IBPBI/1/415-612/12/ESZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 sierpnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-612/12/ESZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2012 r. (data wpływu do Organu 21 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup wyposażenia dla motocyklisty (kasku, odzieży ochronnej, odzieży motocyklowej, butów motocyklowych) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2012 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup wyposażenia dla motocyklisty (kasku, odzieży ochronnej, odzieży motocyklowej, butów motocyklowych).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzi indywidualną działalność gospodarczą (m.in. usługi pośrednictwa sprzedaży usług telekomunikacyjnych). Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W miesiącu rozpoczęcia działalności Wnioskodawca wprowadził na stan środków trwałych motocykl, który jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, gdyż ze względu na fakt, iż poruszanie się i parkowanie samochodem w centrum dużego miasta (szczególnie w godzinach szczytu), jak również poruszanie się po województwie i po innych miastach, gdzie Wnioskodawca obsługuje znaczną ilość swoich klientów, jest wysoce utrudnione. Prowadzona przez podatnika działalność wymaga, w związku z prowadzonymi sprawami częstych wizyt u klientów. Dodatkową przyczyną podjętej decyzji o wprowadzeniu motocykla do ewidencji środków trwałych są niższe koszty eksploatacji motocykla w stosunku do samochodu (np. niższe koszty paliwa). W celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz komfortu w czasie wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą (jazdy do klientów) Wnioskodawca częściowo poniósł i zamierza ponieść wydatki związane z zakupem wyposażenia na motor tj. kasku, odzieży motocyklowej, ochronnej, buty motocyklowe, służącemu do jazdy na motocyklu. Wnioskodawca postanowił, iż wyposażenie to zostanie oznakowane logo firmowym (nazwą), przez co ubiór utraci osobisty charakter i będzie służył wyłącznie wykonywanym czynnościom służbowym. Wnioskodawca zamierza wprowadzić poniesione wydatki (obecne jak i przyszłe) do podatkowej księgi przychodów i rozchód, jako koszt uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup wyposażenia dla motocyklisty (kask, odzież ochronna, odzież motocyklowa, buty motocyklowe) związane z wykonywaniem działalności gospodarczej, które zostaną opatrzone logo (nazwą) prowadzonej firmy, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione jak i przyszłe wydatki są nie tylko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ale są także niezbędne do jej wykonywania i można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. Z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Decydującym kryterium uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu, należy uznać kryterium celu jego poniesienia. Wiąże się ono z zamiarem działania Wnioskodawcy zdeterminowanym na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła. Zakupione wyposażenie na motor (rękawice, odzież motocyklowa, ochronna, kask) utraci całkowicie charakter osobisty poprzez opatrzenie go w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Zakup ww. wyposażenia motocyklowego trudno przypisać konkretnym przychodom, jednakże obsługa klientów (a więc i wizyty u klienta) jest podstawowym źródłem przychodów podatnika.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 kwietnia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-86/12/ESZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości. Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (m.in. w zakresie usług pośrednictwa sprzedaży, usług telekomunikacyjnych). W miesiącu rozpoczęcia działalności wprowadził na stan środków trwałych motocykl, który jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. W celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz komfortu w czasie wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą (jazdy do klientów), Wnioskodawca częściowo poniósł i zamierza ponieść wydatki związane z zakupem wyposażenia na motor tj. kasku, odzieży motocyklowej, ochronnej, butów motocyklowych, służących do jazdy na motocyklu, które zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca postanowił, iż wyposażenie to zostanie oznakowane logo firmowym (nazwą).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż kwestią oczywistą jest, że korzystanie z motocykla pozwala na sprawne i szybkie poruszanie się po mieście. Nie ulega również wątpliwości, iż zakup ubioru niezbędnego do poruszania się na motocyklu związany jest z bezpieczną jazdą na motocyklu. Fakt ten nie może jednak przesądzać o tym, że wydatek na zakup takiego ubioru jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Aby wydatki poniesione na zakup kasku, odzieży ochronnej, odzieży motocyklowej, butów motocyklowych można było uznać za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, ubiór motocyklisty musi spełniać określone wymogi.

Wnioskodawca musi wykazać związek przyczynowo-skutkowy lub przedstawić rzeczowe argumenty wskazujące na celowość i racjonalność poniesionych wydatków z punktu widzenia uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia ww. źródła przychodów. Wydatki powyższe nie mogą również zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto elementy wyposażenia motocyklisty muszą być zakupione wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej. Podkreślić bowiem należy, iż wydatki te będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów tylko i wyłącznie w sytuacji, jeśli nie mają one charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem aby poniesione wydatki na wskazane we wniosku elementy wyposażenia (ubioru) dla motocyklisty mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, nie mogą być one wykorzystywane w celach prywatnych, co oznacza, iż muszą utracić charakter odzieży osobistej.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe wyposażenie motocyklisty, tj. kask, odzież ochronna, odzież motocyklowa, buty motocyklowe opatrzone zostaną w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla Jego firmy poprzez oznakowanie logo firmy (nazwą). Jeżeli zatem w istocie ww. elementy ubioru motocyklisty zostały w sposób trwały oznaczone w widocznym miejscu logo firmy, zawierającym nazwę jego firmy to oznacza to, iż ww. elementy utraciły charakter osobisty. W związku z powyższym ww. wyposażenie motocyklisty, o ile jest wykorzystywane wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej można uznać za "ubiór służbowy" Wnioskodawcy.

Zatem, mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż o ile spełnione zostaną powyższe warunki, a ww. wyposażenie nie będzie wykorzystywane przez Wnioskodawcę w celach prywatnych, to wydatki na zakup wyposażenia dla motocyklisty (kasku, odzieży ochronnej, odzieży motocyklowej, butów motocyklowych), mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Zaznaczyć jednakże należy, iż to na podatniku ciąży również obowiązek należytego udokumentowania ww. wydatków. Przy czym, posiadane dowody nie mogą się ograniczać do faktur (rachunków) stwierdzających wysokość poniesionych wydatków, lecz winny to być dowody umożliwiające w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzającymi racjonalność poniesionych wydatków i brak cech okazałości oraz wystawności.

Nadmienić także należy, iż zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl