IBPBI/1/415-648/09/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 6 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zapłaconej kary umownej za nieterminowe zrealizowanie usługi - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej zapłaconej kary umownej za nieterminowe zrealizowanie usługi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy o roboty montażowo-budowlane wnioskodawca został zobowiązany do zapłaty kary umownej w związku z nieterminowym wykonaniem prac montażowo-budowlanych. Jednocześnie kontrahent nie miał zastrzeżeń co do jakości wykonanych robót. Co więcej, przyczyny zwłoki nie były zawinione przez przedsiębiorcę, gdyż w okresie wykonania robót aura pogodowa przeszkodziła w terminowym wykonaniu umowy. Czynnik ten był bezpośrednią przyczyną zwłoki w zakończeniu robót, a w konsekwencji przyczyną poniesienia wydatku w postaci kary umownej.

Za wykonaną usługę zgodnie z umową wnioskodawca wystawił fakturę przychodową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kara umowna z tytułu nieterminowego wykonania umowy, nałożona przez kontrahenta zgodnie z umową stanowi koszt podatkowy.

Zdaniem wnioskodawcy, kary umowne poniesione z tytułu nieterminowego wykonania robót i usług będących przedmiotem umowy mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, ponieważ nie są wymienione w przepisie art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zawiera zamknięty katalog kar umownych, wiążących się z nienależytym wykonaniem robót i usług, niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Kara umowna może być kosztem, gdyż miała ona związek z uzyskanym przez podatnika przychodem.

W sytuacji, gdy konieczność zapłaty kary umownej w związku z nieterminowym wykonaniem robót jest związana z uzyskiwanymi przez podatnika przychodami w ramach prowadzonej działalności, jak też okoliczności będące przyczyną poniesienia wydatku nie są przez niego zawinione, to wówczas wydatek poniesiony na uregulowanie kary będzie dla niego stanowił koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte są w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przepis art. 483 § 1 tego Kodeksu stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonywanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonywanych robót i usług.

Istotą tego przepisu jest niezaliczanie do kosztów uzyskania przychodów odszkodowań (kar umownych) związanych generalnie z wadami towarów lub usług bądź zwłoką w usuwaniu tych wad. Jeżeli jednak kara umowna przysługuje wierzycielowi z innego tytułu niż ww. wymienione, zapłacenie tej kary może stanowić u płacącego koszt uzyskania przychodów, o ile jednak spełniona będzie zasadnicza przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1, pozwalająca na zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów, poniesiony wydatek musi być związany z uzyskaniem przychodu, bądź z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu.

Jeżeli zatem w istocie z zawartej z kontrahentem umowy o roboty montażowo-budowlane wynika, iż w przypadku niedochowania terminu realizacji usługi wnioskodawca zobowiązany jest do zapłacenia kary umownej, która nie jest związana z wadą wykonanej usługi, to wydatek ten może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile zostanie należycie udokumentowany udokumentowany w sposób właściwy dla rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.