IBPBI/1/415-652/09/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2009 r. (data wpływu do Organu - 12 czerwca 2009 r.) uzupełnionym w dniu 10 sierpnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie konieczności opodatkowania remanentu likwidacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2009 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie konieczności opodatkowania remanentu likwidacyjnego.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 28 lipca 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 10 sierpnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Cywilna - wnioskodawca prowadzi działalność w oparciu o umowę spółki i wpisy do ewidencji działalności gospodarczej poszczególnych wspólników. Wspólnikami tej Spółki są F - 50% udziałów oraz wspólnicy J i K małżonkowie między którymi nie istnieje rozdzielność majątkowa - każdy z małżonków po 25% udziałów.

Spółka - wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności tej Spółki jest wynajem pomieszczeń użytkowych na cele gospodarcze w oparciu o długoletnie umowy dzierżawy. Wspólnicy z prowadzonych działalności rozliczają podatek dochodowy osób fizycznych na zasadach ogólnych. Wspólnicy Spółki poza jej działalnością prowadzą indywidualne działalności gospodarcze w formie jednoosobowych firm oraz spółek cywilnych - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Wspólnik F jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność w formie jednoosobowej firmy w której zakres wchodzi m.in. wynajem nieruchomości. Wspólnicy - małżonkowie J i K prowadzą działalność w formie spółki cywilnej zajmującej się wynajmem nieruchomości. Ich Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Wspólnik K prowadzi dodatkowo indywidualną działalność gospodarczą jako osoba fizyczna - Kancelaria Radcy Prawnego i jest czynnym podatnikiem VAT.

Wspólnicy na mocy aktu notarialnego wnieśli aportem do majątku Spółki cywilnej - wnioskodawcy używany budynek, w którym w latach 1995-1996 został przeprowadzony remont i modernizacja przewyższająca wartość początkową zakupionej nieruchomości. Od poniesionych nakładów inwestycyjnych spółka dokonała odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości, jako od wydatków związanych z działalnością opodatkowaną. Nieruchomość stanowi środek trwały Spółki cywilnej - wnioskodawcy, od którego są dokonywane odpisy amortyzacyjne zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Właścicielem budynku w księdze wieczystej są osoby fizyczne. W Dziale II "Własność" ksiąg wieczystych wpisane jest podrubryka 1 "wspólność łączna wspólników spółki cywilnej", podrubryka 2 " osoba fizyczna: F i małżonkowie J i K Spółka nie posiada osobowości prawnej. Udziały w nieruchomości są łączne, nie są określone w częściach ułamkowych.

Wspólnicy w maju 2008 r. aktem notarialnym, dokonali zmiany umowy Spółki wprowadzając zapis, że w przypadku likwidacji Spółki lub zakończenia działalności przedmiotowa nieruchomość będzie przeniesiona na wspólników w następujących proporcjach - F 1/2 udziału w nieruchomości, J 1/4 udziału, K 1/4 udziału.

W trakcie trwania działalności Spółki Cywilnej wspólnicy chcą dokonać fizycznego podziału nieruchomości - wydzielenie poszczególnych lokali odrębnie dla F i odrębnie dla małżonków J i K oraz ustalenie części ułamkowych udziału w gruncie przypadających dla wyżej wymienionych, na którym jest położona nieruchomość. Po dokonaniu podziału poszczególne lokale będą wykorzystane w indywidualnych działalnościach gospodarczych wspólników w celu dalszego prowadzenia działalności opodatkowanej VAT polegającej na wynajmie lokali użytkowych objętej 22% stawką VAT.

Zgodnie z dokonanym podziałem fizycznym nieruchomości, na podstawie dokumentacji geodezyjnej zostanie sporządzony akt notarialny podziału nieruchomości wspólnej. Na bazie aktu notarialnego sąd dokona stosownych zmian w księdze wieczystej polegających na wydzieleniu z dotychczasowej księgi, dwóch nowych ksiąg: pierwsza - F (lokale i część ułamkowa gruntu), druga - małżonkowie J i K (lokale i część ułamkowa gruntu). Dotychczasowa księga wieczysta zostanie zlikwidowana. W związku z podziałem nieruchomości w Spółce Cywilnej nieruchomość zostanie wykreślona z ewidencji środków trwałych. Poszczególne lokale, wraz z udziałem w gruncie zostaną wprowadzone do środków trwałych w firmie F oraz w spółce małżonków J i K.

Powyższa czynność - podział nieruchomości nie stanowi sprzedaży, ani nie jest czynnością zrównaną ze sprzedażą, spowoduje jednak zmianę w prowadzonej dla tej nieruchomości księdze wieczystej. Podział nieruchomości nie jest przekazaniem na cele osobiste, gdyż nieruchomość będzie nadal wykorzystywana w działalności gospodarczej i będzie służyła sprzedaży opodatkowanej.

Spółka Cywilna zostanie zlikwidowana, a na dzień likwidacji nie będzie w prowadzonej ewidencji żadnych środków trwałych. Remanent likwidacyjny Spółki Cywilnej nie będzie zawierał żadnej pozycji, będzie wynosił zero złotych. Spółka Cywilna nie ma osobowości prawnej. Majątek spółki jest własnością wspólników, nie jest własnością spółki. W wyniku fizycznego podziału nieruchomości nie następuje żadna czynność prawna, będąca czynnością zrównaną ze sprzedażą.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy na dzień likwidacji spółki powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego osób fizycznych... (pytanie określone we wniosku jako 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że nieruchomość będzie nadal wykorzystywana w działalności gospodarczej oraz remanent likwidacyjny spółki cywilnej nie będzie zawierał żadnych pozycji i będzie wynosił zero złotych - nie ma podstawy do opodatkowania podatkiem dochodowym osób fizycznych, gdyż nie powstanie przychód do opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei w myśl art. 24 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, niebędących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w powyższym zawiadomieniu.

Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

W przedmiotowej sprawie, mimo likwidacji spółki cywilnej, nie doszło do likwidacji działalności gospodarczej, bowiem wspólnicy będą prowadzić nadal działalność gospodarczą. Nie wygasło zatem źródło przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a tym samym nie ustala się dochodu na dzień likwidacji. Ponadto, we wniosku wskazano, że remanent likwidacyjny spółki cywilnej nie będzie zawierał żadnych pozycji i będzie wynosił zero złotych. Oznacza to, że wspólnicy Spółki nie będą zobowiązani do zapłaty, od dochodu o którym mowa w cyt. wyżej art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku w formie ryczałtu określonego przepisem art. 44 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powołanych przepisów oraz przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko wnioskodawcy w zakresie obowiązku zapłaty podatku od remanentu likwidacyjnego w związku z likwidacją Spółki cywilnej jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie skutków podatkowych czynności podziału nieruchomości, zniesienia jej współwłasności oraz wykreślenia z ewidencji środków trwałych Spółki, skutków podatkowych jakie dla wspólników Spółki cywilnej powstaną w związku z przekazaniem otrzymanych przez nich lokali do odrębnych działalności gospodarczych (prowadzonych samodzielnie lub w formie Spółki cywilnej) (objętym pytaniem wymienionym we wniosku jako 2) oraz w zakresie podatku VAT wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka cywilna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.