IBPBI/1/415-633/12/KB - Określenie skutków podatkowych otrzymania refundacji składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 22 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 11 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania refundacji składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 maja 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych otrzymania refundacji składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 czerwca 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-630/12/KB, IBPBI/1/415-631/12/KB, IBPBI/1/415-632/12/KB, IBPBI/1/415-633/12/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 11 lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony m.in. następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, wraz z trzema innymi osobami, jest wspólnikiem (komplementariuszem) spółki komandytowej. Jako osoba niepełnosprawna korzysta z przewidzianej w art. 25a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych refundacji przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych obowiązkowych składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.Refundacja ta, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przychód z działalności gospodarczej. Pierwszy wniosek do Funduszu o refundację Wnioskodawca składał w imieniu własnym, jako płatnik składek ZUS (wspólnik spółki komandytowej), w lutym 2012 r. za styczeń 2012 r. We wniosku tym, podany był numer rachunku bankowego, na który dokonywane mają być przez Fundusz refundacje. Rachunek ten według Funduszu musiał być rachunkiem tego samego podmiotu, za pośrednictwem którego uiszczane są składki, a więc rachunkiem spółki. Na rachunek ten wpływają refundacje z Funduszu, dotyczące Wnioskodawcy (posiadającego osobny numer indentyfikacyjny PEFRON).

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 6 lipca 2012 r. wskazano m.in., iż:

* Wnioskodawca nie zalicza składek na ubezpieczenie społeczne do kosztów uzyskania przychodu, odlicza je od swojego dochodu; do swoich kosztów uzyskania przychodu (a nie spółki) zalicza składki na Fundusz Pracy,

* dochody z prowadzonej w formie spółki komandytowej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wpłaca zaliczki zgodnie z art. 44 ust. 3f tej ustawy,

* uzyskane dotacje SOD z PFRON Wnioskodawca uznaje, jako swój przychód (a nie spółki) na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dacie otrzymania środków pieniężnych. PFRON wydaje zaświadczenie o uzyskanej pomocy de minimis na nazwisko Wnioskodawcy, a nie na dane spółki

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwoty refundowane przez Fundusz na podstawie art. 25a ww. ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych stanowią przychód Wnioskodawcy, czy też przychód spółki (proporcjonalny podział pomiędzy wszystkich wspólników).

(pytanie oznaczone we wniosku Nr III)

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty refundowane wspólnikowi spółki osobowej przez Państwowy fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, na podstawie art. 25a ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych stanowią przychód wspólnika, a nie spółki. Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących (...). Tak więc od dochodu podatnika odlicza się uiszczone przez niego składki na ubezpieczenie społeczne. Refundacja tych składek dotyczy więc przychodu podatnika, a nie spółki, w której uczestniczy. Przewidziana art. 25a ww. ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych refundacja dotyczy osoby niepełnosprawnej wykonującej działalność gospodarczą. Na mocy art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się m.in. wspólników spółki komandytowej. Z tych też względów refundacja dotyczy osoby wspólnika, a nie spółki, w której on uczestniczy. Refundacja związana jest ściśle z osobą niepełnosprawną, uzależniona jest od tej cechy. Spółka stanowi jedynie formę prawną wykonywania działalności gospodarczej przez osobę niepełnosprawną, której to wykonywanie jest warunkiem niezbędnym do otrzymania refundacji. Przekazywanie przez Fundusz kwoty refundacji na konto spółki jest jedynie czynnością techniczną, która nie ma znaczenia dla zakwalifikowania tych przychodów po stronie osoby uprawnionej do refundacji (wspólnika). Otrzymana refundacja składek zostanie rozliczona podobnie jak opłacone składki na koncie rozrachunki wspólnika z tytułu zaliczek na poczet zysku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Jednakże w myśl art. 14 ust. 3 ust. 3a ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszać o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a oraz wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 30c ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30c ust. 3 ww. ustawy, składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, oraz wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały:

Odliczone od dochodu, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a ww. ustawy, mogą zostać składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących, za wyjątkiem składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Zgodnie z art. 44 ust. 3f ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy). Przy czym, jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone (art. 45 ust. 3a ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą (także w formie spółek osobowych) mają możliwość wyboru, czy składki, opłacane przez nich na własne ubezpieczenie społeczne, zaliczać na bieżąco do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności, czy też odliczać od dochodu w składanym zeznaniu podatkowym, uwzględniając jednocześnie ich wysokość przy ustalaniu zaliczki na podatek dochodowy.

Wybór dokonany przez podatnika w powyższym zakresie ma decydujące znaczenie dla określenia skutków podatkowych otrzymania zwrotu (refundacji) opłaconych składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, w tym także z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. W przypadku bowiem, gdy podatnik zalicza opłacane składki na bieżąco do kosztów uzyskania prowadzonej działalności, wartość zrefundowanych w późniejszym okresie składek stanowi dla tego podatnika przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w cyt. art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku natomiast, gdy podejmie on decyzję o odliczeniu ww. składek od dochodu, wartość zwróconych w roku podatkowym składek, na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy nie stanowi przychodu z tej działalności, jednocześnie nie podlega także odliczeniu od dochodu, a jeżeli ich zwrot nastąpi w następnym roku podatkowym, to podlegają one doliczeniu do dochodu w zeznaniu podatkowym składanym za ten następny rok podatkowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej. Dochody z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowuje tzw. podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oprowadza zaliczki na podatek na podstawie art. 44 ust. 3f tej ustawy. Opłaconych składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe nie zalicza na bieżąco do kosztów uzyskania przychodu lecz odlicza od dochodu. Jako osoba niepełnosprawna otrzymuje z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych refundację zapłaconych składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym otrzymany przez Wnioskodawcę zwrot zapłaconych składek nie będzie stanowił dla Niego przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie wartość zwróconych w roku podatkowym składek nie będzie podlegała odliczeniu od dochodu. Natomiast wartość odliczonych od dochodu składek, których zwrot nastąpi w następnym roku podatkowym Wnioskodawca zobowiązany będzie doliczyć do dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym otrzyma refundację.

Z uwagi na powyższe, stanowisko przedstawione we wniosku, iż otrzymana przez Wnioskodawcę refundacja składek stanowi Jego przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.