IBPBI/1/415-616/12/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 22 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 13 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zwolnienia z opodatkowania środków otrzymanych w związku z realizacją projektu w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013, w części przeznaczonej na wydatki nieinwestycyjne (szkolenia pracowników) - jest prawidłowe,

* podstawy prawnej ww. zwolnienia - jest nieprawidłowe,

* skutków podatkowych otrzymania środków finansowych w ramach ww. Programu w części przeznaczonej na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe,

* możliwości bezpośredniego zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych sfinansowanych:

* z otrzymanej na ten cel dotacji - jest prawidłowe,

* ze środków własnych, które zostaną Wnioskodawczyni zwrócone - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania środków finansowych przyznanych na realizację projektu w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 30 lipca 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-616/12/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 13 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej, która w dniu 10 listopada 2011 r. zawarła umowę o dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 Działanie 8.2 "Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B". W ramach ww. projektu przewidziane są wydatki na zakup majątku trwałego, wartości niematerialnych i prawnych, jak również wydatki na szkolenia pracowników. Finansowanie powyższych działań pochodzi ze środków własnych, jak i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Część środków związanych z programem zostanie przeznaczona na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także szkolenie pracowników (zarówno ze środków własnych jak i z ww. programu). Wydatki poniesione przez spółkę, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, poniesione ze środków własnych, a związane z realizacją projektu zostaną jej zwrócone. Ww. firma ma otrzymać zwrot w ramach dotacji:

* 45% wysokości poniesionych wydatków na szkolenia,

* 50% wysokości poniesionych wydatków na usługi eksperckie oraz,

* 70% dotacji na wydatki inwestycyjne związane z realizacją projektu.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 6 sierpnia 2012 r., Wnioskodawczyni wskazała, iż:

* beneficjentem środków pozyskanych z dotacji jest spółka, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem,

* podstawą prawną przyznania środków finansowych jest ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 275 oraz z 2008 r. Nr 116, poz. 730 i 732) i wydane na podstawie art. 6b ust. 10 tej ustawy rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 13 sierpnia 2008 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej na wspieranie tworzenia i rozwoju gospodarki elektronicznej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013 (Dz. U. Nr 153, poz. 956 z późn. zm.) oraz zawarta na tej podstawie umowa o dofinansowanie z dnia 10 listopada 2011 r. w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013, zatwierdzonego decyzją Komisji Europejskiej z dnia 22 grudnia 2011 r. oraz uchwałą Rady Ministrów Nr 105/2011 z dnia 16 czerwca 2011 r.,

* środki zostały wypłacone w formie zaliczki w łącznej kwocie 154.575 zł, w tym w dniu 3 lutego 2012 r. kwota 23.186,25 zł (z rachunku bankowego Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości) oraz w dniu 10 lutego 2012 r. kwota 131.388,75 zł (ta druga wpłata z rachunku bankowego Ministra Finansów),

* dotacja została udzielona przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości a środki wypłacane są z rachunku bankowego Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości oraz Ministra Finansów,

* Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013 finansowany jest przy zaangażowaniu środków publicznych-krajowych (budżetu państwa) w 15% i wspólnotowych (Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego) w 85%. Spółka otrzymała ww. zaliczkę w łącznej kwocie 154.575 zł, jako dofinansowanie w ramach dotacji, natomiast później będzie ponosić wydatki ze środków własnych, które będą refinansowane w ramach dotacji w określonej części.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego będą wolne od podatku dochodowego, gdyż zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. - winno być tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez Wnioskodawczynię, jeżeli pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej. Wobec powyższego środki uzyskane z dotacji nie stanowią przychodu Wnioskodawczyni.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki związane z zakupem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych bezpośrednio sfinansowane dotacją nie będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Zgodnie zaś z brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z zacytowanego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która jest zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki związane z zakupem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych bezpośrednio sfinansowane ze środków własnych nie będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, ale mogą być dokonywane odpisy amortyzacyjne. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawczyni, środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, które zostaną przeznaczone na sfinansowanie innych niż zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wydatków, tj. szkolenie pracowników będą zwolnione z opodatkowania podatkiem od osób fizycznych, gdyż zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej. Zatem dotyczy to również środków wykorzystanych na szkolenie pracowników.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z powyższych przepisów wynika, iż, co do zasady, wszelkie dofinansowanie otrzymane przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowi przychód z tej działalności. Wyjątek stanowią dotacje przeznaczone na pokrycie wydatków inwestycyjnych, tj. na nabycie lub wytworzenie podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż otrzymana dotacja, w części przeznaczonej na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w ogóle nie będzie stanowiła przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są:

* dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

(art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy),

* kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa (art. 21 ust. 1 pkt 47c ww. ustawy),

* dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego (art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy),

* płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców (art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy),

* środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146) (art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 117 ustawy o finansach publicznych, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej.

W budżecie środków europejskich ujmuje się:

* dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich,

* wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.

Przy czym w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa, które na podstawie art. 186 cyt. ustawy o finansach publicznych mogą być przeznaczone na:

Zgodnie z art. 187 ww. ustawy, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej "płatnościami", odpowiada Minister Finansów. Przepis art. 200 ust. 1 ww. ustawy stanowi natomiast, iż obsługę bankową płatności prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach umowy rachunku bankowego zawartej z Ministrem Finansów. Na podstawie art. 202 ust. 1 ww. ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych. Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 204 tej ustawy, środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, są przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Podkreślić należy, iż w świetle ww. przepisów ustawy o finansach publicznych środki pochodzące z Unii Europejskiej, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z cyt. wyżej przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Ponadto zgodnie z art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Natomiast zgodnie z art. 127 ust. 2 pkt 5 tej ustawy, dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej, która w dniu 10 listopada 2011 r. zawarła umowę o dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013, Działania 8.2 "Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B". W ramach ww. projektu przewidziane są wydatki na zakup majątku trwałego, wartości niematerialnych i prawnych jak również wydatki na szkolenia pracowników. Otrzymane środki pochodzą w 85% ze środków europejskich (Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego) oraz w 15% z dotacji celowej z budżetu państwa. Przy czym, w lutym 2012 r. spółka otrzymała zaliczki na poczet ww. wydatków w łącznej kwocie 154.575 zł, jako dofinansowanie w ramach dotacji, natomiast później będzie ponosić wydatki ze środków własnych, które następnie zostaną jej częściowo zwrócone.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż ta część otrzymanego dofinansowania, która nie zostanie przeznaczona na sfinansowanie wydatków inwestycyjnych, a która pochodzi ze środków europejskich, będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wskazano bowiem we wniosku Wnioskodawczyni jest beneficjentem środków pochodzących z Unii Europejskiej, co tym samym wyłącza możliwość zastosowania w tym zakresie art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, dotyczącego wyłącznie uczestników projektów realizowanych z ww. środków. Natomiast część ww. dofinansowania, która pochodzi z dotacji celowej z budżetu państwa, stanowi przychód zwolniony z opodatkowania tym podatkiem na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy. Przy czym ww. środki wypłacane za pośrednictwem Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, w części w której pochodzą z budżetu państwa korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 47c ww. ustawy.

W konsekwencji powołany przez Wnioskodawczynię przepis art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma na gruncie przedmiotowej sprawy zastosowania.

Zaznaczyć jednakże należy, iż ww. dofinansowanie w części przeznaczonej na wydatki inwestycyjne (a więc przeznaczonej na zakup lub wytworzenie albo ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) nie stanowi, jak już wskazano przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji środki te nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Odnosząc się natomiast do kwestii wpływu otrzymania ww. środków finansowych na koszty podatkowe, stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. Zatem do wydatków pokrytych otrzymanym wsparciem finansowym, zwolnionym od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 i 136 oraz pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie ww. przepis art. 21 ust. 1 pkt 56. W konsekwencji wydatki inne niż inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawczynię (a więc wydatki na szkolenie pracowników), które zostały sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego nie mogą w świetle art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowić kosztów podatkowych.

