IBPBI/1/415-605/10/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 24 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 9 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej gadżetów oraz innych materiałów reklamowych wydawanych uczestnikom szkolenia - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej gadżetów oraz innych materiałów reklamowych wydawanych uczestnikom szkolenia.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 30 sierpnia 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-604/10/ESZ, IBPBI/1/415-605/10/ESZ oraz IBPP2/443-541/10/RSz wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 9 września 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest produkcja i handel kotłami centralnego ogrzewania i betoniarkami. Sprzedaż swoich wyrobów prowadzi na terenie całego kraju, w krajach Unii Europejskiej i pozaunijnych. W celu wzrostu sprzedaży oferowanych produktów, a tym samym zwiększenia przewagi konkurencyjnej w segmencie podmiotów zajmujących się produkcją betoniarek i kotłów centralnego ogrzewania, a także utrzymania kanałów dystrybucji, firma Wnioskodawcy w cyklach dwutygodniowych organizuje szkolenia dystrybutorów swoich wyrobów oraz wybranych dostawców materiałów do produkcji. Uczestnikami tych szkoleń są pracownicy i instalatorzy związani z branżą budowlaną, działający w obrębie danego dystrybutora. Szkolenia te dotyczą nowych technologii stosowanych w produktach firmy, instruktażu instalacji kotłów centralnego ogrzewania oraz ich obsługi. Wiedzę uzyskaną podczas szkoleń instalatorzy wykorzystują w wykonywanej przez nich pracy poprzez informowanie potencjalnych klientów o właściwościach produktów firmy Wnioskodawcy. Szkolenia teoretyczne i praktyczne odbywają się w siedzibie firmy. Inny sposób informowania i zapoznawania dystrybutorów jest bardzo czasochłonny i mało skuteczny (informacje przesyłane faksem, pocztą bądź drogą e-mailową). Organizator szkoleń zapewnia uczestnikom przewóz na szkolenie, wyżywienie, zakwaterowanie, materiały szkoleniowe, wynajęcie sali wykładowej, certyfikat instalatora produktów firmy oraz gadżety reklamowe. Podczas szkoleń firma serwuje uczestnikom catering. Szkolenia te organizowane są od 2008 r. Firma zakupuje bluzy polarowe, ubrania robocze, czapki certyfikat instalatora oraz inne drobne gadżety typu: notes, długopis i wydaje uczestnikom szkolenia za pokwitowaniem. Wszystkie gadżety posiadają nadruk z nazwą firmy Wnioskodawcy.

Zakupione usługi noclegowe i gastronomiczne dokumentowane są listą osób korzystających z zakupionych usług z oznaczeniem firmy, której jest reprezentantem. Wartość otrzymywanych gadżetów nie przekracza kwoty 100 zł na jednego uczestnika szkolenia. Organizowane szkolenia mają za zadanie zapoznać potencjalnych informatorów - instalatorów o walorach technicznych oferowanych produktów, o technologiach i innowacyjności zakładu produkcyjnego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy gadżety wydawane uczestnikom szkolenia w postaci bluz polarowych z nadrukiem logo firmy, oraz inne materiały reklamowe można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Gadżety reklamowe w postaci bluz polarowych, ubrań roboczych z nadrukiem logo wydawane instalatorom podczas szkoleń są kosztami uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcyw sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Z kolei w myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Natomiast wydatki poniesione na reklamę, jako nie wymienione w art. 23 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Zauważyć należy, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, na zakup bluz polarowych, ubrań roboczych, czapek oraz innych drobnych gadżetów typu: notes, długopis, gdzie wszystkie posiadają nadruk logo firmy Wnioskodawcy oraz wykorzystywane są przez wskazanych we wniosku uczestników szkoleń, mogą być uznane za wydatki reklamowe stanowiące koszty uzyskania przychodów, bez względu na to czy są przekazywane na własność uczestnika szkoleń, czy też przekazane są im tylko do wykorzystania. Stroje i gadżety te jednoznacznie kojarzą się z firmą poprzez oznaczenie ich logo i barwami firmy. Związek odzieży, czy gadżetów z rodzajem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej potwierdza również utracenie przez odzież charakteru osobistego, poprzez opatrzenie jej w sposób trwały logo firmy. Nie sposób im zatem odmówić charakteru reklamowego. Reklama taka polega na promowaniu określonej firmy bez konieczności jednoczesnego bezpośredniego promowania oferowanych przez nią towarów bądź usług. Po drugie, reklama firmy bądź oferowanych przez nią usług może być prowadzona poprzez określone prezentowanie logo danego przedsiębiorcy.

Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych. Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana jest bowiem z daną firmą oraz oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i handlu kotłami centralnego ogrzewania i betoniarkami. Organizuje szkolenia dla pracowników i instalatorów związanych z branżą budowlaną i działający w obrębie danego dystrybutora. Firma Wnioskodawcy zakupuje bluzy polarowe, ubrania robocze, czapki oraz inne drobne gadżety typu: notes, długopis i wydaje uczestnikom szkolenia za pokwitowaniem. Wszystkie gadżety posiadają nadruk z nazwą firmy Wnioskodawcy.

Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup odzieży oraz gadżetów reklamowych przyczynią się do uzyskania przez Wnioskodawcę przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej lub do zachowania, bądź do zabezpieczenia tego źródła przychodu, to wydatki poniesione na ten cel mogą stanowić koszty uzyskania przychodu tej działalności.

Przy czym podkreślić należy, że wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów spoczywa na podatniku.

Pamiętać również należy, iż niezbędnym jest dysponowanie dowodami umożliwiającymi w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzającymi racjonalność poniesionych wydatków i brak cech okazałości oraz wystawności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie możliwości zaliczenia wydatków poniesionych na zorganizowanie szkoleń do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydana zostanie odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.