IBPBI/1/415-677/14/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 5 czerwca 2014 r., uzupełnionym 25 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych związanych z realizacją przez osoby fizyczne wspólnego przedsięwzięcia w prowadzonej wspólnie przez te osoby podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych związanych z realizacją przez osoby fizyczne wspólnego przedsięwzięcia w prowadzonej wspólnie przez te osoby podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem 18 sierpnia 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-677/14/BK, IBPP2/443-550/14/ICz wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 25 sierpnia 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz ze wspólniczką (osobą fizyczną) prowadzi niepubliczne przedszkole, określone jako "Wspólne Przedsięwzięcie". Przedszkole jest zarejestrowane w ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświatowych. Ponadto wspólniczki prowadzą odrębnie inne działalności gospodarcze zgłoszone do CEIDG.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 22 sierpnia 2014 r., Wnioskodawczyni wskazała, ponadto że:

Ww. przesłanki wykluczały zawarcie umowy spółki cywilnej lub którejkolwiek ze spółek osobowych określonych w kodeksie spółek handlowych. Z tych samych powodów uczestniczki wspólnego przedsięwzięcia, tj. wspólniczki prowadzące przedszkole nie ujawniły tej formy działalności gospodarczej w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej, bo nie mogą takiego wpisu posiadać. Ponadto Wnioskodawczyni dodała, że do pojęcia "wspólnego przedsięwzięcia" odnosi się art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Wnioskodawczyni jest opodatkowana na "zasadach ogólnych",

3. Wspólniczki prowadzą jedną wspólną podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której ujmują ogół wspólnie uzyskiwanych przychodów i wspólnie ponoszonych kosztów,

4. Prowadzone niepubliczne przedszkole nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,

5. Wspólniczki nie wystawiają pomiędzy sobą faktur,

6. Ponoszone wydatki dot. ogółu wydatków niezbędnych dla prowadzenia przedszkola w tym dot. personelu, najmu i utrzymania pomieszczeń, wyżywienia dzieci, wyposażenia obiektu. Do ponoszenia tych kosztów zobowiązane są solidarnie obie "wspólniczki".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaki rodzaj ewidencji podatkowej, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązana jest prowadzić Wnioskodawczyni.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym jest ona zobowiązana do prowadzenia jednej wspólnej podatkowej księgi przychodów i rozchodów, celem ewidencjonowania wspólnych przychodów i wspólnych kosztów udokumentowanych z reguły fakturami wystawionymi na niepubliczne przedszkole (z jego numerem NIP).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zgodnie art. 24a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Określony w tym przepisie obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych po przekroczeniu określonego limitu przychodów dotyczy, co do zasady, podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Szczegółowe zasady prowadzenia księgi określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1037).

W myśl § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym", są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz ze wspólniczką (osobą fizyczną) prowadzi niepubliczne przedszkole, określone jako "Wspólne Przedsięwzięcie". Przedszkole nie jest prowadzone w formie spółki cywilnej, czy też osobowej spółki prawa handlowego. Jest zarejestrowane w ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświatowych. Ponadto wspólniczki prowadzą odrębnie inne działalności gospodarcze zgłoszone do CEIDG.

W związku z powyższym mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy wyjaśnić, że wspólne przedsięwzięcie to w istocie wzajemne ustalenia dokonane między przedsiębiorcami, na mocy których niezależne od siebie podmioty podejmują wspólne działania w celu realizacji określonego, jednego przedsięwzięcia gospodarczego.

Przychody, które podatnik - jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą - uzyska w wyniku uczestnictwa we wspólnym przedsięwzięciu stanowić będą przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, które winny być opodatkowane zgodnie z wybraną przez niego formą opodatkowania dochodów z tytułu uczestnictwa we wspólnym przedsięwzięciu. Od strony technicznej zasady rozliczenia podmiotów uczestniczących we wspólnym przedsięwzięciu są więc podobne do tych, według których rozliczają się dla celów podatkowych wspólnicy spółek osobowych. Istotną różnicą jest jednak brak obowiązków rejestracyjnych dla wspólnego przedsięwzięcia (tak prawnych, jak i podatkowych), w sytuacji gdy jego zadania realizowane są na podstawie umowy, a nie w ramach spółki.

W konsekwencji ciężar rozliczeń z organem podatkowym z tytułu realizowanego przedsięwzięcia spoczywa na każdym z osobna uczestniku wspólnego przedsięwzięcia.

W przedmiotowej sprawie, każdy z uczestników przedsięwzięcia jest niezależnym podmiotem (osobą fizyczną) prowadzącym odrębną działalność gospodarczą. Osoba fizyczna prowadząca indywidualnie pozarolniczą działalność gospodarczą ma obowiązek prowadzić - co do zasady - jedną podatkową księgę przychodów i rozchodów, na zasadach i zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ww. rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w której ujmuje zdarzenia gospodarcze związane z tym źródłem przychodów (również w sytuacji, gdy prowadzi różne rodzaje działalności). Zatem każdy z uczestników wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa we wniosku, tj. osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powinien odnotowywać zdarzenia gospodarcze w odrębnej podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Reasumując, Wnioskodawczyni, działająca m.in. na podstawie zawartego porozumienia o prowadzeniu wspólnego przedsięwzięcia, ma obowiązek prowadzić odrębną podatkową księgę przychodów i rozchodów, zgodnie z ww. przepisami.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazać należy, że w zakresie podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.