IBPBI/1/415-582/10/AB - Sposób sporządzenia zeznania rocznego w związku z ogłoszeniem upadłości obejmującej likwidację majątku.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 września 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-582/10/AB Sposób sporządzenia zeznania rocznego w związku z ogłoszeniem upadłości obejmującej likwidację majątku.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura dnia 18 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu sporządzenia zeznania rocznego w związku z ogłoszeniem upadłości obejmującej likwidację majątku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu sporządzenia zeznania rocznego w związku z ogłoszeniem upadłości obejmującej likwidację majątku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej są opodatkowane 19% podatkiem wg zasad opisanych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Dnia 18 stycznia 2010 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku. Zgodnie z przepisami art. 12 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości zostały zamknięte księgi rachunkowe oraz wyliczony wynik, który wykazuje stratę. Natomiast w oparciu o art. 12 ust. 1 pkt 5 cytowanej ustawy, na dzień rozpoczęcia upadłości księgi zostały otwarte.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Jak rozliczyć wynik z działalności gospodarczej za 2010 r.

Czy okres od 1 stycznia do 17 stycznia 2010 r. jest jednym rokiem podatkowym, a okres od 18 stycznia do 31 grudnia 2010 r. drugim rokiem podatkowym.

Czy w zeznaniu za 2010 r. należy wykazać przychody i koszty za cały rok tj. od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r.

(pytania wymienione we wniosku jako pierwsze, drugie i czwarte)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zobowiązany w terminie do dnia 30 kwietnia 2011 r. złożyć zeznanie do urzędu skarbowego. Jako podatnik prowadzący księgi rachunkowe musi dołączyć sprawozdanie finansowe. Za 2010 r. składa jedno zeznanie podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 160 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 z późn. zm. - określanej w dalszej części skrótem p.u.n.), w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk, zarządca oraz nadzorca sądowy dokonują czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym. W myśl art. 173 p.u.n. syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji.

W świetle cytowanych przepisów, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych.

We wszelkich postępowaniach, stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły, to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach, jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika z wszystkimi prawnymi tego stanu rzeczy konsekwencjami.

Podmiotowość prawnopodatkowa w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę po ogłoszeniu upadłości nie ustaje, a syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację obowiązków podatnika. Syndyk masy upadłości ponosi również odpowiedzialność za rzetelność i niewadliwość prowadzonych ksiąg podatkowych.

Odnosząc powyższe na grunt obowiązków określonych przez przepisy materialnego prawa podatkowego wskazać należy, iż zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zobowiązanie do składania zeznań rocznych ciąży bezwzględnie na będącym w upadłości podatniku, gdyż żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dopuszcza złożenia zeznania przez inną osobę niż podatnik.

Z kolei ogólną definicję roku podatkowego zawiera art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), który stanowi, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba, że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Mając na względzie, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera regulacji dotyczących pojęcia roku podatkowego podmiotów opodatkowanych tym podatkiem, ustalenia roku podatkowego dla osób fizycznych należy dokonać zgodnie z ww. art. 11 ust. 1 Ordynacji podatkowej.

Konsekwencją powyższego jest przyjęcie, iż w przypadku osoby fizycznej, rokiem podatkowym jest w każdym przypadku rok kalendarzowy. Oznacza to również, iż osoba fizyczna, nawet w przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych, nie ma możliwości przyjęcia innego niż rok kalendarzowy, roku obrotowego.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż dnia 18 stycznia 2010 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku Wnioskodawcy. Na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości zostały zamknięte księgi rachunkowe, natomiast na dzień rozpoczęcia upadłości księgi zostały otwarte. Jednakże należy zauważyć, że faktu ogłoszenia upadłości podmiotu nie można utożsamiać z likwidacją działalności gospodarczej.

Reasumując, w świetle cytowanych powyżej przepisów, na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, którym w przypadku podatników będących osobami fizycznymi zawsze jest rok kalendarzowy. Czyli w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca winien złożyć zeznanie roczne obejmujące okres od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. W konsekwencji w złożonym zeznaniu należy uwzględnić przychody i koszty uzyskania tych przychodów odpowiednio dotyczące powyższego okresu.

Zatem zawarte we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, że za 2010 r. składa jedno zeznanie podatkowe jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż odnośnie możliwości odliczenia straty powstałej na dzień 17 stycznia 2010 r. oraz okresu jaki ma obejmować sprawozdanie finansowe wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl