IBPBI/1/415-68/10/ESZ - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację spotkań, szkoleń i prezentacji na rzecz przedsiębiorców.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 25 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na:

W dniu 25 stycznia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup poczęstunku podawanego podczas spotkań, szkoleń i prezentacji organizowanych w wynajętej sali oraz zakup poczęstunku podawanego podczas spotkań ze zleceniobiorcami organizowanych w kawiarniach, restauracjach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi doradztwa oraz szkolenia z zakresu pozycjonowania stron www w wyszukiwarkach internetowych. Pozycjonowanie stron www jest dziedziną liczącą w Polsce zaledwie kilka lat. Stąd też termin jest mało znany i raczej kojarzy się z pozycjonowaniem marketingowym, niż z podnoszeniem pozycji strony w wynikach wyszukiwarek. W szczególności szkolenia z pozycjonowania są nowością na polskim rynku - gdy firma Wnioskodawcy wprowadziła je 2 lata temu, była w zasadzie pierwszą tego typu firmą w Polsce. Aby uświadomić przedsiębiorcom, jak ważne miejsce w strategii marketingowej zajmuje pozycjonowanie strony www, Wnioskodawca organizuje dla nich bezpłatne spotkania, których celem jest przedstawienie korzyści płynących z wysokiej pozycji w wyszukiwarkach internetowych. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi szkolenia z pozycjonowania stron www dla dziennikarzy. W ramach tych spotkań przybliża słuchaczom zagadnienia techniczne związane z pozycjonowaniem.

Dzięki temu Wnioskodawca zyskuje w trójnasób:

Wnioskodawca nie dysponuje własną salą konferencyjną, czy też innym pomieszczeniem, w którym mogłyby odbywać się prezentacje i szkolenia. Stąd są one organizowane poza siedzibą firmy, a Wnioskodawca ponosi koszty wynajmu sali oraz sprzętu, przygotowuje materiały dydaktyczne, jak również zapewnia uczestnikom napoje i posiłek w trakcie przerw.

Wnioskodawca organizuje prezentacje oraz szkolenia osobiście lub z pomocą zleceniobiorców. W celu omówienia szczegółów współpracy spotyka się z nimi, ze względu na brak własnych pomieszczeń, najczęściej w restauracjach i kawiarniach, gdzie ponosi koszty napojów, czy drobnego poczęstunku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, napoje i posiłki serwowane uczestnikom prezentacji oraz szkoleń, a także poczęstunek w trakcie spotkania ze zleceniobiorcą poza siedzibą firmy, nie mają charakteru reprezentacji, a tym samym stanowią koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Nie ulega wątpliwości, że organizacja zarówno prezentacji usług firmy, jak i szkoleń pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Z tego punktu widzenia napoje oraz poczęstunek postawione do dyspozycji uczestnikom prezentacji firmy lub szkolenia oraz spożyte w trakcie spotkania ze zleceniobiorcą będą stanowić koszt uzyskania przychodu.

Analizując ostatni z warunków uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów należy przytoczyć brzmienie art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f., w którym ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Jednocześnie ustawodawca nie zdefiniował pojęcia reprezentacji w żadnej ustawie podatkowej. W związku z tym należy sięgnąć do definicji słownikowej pojęcia reprezentacji, aby ustalić, jakie znaczenie ma ono w języku powszechnym.

Reprezentacja, zgodnie z definicją słownikową ("Słownik języka polskiego" pod red. M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992), oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. W odniesieniu do działalności gospodarczej reprezentacja jest rozumiana jako kształtowanie i utrwalanie korzystnego wizerunku firmy, poprzez np. jej wystrój, kontakty oficjalne i handlowe z innymi podmiotami gospodarczymi, sposób podejmowania kontrahentów, wręczanie upominków. Z powyższego wynika, że o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań, mających na celu stworzenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacjach z kontrahentami, gośćmi i potencjalnymi klientami, tj. demonstrowanie pozycji firmy poprzez wytworność i wystawność.

Wnioskodawca uważa, że wydatki na poczęstunek w trakcie prezentacji usług oraz szkolenia nie mają charakteru reprezentacyjnego.

Zdaniem Wnioskodawcy również wydatki na poczęstunek w trakcie spotkania ze zleceniobiorcą poza siedzibą firmy nie spełniają definicji reprezentacji. Spotkania odbywają się bowiem poza siedzibą firmy nie w celu kreowania wizerunku firmy, lecz ze względu na brak warunków do przeprowadzenia takiego spotkania w siedzibie firmy. Z kolei wynajem sali specjalnie na spotkanie z jednym zleceniobiorcą jest z punktu widzenia podatnika nieekonomiczny. Na brak charakteru reprezentacyjnego tych spotkań wskazują również wybierane miejsca - nie są to ekskluzywne restauracje, lecz raczej kawiarnie, a poczęstunek nie składa się z kilkudaniowego obiadu, lecz napoju z drobną przekąską. Organizacja spotkań biznesowych połączonych z drobnym, niewystawnym posiłkiem jest praktyką powszechnie stosowaną. Spotkania takie nie mają na celu zaimponowania kontrahentowi wystawnością, czy wytwornością, gdyż trudno zaimponować kontrahentowi wystawności czy zasobnością płacąc za kawę i ciastko, czy za "zwykły" obiad. Istotą spotkania jest omówienie szczegółów współpracy oraz ewentualnych problemów występujących przy organizacji prezentacji i szkoleń.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23. ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca organizuje dla przedsiębiorców bezpłatne spotkania - prezentacje, których celem jest przedstawienie korzyści płynących z wysokiej pozycji w wyszukiwarkach internetowych. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi szkolenia z pozycjonowania stron www dla dziennikarzy. Wnioskodawca nie posiada własnej sali konferencyjnej, czy też innego pomieszczenia, w którym mogłyby odbywać się prezentacje i szkolenia. Stąd są one organizowane poza siedzibą firmy, a Wnioskodawca ponosi koszty wynajmu sali oraz sprzętu, przygotowuje materiały dydaktyczne, jak również zapewnia uczestnikom napoje i posiłek w trakcie przerw. Ponadto w celu omówienia szczegółów współpracy ze zleceniobiorcami, ze względu na brak własnych pomieszczeń, spotyka się z nimi najczęściej w restauracjach i kawiarniach, gdzie ponosi koszty napojów, czy drobnego poczęstunku.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż rozstrzygnięcie kwestii czy wydatki, o których mowa we wniosku mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zależy od tego, czy dotyczą one reprezentacji, tj. czy wydatki na poczęstunek ukierunkowane są na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (wizerunku). Złożony wniosek dotyczy oceny charakteru wydatków poniesionych na zakup poczęstunku w postaci napojów i posiłku w związku z organizowaniem spotkań, szkoleń i prezentacji w szczególności dla przedsiębiorców i dziennikarzy, a także odbywaniem spotkań ze zleceniobiorcami w kawiarniach i restauracjach.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż wydatki, jakie Wnioskodawca ponosi na zakup nienoszącego cech okazałości poczęstunku, podawanego podczas, stanowiących istotę (przedmiot) prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, spotkań, szkoleń i prezentacji z klientami (przedsiębiorcami i dziennikarzami), mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów. Jednak podkreślić należy, iż ww. wydatek może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, o ile w istocie jak wskazano we wniosku Wnioskodawca nie posiada własnej sali konferencyjnej, ani innego pomieszczenia, w którym mogłyby odbywać się prezentacje i szkolenia.

Natomiast wydatki na zakup poczęstunku podawanego w trakcie spotkań ze zleceniobiorcami w takich lokalach zewnętrznych jak kawiarnie, czy restauracje, wiążą się z tworzeniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy. Pomimo tego, że w czasie spotkań tych omawiane są zasady współpracy, negocjowane są kontrakty to wątpliwości budzi miejsce takiego spotkania, znajdujące się właśnie w kawiarni czy restauracji. Trudno wykazać inny niż reprezentacja, cel poniesienia tych wydatków. W kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia "reprezentacja" oraz z analizy przytoczonego art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy, jednoznacznie wynika, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na zorganizowanie spotkań ze zleceniobiorcami w kawiarni czy restauracji są wydatkami na reprezentację i jako takie nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Ich charakter bezsprzecznie świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania firmy na zewnątrz. Powoływanie się w tym kontekście przez Wnioskodawcę na okoliczność, że organizacja spotkań biznesowych połączonych z drobnym, niewystawnym posiłkiem jest praktyką powszechnie stosowaną nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup poczęstunku podawanego podczas spotkań, szkoleń i prezentacji organizowanych w wynajętej sali, jest prawidłowe. Natomiast w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup poczęstunku podczas spotkań ze zleceniobiorcami organizowanych w kawiarniach, restauracjach, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych, tut. organ informuje, iż zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie wiążą Organu podatkowego, właściwego do wydania niniejszej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.