Wskazać należy, iż jeżeli Wnioskodawczyni najpierw sfinansowała ze środków własnych ww. wydatki (nieinwestycyjne), a następnie wydatki te zostały Jej zwrócone w ww. formie, to mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, o ile spełniały warunki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej jednakże sytuacji z chwilą otrzymania ww. środków finansowych, zwolnionych z opodatkowania (a więc nie stanowiących przychodu podatkowego) zachodzi konieczność dokonania stosownej korekty kosztów podatkowych. Zawarte w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sformułowanie "bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)" dotyczy także wydatków, które zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane np. z dotacji. Zatem w dacie otrzymania przedmiotowych środków finansowych Wnioskodawczyni jest zobowiązana do skorygowania - zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania - zwiększenia podatku dochodowego (zaliczek za okresy rozliczeniowe), w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej. Zauważyć jednocześnie należy, iż jeżeli w chwili zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów podatnik wie już, że zostaną mu one zwrócone, gdyż np. podpisał już stosowną umowę przewidującą refundację wydatków, brak jest podstaw prawnych do ich zaliczania do kosztów podatkowych.

W zakresie wydatków inwestycyjnych zauważyć należy, iż stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...).

Zatem w świetle ww. przepisu, wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w myśl ww. art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie mogą bezpośrednio stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym (choć pośrednio), mogą być odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Przy czym, w myśl art. 22d ust. 1 ww. ustawy podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Jednakże w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Oznacza to, iż jeżeli zakup środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej został sfinansowany zarówno z otrzymanej na ten cel dotacji, jak i ze środków własnych podatnika, niepodlegających refundacji do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej możliwe jest zaliczenie odpisów amortyzacyjnych, jednakże jedynie od tej części jego wartości początkowej, która została sfinansowana ze środków własnych podatnika (nie zwróconych mu w jakiejkolwiek formie).

Zauważyć bowiem należy, iż zwrot dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne, powoduje, iż wartość odpisów od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Otrzymanie pomocy w formie dotacji na zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, obejmującej część poniesionych z tego tytułu wydatków, jak również w formie zwrotu części poniesionych nakładów inwestycyjnych, stanowi przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanej dotacji lub otrzymanemu zwrotowi i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów, bądź ich późniejszego zmniejszenia.

W sytuacji gdy pomoc w postaci dofinansowania zakupu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej jest wypłacana podatnikowi po oddaniu środka trwałego do używania, podatnik może w okresie (najpóźniej) do miesiąca poprzedzającego miesiąc otrzymania dofinansowania zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od pełnej wartości początkowej środka trwałego, a od miesiąca, otrzymania dofinansowania - tylko od części wartości początkowej, która nie jest objęta dofinansowaniem. W konsekwencji, w związku z otrzymaniem ww. środków pomocowych, Wnioskodawczyni winna dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów (a więc uprzednio zaliczonych do kosztów odpisów amortyzacyjnych) poprzez zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów o odpowiednią część wcześniejszych odpisów amortyzacyjnych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie:

* możliwości zwolnienia z opodatkowania środków otrzymanych w związku z realizacją projektu w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013, w części przeznaczonej na wydatki nieinwestycyjne (szkolenia pracowników) - jest prawidłowe,

* podstawy prawnej ww. zwolnienia - jest nieprawidłowe,

* skutków podatkowych otrzymania środków finansowych w ramach ww. Programu w części przeznaczonej na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe,

* możliwości bezpośredniego zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych sfinansowanych:

* z otrzymanej na ten cel dotacji - jest prawidłowe,

* ze środków własnych, które zostaną Wnioskodawczyni zwrócone - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.