IBPBI/1/415-689/11/RM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 11 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie braku konieczności dokonania korekty odpisów amortyzacyjnych oraz zeznania podatkowego złożonego za rok 2010, w związku z otrzymaniem środków finansowych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, stanowiących zwrot wydatków inwestycyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lipca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku konieczności dokonania korekty odpisów amortyzacyjnych oraz zeznania podatkowego złożonego za rok 2010, w związku z otrzymaniem środków finansowych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, stanowiących zwrot wydatków inwestycyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, zarejestrowaną w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Burmistrza Miasta. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w księgach rachunkowych, zgodnie z ustawą o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223). W dniu 22 września 2010 r. Wnioskodawca podpisał umowę o dofinansowanie projektu inwestycyjnego "...", która przewiduje dofinansowanie projektu w kwocie 60% wydatków kwalifikowalnych (wydatków netto, bez vat).

Dofinansowanie udzielone w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Poddziałania 1.2.4. Mikro, Małe i Średnie Przedsiębiorstwa, pochodzi ze środków:

* europejskich w kwocie stanowiącej 85% dofinansowania,

* budżetu państwa w kwocie stanowiącej 15% dofinansowania.

Całość wydatków została zrealizowana w 2010 r.. Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne zostały przyjęte przez Wnioskodawcę do użytkowania w 2010 r.: część z nich w październiku a część w grudniu. Zgodnie z art. 22g i 22h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do użytkowania w październiku 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął dokonywanie odpisów amortyzacyjnych począwszy od listopada 2010 r..

Całość tych odpisów amortyzacyjnych zaliczył w 2010 r. do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W kwietniu 2011 r. otrzymał refundację wydatków na środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zgodnie z umową o dofinansowanie projektu inwestycyjnego: w dniu 22 kwietnia 2011 r. otrzymał środki europejskie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, a w dniu 26 kwietnia 2011 r. z budżetu państwa. Całość otrzymanych środków stanowiła 60% wartości początkowej netto zakupu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Po otrzymaniu dofinansowania księgi rachunkowe oraz rozliczenie PIT z 2010 r. Wnioskodawca pozostawił bez zmian z następujących powodów:

* w chwili otrzymania dofinansowania księgi rachunkowe 2010 r. były zamknięte i PIT za 2010 rok został złożony w Urzędzie skarbowym,

* w 2010 r. Wnioskodawca nie miał pewności, że otrzyma dofinansowanie, ani nie posiadał wiedzy w zakresie jego wysokości, ponieważ w przypadku niespełnienia przez Niego warunków umownych (co było oceniane dopiero w 2011 r. po złożeniu wniosku o płatność) kwota dofinansowania mogła być obniżona lub wcale nie zostać wypłacona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest niżej przedstawione stanowisko w przedmiotowej sprawie, czy też jednak należało dokonać korekty ksiąg rachunkowych i zeznania podatkowego PIT za 2010 rok po otrzymaniu dofinansowania w 2011 r. poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów jedynie 40% kwoty dokonanych odpisów amortyzacyjnych, czyli od wartości sfinansowanej środkami własnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z powyższymi faktami oraz brzmieniem art. 41 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o rachunkowości i art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów nie powinien zaliczać odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tej części środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która została dofinansowana. Dofinansowane środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zostały już częściowo zamortyzowane w 2010 r., dlatego też proporcję dofinansowania Wnioskodawca określił poprzez ustalenie udziału kwoty dofinansowania w kwocie wartości netto środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z dnia 1 stycznia 2011 r. (a więc pomniejszonej o dokonane już w 2010 r. odpisy amortyzacyjne). W wyniku tego działania ustalił, że kwota otrzymanego dofinansowania stanowi 60,5% pozostałej do zamortyzowania wartości środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym Wnioskodawca dokonał korekty odpisów amortyzacyjnych za pierwsze 3 miesiące 2011 r. w ten sposób, że do kosztów uzyskania przychodów zaliczył tylko 39,5% tej kwoty. Następnie w kolejnych miesiącach zalicza do kosztów uzyskania przychodów 39,5% kwoty jako część odpisów amortyzacyjnych od części wartości środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, która została sfinansowana środkami własnymi, a 60,5% jako część odpisów amortyzacyjnych od części wartości środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, która została dofinansowania, nie zalicza do koszów uzyskania przychodów. W ten sposób w ocenie Wnioskodawcy, spełnia wymagania określone w art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych lub co do których nie zaniechano poboru podatku podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 22 września 2010 r. podpisał umowę w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, poddziałanie 1.2.4. Mikro, Małe i Średnie Przedsiębiorstwa o dofinansowanie projektu inwestycyjnego "...", która przewiduje dofinansowanie projektu w kwocie 60% wydatków kwalifikowalnych. Całość wydatków została zrealizowana w 2010 r.. Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne zostały przyjęte przez Wnioskodawcę do użytkowania w październiku i w grudniu 2010 r. Wnioskodawca od listopada 2010 r. rozpoczął dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do używania w październiku. Całość tych odpisów amortyzacyjnych Wnioskodawca zaliczył w 2010 r. do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W kwietniu 2011 r. otrzymał refundację wydatków na środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zgodnie z umową o dofinansowanie projektu inwestycyjnego.

Zatem jak wynika z ww. staniu faktycznego, ww. środki finansowe zostały przekazane Wnioskodawcy jako refundacja poniesionych wydatków inwestycyjnych (a więc przeznaczonych na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), zatem nie stanowią one przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z zacytowanego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych od tej części ich wartości, która została Wnioskodawcy zwrócona w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez refundację. Zatem, zwrot dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne, powoduje, iż wartość odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca podpisał w dniu 22 września 2010 r. umowę o dofinansowanie 60% wydatków kwalifikowalnych zakupionych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a dokonywanie odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia ww. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych rozpoczął w listopadzie 2010 r. to od tego momentu tj. miesiąca od którego rozpoczął dokonywanie ww. odpisów amortyzacyjnych, winien był wydzielić z kosztów uzyskania przychodów część odpisów amortyzacyjnych, odpowiadających proporcji w jakiej pozostaje kwota przyznanej na ww. środki trwałe i wartości niematerialnej prawne refundacji do wartości początkowej tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Bez znaczenia w przedstawionym stanie faktycznym pozostaje fakt, że refundację tę otrzymał w kwietniu 2011 r. Zauważyć bowiem należy, że skoro określone wydatki są lub będą podatnikowi zwracane, podatnik zaś nie traci własności środka trwałego oraz wartości niematerialnej lub prawnej, to ujmowanie odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów podatkowych w miesiącach po podpisaniu umowy o dotację a przed jej otrzymaniem nie znajduje nie tylko prawnego, ale również racjonalnego uzasadnienia. W takim przypadku, a więc po pozytywnym zweryfikowaniu jego wniosku o dofinansowanie oraz podpisaniu umowy o udzielenie tego dofinansowania podatnik ma już bowiem pewność, że zostanie mu zrefundowany poniesiony wydatek. Zatem ostatecznie podatnik nie poniesie ciężaru finansowego związanego z nabyciem środka trwałego oraz wartości niematerialnej lub prawnej w części pokrytej dofinansowaniem.

Reasumując, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca winien dokonać stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych w tych miesiącach (okresach), w których wykazał je w wysokości zawyżonej tj. od listopada 2010 r. oraz zeznania podatkowego złożonego za rok 2010.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest wykładnia przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), w zakresie obowiązku dokonania korekty ksiąg rachunkowych w związku z otrzymaniem wskazanego we wniosku dofinansowania. Przepisy tej ustawy nie są przepisami prawa podatkowego, a tylko te przepisy w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.