachodzą okoliczności zanalizowane powyżej, które wyłączyłyby z przedmiotu opodatkowania czynność wypłaty wypracowanych zysków przez spółkę jawną, bowiem w istocie mamy do czynienia z czynnością wypłaty wnioskodawcy udziału kapitałowego w związku z jego wystąpieniem ze spółki jawnej.

Spółka jawna, jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada zdolności podatkowej. Tym samym z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, a nie spółka.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zgodnie z tą zasadą dochody (jako różnica przychodów i kosztów ich uzyskania) z udziału w spółce jawnej opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziału w zysku spółki. Udział w zysku wspólnika występującego ze spółki, odpowiada wartości majątku wspólnego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, przy uwzględnieniu proporcji, w jakiej wspólnik występujący ze spółki uczestniczył w zyskach spółki. Przy czym zysk jest to nadwyżka wpływów nad wydatkami w działalności gospodarczej, który zgodnie z ww. art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega opodatkowaniu osobno u każdego wspólnika.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, wolne od opodatkowania są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej.

W konsekwencji wkłady zwrócone wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy, tylko do wysokości, w jakiej zostały do tej spółki wniesione.

Natomiast różnica pomiędzy wypłaconą wartością udziałów kapitałowych, a wartością wkładów wniesionych przez wspólnika do spółki, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia w tym zakresie, jest czy otrzymane przez występującego ze spółki wspólnika środki były opodatkowane w czasie jej trwania. Ustawodawca zwolnił bowiem, zgodnie z cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tylko wartości wymienione w tym przepisie. Tym samym nadwyżka ponad wniesiony wkład winna być opodatkowana.

Przychód z tytułu otrzymanego udziału kapitałowego, ponad wartość zwolnioną od opodatkowania należy zakwalifikować do przychodów z praw majątkowych, o których mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy. Stosownie do treści tego przepisu, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c).

W myśl przepisu art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mimo, iż posługują się terminem "prawa majątkowe", nie definiują tego pojęcia. Wobec tego zasadnym jest przyjęcie, iż prawo majątkowe to najogólniej rzecz biorąc, prawo podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego. Jest to uprawnienie określonego podmiotu, które związane jest z jego majątkiem. Wyliczenie zawarte w przepisie art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych praw majątkowych, z których przychody podlegają opodatkowaniu, nie ma charakteru wyczerpującego, o czym świadczy posłużenie się przez ustawodawcę terminem "w szczególności". Skoro zatem katalog przychodów z praw majątkowych ma charakter otwarty, to uprawnionym jest zaliczenie do niego także innych praw majątkowych, literalnie nie wymienionych w tym przepisie.

Wobec powyższego, w wyniku wypłaty udziału kapitałowego na rzecz występującego ze Spółki jawnej wspólnika (ponad kwotę zwróconych wkładów) powstaje dla niego przychód, którego źródłem są prawa majątkowe przysługujące wspólnikowi z tytułu uczestnictwa w tej spółce.

Reasumując, należy uznać, iż zwrot wkładów do Spółki jawnej dokonany na rzecz występującego wspólnika, jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, tylko do wysokości wniesionego do tej Spółki przez niego wkładu. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, podlega natomiast różnica pomiędzy wypłaconą wartością udziału kapitałowego, a wartością wkładów wniesionych przez wspólnika, jako dochód z praw majątkowych.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków stwierdzić należy, iż zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie wiążą Organu wydającego niniejszą interpretację indywidualną.

Na marginesie należy dodać, że stanowisko sądów administracyjnych w zakresie będącym przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ugruntowane, bowiem są też orzeczenia prezentujące stanowisko odmienne od Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.