IBPBI/1/415-583/10/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 września 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-583/10/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura dnia 18 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia w zeznaniu rocznym, straty wyliczonej na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości odliczenia w zeznaniu rocznym, straty wyliczonej na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej są opodatkowane 19% podatkiem wg zasad opisanych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Dnia 18 stycznia 2010 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku. Zgodnie z przepisami art. 12 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości zostały zamknięte księgi rachunkowe oraz wyliczony wynik, który wykazuje stratę. Natomiast w oparciu o art. 12 ust. 1 pkt 5 cytowanej ustawy, na dzień rozpoczęcia upadłości księgi zostały otwarte.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w rozliczeniu za 2010 r. można rozliczyć całą stratę powstałą na dzień 17 stycznia 2010 r.

(pytanie wymienione we wniosku jako trzecie)

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do rozliczenia całej straty powstałej na dzień 17 stycznia 2010 r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast przepis art. 9 ust. 3 cyt. ustawy, stanowi, że o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Jednak, jak wynika z art. 9 ust. 3a ww. ustawy, przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

1.

z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz

2.

ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.

Wyłączenia zawarte w tym przepisie nie dotyczą jednak sytuacji opisanej w przedmiotowym wniosku.

Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów, strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem ustawodawca zawarł uregulowania, zgodnie z którymi strata może być rozliczana przez podatnika w następnych latach podatkowych.

Strata jest nadwyżką kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów. Strata określana jest za rok podatkowy.

Podstawowym warunkiem dla zaistnienia możliwości rozliczenia straty podatkowej przez podatnika jest wystąpienie dochodu do opodatkowania. Podatnik może odliczyć stratę z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym. Brak dochodu do opodatkowania w określonym roku podatkowym oznacza brak możliwości rozliczenia straty podatkowej w tej jednostce czasowej. W skrajnym przypadku, kiedy w kolejnych pięciu latach podatkowych nie wystąpi dochód, strata podatkowa nie może być w ogóle rozliczona.

Reasumując, przy odliczaniu straty ważne są dwie kwestie, a mianowicie:

* podmiot dokonujący obniżenia dochodów oraz

* źródło przychodu, które przyniosło stratę i z którego dochód służy jej pokryciu.

Tak więc stratę co do zasady może rozliczyć wyłącznie ten podatnik, który ją poniósł. Rozliczenie straty ze źródła przychodów polega na tym, że o wysokość tej straty można obniżyć dochód uzyskany z danego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty straty. W związku z tym rozliczenie straty może nastąpić w okresie nie krótszym niż dwa lata i nie dłuższym niż pięć lat. O tym, jaka część straty będzie rozliczana w danym roku podatkowym decyduje podatnik. Należy jednocześnie podkreślić, że przy rozliczaniu straty obowiązuje zasada, iż strata z danego źródła przychodu może być pokryta jedynie z dochodów z tego samego źródła.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż dnia 18 stycznia 2010 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku Wnioskodawcy. Na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości (tekst jedn.: 17 stycznia 2010 r.) zostały zamknięte księgi rachunkowe oraz wyliczony wynik, który wykazuje stratę. Natomiast na dzień rozpoczęcia upadłości księgi zostały otwarte.

Postawienie w stan upadłości ma umożliwić osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą zakończenie jej spraw, rozliczenie się z kontrahentami itd., lecz nie powoduje utraty prawa do rozliczania straty podatkowej wykazanej uprzednio z tego źródła w latach poprzednich pod warunkiem, że spełnione są łącznie ww. warunki, tj.:

* źródła straty i dochodu są tożsame,

* wysokość obniżenia w którymkolwiek roku nie przekroczy 50% tej straty.

Mając na uwadze ww. przepisy, należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy, że ma on prawo do rozliczenia w zeznaniu rocznym za 2010 r. całej straty powstałej na dzień 17 stycznia 2010 r. jest nieprawidłowe, bowiem w zeznaniu za 2010 r. Wnioskodawca może odliczyć jedynie stratę wykazaną z tego samego źródła w lat poprzednich (a nie, jak wskazano we wniosku, stratę wyliczoną na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości) oraz wysokość obniżenia nie może przekroczyć 50% kwoty wykazanej w zeznaniu straty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie sposobu sporządzenia zeznania rocznego w związku z ogłoszeniem upadłości obejmującej likwidację majątku oraz okresu jaki ma obejmować sprawozdanie finansowe wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl