IBPBI/1/415-645/11/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 29 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z podjęciem nauki na studiach - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z związanych z podjęciem nauki na studiach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 13 grudnia 2010 r. Wnioskodawca dokonał wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a w dniu 20 grudnia 2010 r. rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, której przedmiotem jest wykonywanie instalacji elektrycznych (PKD 43.21.Z). W związku z wykonywanymi przez Wnioskodawcę usługami niezbędne stało się uzyskanie uprawnień budowlanych i projektowych w zakresie usług elektrycznych. Warunkiem głównym wykonywania tych usług jest uzyskanie tytułu inżyniera. Wymagania do otrzymania ww. uprawnień zawarte są także w rozporządzeniu Ministra Transportu i Budownictwa w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

Aby otrzymać ww. uprawnienia budowlane i projektowe w zakresie usług elektrycznych Wnioskodawca podjął studnia zaoczne (niestacjonarne) na Politechnice na kierunku automatyka i robotyka.

Uprawnienia uzyskane po skończeniu ww. kierunku studiów pozwolą mu wykonywać takie usług jak:

* projektowanie instalacji elektrycznych,

* przeprowadzanie odbioru instalacji elektrycznych,

* wystawianie certyfikatów energetycznych,

* pełnienie funkcji kierownika budowy z zakresu elektryki i energetyki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatek związany z opłatą za studia wyższe niestacjonarne (udokumentowany imienną fakturą VAT na nazwisko Wnioskodawcy jako studenta) może stanowić koszt uzyskania przychodów firmy o profilu działalności zgodnym z profilem studiów.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przepisu ograniczającego zaliczenie wydatków poniesionych z tyt. podjęcia nauki na studiach związanych z profilem prowadzonej działalności gospodarczej do kosztów uzyskania przychodów firmy (w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wykazano takiego wydatku jako niebędącego kosztem uzyskania przychodów). Ze względu na fakt, iż jak wskazał Wnioskodawca, istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ukończeniem przez niego studiów a możliwością wykonywania działalności gospodarczej w oparciu o uzyskane dzięki nim uprawnienia, zaliczył On wydatki związane z ww. studiami (czesne udokumentowane fakturą VAT) do kosztów uzyskania przychodów w miesiącach poniesienia udokumentowanego wydatku (faktura VAT wystawiona imiennie na nazwisko Wnioskodawcy, jako studiującego).

Istotne elementy stanowiska Wnioskodawcy, zawarto również w części G poz. 68 wniosku ORD-IN gdzie wskazano, iż uzyskane uprawnienia przyczynią się do poszerzenia jego kompetencji i zakresu prac, jakie będzie mógł wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to zaś przełoży się na zwiększenie przychodów z tej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

* celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy, katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,

* musi być prawidłowo udokumentowany.

Do stwierdzenia, czy poniesione opłaty za studia, o których mowa we wniosku, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,

* czy też, wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, w grudniu 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej związanej z wykonywaniem instalacji elektrycznych. W celu uzyskania uprawnień budowlanych i projektowych w zakresie usług elektrycznych, rozpoczął naukę na studiach zaocznych (niestacjonarnych). Jak wskazał Wnioskodawca uprawnienia jakie uzyska po skończeniu ww. studiów przyczynią się do poszerzenia jego kompetencji i zakresu prac, jakie będzie mógł wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to zaś przełoży się na zwiększenie przychodów z tej działalności.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wydatki poniesione w związku z podjęciem nauki na ww. studiach, stwierdzone wskazaną we wniosku fakturą (o ile jej wystawienie nie miało miejsca przed rozpoczęciem działalności gospodarczej), choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatne do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej oraz mogące wpłynąć na zakres usług świadczonych w ramach tej działalności, a tym samym i na wysokość uzyskiwanych z tego źródła przychodów - mogą stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem ich udokumentowania w sposób właściwy dla rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych.

Jednakże zauważyć należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Jeśli podatnik nie wykaże ww. związku lub nie przedstawi rzeczowych argumentów wskazujących na celowość poniesionych na ww. studia wydatków z punktu widzenia zachowania lub zabezpieczenia ww. źródła przychodów, to wydatek nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

Zauważyć przy tym należy, iż moment zaliczenia wydatków, o których mowa we wniosku, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej uzależniony jest od rodzaju prowadzonych przez Wnioskodawcę ksiąg podatkowych:

* za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

* zgodnie z art. 22 ust. 6b ww. ustawy (dla podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów), za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Z uwagi na powyższe, jeżeli Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe, to wydatki ponoszone w związku z podjęciem przedmiotowych studiów (o ile spełniają ww. przesłanki) mogą stanowić w momencie ujęcia ich w księgach rachunkowych, na podstawie posiadanej faktury wystawionej po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej), koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli natomiast Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, to ww. wydatki winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w dniu, w którym wystawiono mu ww. fakturę (i o ile nie miało to miejsca przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.