IBPBI/1/415-596/09/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu nie wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu nie wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna i z tego tytułu jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest prowadzenie przez nią restauracji. Nie prowadzi oraz nie zamierza prowadzić w przyszłości działalności w zakresie zakupu i sprzedaży gruntów.

W 2009 r. roku zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego gruntu (grunt przemysłowy). Prawo to nabyła 10 grudnia 2005 r. od firmy prowadzonej w formie spółki z o.o., w celu odzyskania środków pieniężnych przekazanych tej spółce w 2002 r. w formie pożyczki.

Spółka ze względu na problemy finansowe nie była w stanie spłacić zobowiązania z tytułu pożyczki. Zgodnie z aktem notarialnym sprzedaży przedmiotowego prawa spółka posiadała wówczas zaległości z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłat za wieczyste użytkowanie przedmiotowego gruntu. Zapłata za nabycie przedmiotowego gruntu została dokonana poprzez potrącenie wzajemnych należności wynikających z umowy pożyczki.

Nabyte prawo użytkowania wieczystego gruntu nie było wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej; nie było ujęte w ewidencji środków trwałych oraz koszty związane z nabyciem i utrzymaniem (np. roczne opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntu) nie były księgowane w koszty prowadzonej przez wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano min. następujące pytanie:

Czy sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu nie wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej można uznać, jako odpłatne zbycie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu, stosując przepisy ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

(we wniosku pytanie to oznaczono Nr 1)

Zdaniem wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego gruntu, stanowić będzie odpłatne zbycie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie opodatkowana w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu, stosując przepisy ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. Przedmiotowa nieruchomość nie była bowiem używana w działalności gospodarczej, a jej nabycie nie było z tą działalnością związane. Planowana jej sprzedaż, również nie będzie, w ocenie wnioskodawczyni, posiadała znamion działalności gospodarczej. W związku z powyższym, jak twierdzi, należy przyjąć, iż do planowanej sprzedaży zastosować należy przepisy dotyczące odpłatnego zbycia, które nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, tj. powołany wyżej przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, dotyczącego podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.