IBPBI/1/415-537/09/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 7 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 29 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji składników majątku nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji składników majątku nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 15 czerwca 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 29 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca aktualnie wynajmuje 9 mieszkań i 3 lokale użytkowe, które to przychody stanowią u niego dochód ze źródeł o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). W pierwszym półroczu 2009 r. zamierza rozszerzyć wynajem o kampowóz lub przyczepę kempingową. W związku z tym planuje zakupić kampowóz w cenie 180 tys. zł netto lub przyczepę kempingową w cenie 50 tys. zł netto. Nie będą one stanowiły majątku w działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wnioskodawca wskazał, iż:

* prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości na własny rachunek,

* przychody z najmu lokali mieszkalnych i użytkowych (stanowiących majątek prywatny) opodatkowane są na zasadach ogólnych wg skali podatkowej,

* przychody z najmu z działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym 19%,

* w rozumieniu definicji zawartej w art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest małym podatnikiem.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy można zaliczyć jednorazowo w koszty amortyzacji zakup składników majątku wskazanych we wniosku, tj. kampowozu lub przyczepy kempingowej.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem wnioskodawcy, kampowóz KŚT 743 i przyczepę kempingową KŚT 748 można zaliczyć w koszty amortyzacji jednorazowo zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W przytoczonym wyżej przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie kategorie wydatków mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Wskazuje jedynie, iż aby określony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:

* musi pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być należycie udokumentowany.

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Określenie "mały podatnik" jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy; oznacza podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca zamierza dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionych ruchomości (kampowozu lub przyczepy kempingowej). Wskazał również, iż spełnia kryteria małego podatnika.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż z prawa do jednorazowej amortyzacji na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ww. ustawy mogą skorzystać podatnicy, którzy rozpoczynają pozarolniczą działalność gospodarczą oraz podatnicy, którzy spełniają kryteria małego podatnika i jednocześnie kontynuują prowadzenie działalności gospodarczej.

Z wniosku wynika, iż wnioskodawca spełnia kryteria małego podatnika. Jednak zakupione ruchomości zamierza uznać za składniki majątku nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a przychód z ich wynajmu zaliczać do przychodów z najmu, a więc źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż wnioskodawca nie spełnia kryteriów określonych w przepisie art. 22k ust. 7 ww. ustawy. Możliwość jednorazowej amortyzacji dotyczyć bowiem może wyłącznie podmiotów prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą i wykorzystywanych przez nich składników majątku związanych z tą działalnością.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wyłącznie w zakresie zawartego we wniosku ORD-IN pytania nr 2. Ocena stanowiska w zakresie pytania nr 1 zostanie dokonana w odrębnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.