IBPBI/1/415-536/13/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 12 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku zapłaty przez Wnioskodawcę podatku od wartości odsetek od depozytu sądowego wypłaconych wierzycielowi - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku zapłaty przez Wnioskodawcę podatku od wartości odsetek od depozytu sądowego wypłaconych wierzycielowi.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł umowę z firmą leasingową na kwotę 2.063.000,00 zł. Zabezpieczenie ww. umowy stanowił weksel in blanco podpisany przez Wnioskodawcę.

Z wniosku ww. firmy komornik sądowy przystąpił do egzekucji sądowej z nieruchomości Wnioskodawcy. W dniu 19 września 2007 r. wierzyciel (ww. firma leasingowa w likwidacji) dokonał na rzecz osoby fizycznej przelewu całości wierzytelności w kwocie 2.063.046,64 zł oraz odsetek w kwocie 39.000,00 zł, a także wierzytelności w kwotach 5.400,00 zł oraz 3.600,00 zł zasądzonych tytułem zwrotu kosztów procesu - wraz z wszelkimi związanymi z wierzytelnościami prawami oraz zabezpieczeniami. O powyższej cesji wierzytelności dłużnik został poinformowany.

Kwota uzyskana z licytacji nieruchomości Wnioskodawcy wyniosła 3.692.939,01 zł. Z chwilą zakończenia licytacji Wnioskodawca utracił dostęp do wszelkich informacji dotyczących dalszego postępowania egzekucyjnego, jak i losu zlicytowanych nieruchomości oraz uzyskanych z licytacji środków pieniężnych.

W lutym 2013 r. Sąd Rejonowy przesłał Wnioskodawcy PIT-8C, tj. "Informację o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych w roku 2012", celem uwzględnienia przez podatnika w rocznym zeznaniu za 2012 r., co wynika z pisma przewodniego Sądu. W powyższym PIT-8C w części "C" Sąd Rejonowy wskazał, jako podatnika podatku dochodowego Wnioskodawcę. W części "D" zatytułowanej "Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy", jako rodzaj przychodu Sąd wskazał cyt.: "Odsetki od sumy wypłaconej z depozytu sądowego", a w rubryce "Przychód" wskazano kwotę 172.759,09 zł.

W związku z przesłaniem ww. PIT-8C, dokonano w Sądzie Rejonowym analizy akt, z których wynika, że po licytacji wierzyciel (ww. osoba fizyczna), wystąpił do Sądu Rejonowego z wnioskiem o niezwłoczne sporządzenie planu podziału sumy uzyskanej z nieruchomości, bowiem od chwili uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności licytowanej nieruchomości upłynęło 40 dni. Wierzyciel w piśmie tym zwrócił uwagę, że gdyby zdeponował sumę przypadającą mu z podziału na zwykłej lokacie bankowej, uzyskałby korzyść w postaci odsetek wynoszących 8% w skali roku. W załączeniu pisma przedłożył zaświadczenie z banku o wysokości aktualnego oprocentowania. Z kolei do dokonanych planów podziału uzyskanej sumy ww. wierzyciel wielokrotnie składał sprzeciwy, w wyniku których wydłużeniu ulegała procedura, a w miarę upływu czasu malała liczba wierzycieli, z których ostatecznie pozostał tylko on.

Na zarządzenie sędziego, pismami z dnia 23 maja 2011 r. oraz z dnia 31 sierpnia 2011 r. Wydział Cywilny zwrócił się do Oddziału Finansowego Sądu Rejonowego z prośbą o wyliczenie kwoty odsetek (od dnia prawomocnego postanowienia o przysądzeniu własności, tj. od dnia 29 lipca 2008 r. do dnia wyliczenia odsetek), należnej od kwoty nabycia nieruchomości 3.571.492,00 zł, przy uwzględnieniu wypłaconych częściowo kwot.

Z pisma z dnia 7 września 2011 r. Oddziału Finansowego Sądu Rejonowego przekazanego do Wydziału Cywilnego wynika, iż łączna kwota odsetek na dzień 7 września 2011 r. to 159.856,48 zł. Postanowieniem z dnia 15 maja 2012 r., wydanym w przedmiocie zarzutów do planu podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości w drodze egzekucji postanowiono ustalić odsetki za kolejny okres, tj. od 7 września 2011 r. do 23 marca 2012 r. w kwocie 12.902,61 zł. Zatem łączna kwota odsetek wynosiła 172.759,09 zł i została wypłacona ww. wierzycielowi.

Wnioskodawca nic nie wiedział o ww. odsetkach, gdyż nie zostały Mu wypłacone ani oddane do dyspozycji żadne odsetki. W toku egzekucji sądowej komornik zlicytował Jego nieruchomości. Po zlicytowaniu tych nieruchomości Wnioskodawca przestał być ich prawnym właścicielem i nie posiadał żadnej wiedzy na temat, co komornik zrobił z sumą uzyskaną z licytacji Jego nieruchomości, czy zdeponował ją na rachunku bankowym. Po licytacji komornik sądowy nie zwrócił Wnioskodawcy żadnych pieniędzy z tytułu odsetek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kto jest podatnikiem podatku w opisanym stanie faktycznym, w którym komornik sądowy wypłacił wierzycielowi odsetki naliczone w związku ze zdeponowaniem na wniosek wierzyciela sumy uzyskanej z licytacji nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie nie uzyskał żadnego przysporzenia majątkowego, a więc nie powstał u Niego żaden przychód. W konsekwencji nie jest podatnikiem, co błędnie wskazał Sąd Rejonowy w przesłanej informacji PIT-8C. W omawianym stanie faktycznym nie ma zatem zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem przedmiotowe odsetki nie zostały zwrócone Wnioskodawcy ani przedstawione do jego dyspozycji. Odsetki powstały po licytacji, a więc gdy Wnioskodawca utracił prawo własności do nieruchomości oraz do środków pieniężnych uzyskanych z licytacji. Tym bardziej nie miał prawa do odsetek powstałych w wyniku złożenia przez komornika uzyskanych sum z licytacji na rachunku depozytowym sądu. Powyższa kwota odsetek została wypłacona wierzycielowi.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in. inne źródła. Przepis art. 20 ust. 1 stanowi, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wyżej wspomniano, z uwagi na brak przysporzenia majątkowego u Wnioskodawcy, powyższe przepisy nie mają w omawianym stanie faktycznym zastosowania. Zgodnie z § 18 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów powszechnych, oprocentowanie sum depozytowych stanowiących własność osób fizycznych, prawnych i innych jednostek nieposiadających osobowości prawnej, powiększa wartość tej sumy. W omawianym przypadku zdeponowane środki pieniężne nie stanowiły własności Wnioskodawcy, a ponadto oprocentowanie zostało wypłacone uprawnionemu, tj. wierzycielowi. Zatem odsetki te nie stanowią źródła przychodu u Wnioskodawcy. W konsekwencji stwierdzić należy, że Sąd bezpodstawnie wystawił Wnioskodawcy PIT-8C, bowiem odsetki te nie stanowią Jego przychodu, a zatem nie podlegają uwzględnieniu w jego zeznaniu rocznym za 2012 r.

Kwota uzyskana z przeprowadzonej wobec Wnioskodawcy egzekucji została przekazana wierzycielowi łącznie z naliczonymi odsetkami w kwocie 172.759,09 zł, dlatego niezrozumiałym jest obciążanie Wnioskodawcy podatkiem dochodowym od dochodu, którego nie uzyskał i nie miał żadnego wpływu na to, co komornik zrobi z uzyskaną z licytacji sumą pieniężną. Zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniać w swoim zeznaniu rocznym za 2012 r. powyższej kwoty odsetek naliczonych od kwot znajdujących się na rachunku bankowym sądu i przysługujących innej osobie fizycznej.

Na skutek sprzedaży nieruchomości Wnioskodawcy w drodze licytacji, z dniem dokonania tej licytacji utracił on wszelkie prawa własności do ww. nieruchomości oraz do uzyskanych z licytacji środków pieniężnych. Skoro nie miał żadnych praw własności do uzyskanych ze sprzedaży środków pieniężnych, to również nie miał praw do odsetek od tych środków pieniężnych, które zostały wygenerowane na sądowym rachunku bankowym.

W przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie w pierwszej kolejności, czy zaistniały stan faktyczny rodzi u Wnioskodawcy przysporzenie majątkowe, a więc czy stanowi dla Niego przychód. Jak wskazuje liczne orzecznictwo sądowe, przy analizie stanu faktycznego nie można oprzeć się na uproszczonym, bezprawnym założeniu, że skoro dane świadczenie nie jest ustawowo zwolnione z opodatkowania, to znaczy że należy je opodatkować. Przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnorakiej aktywności podejmowanej przez te osoby fizyczne, takiej jak np. wykonywanie pracy na podstawie umowy o pracę, prowadzenie działalności gospodarczej, sprzedaż praw majątkowych, czy szeroko rozumiane inwestowanie środków pieniężnych (kapitałów pieniężnych). Te różnorakie strumienie, z których uzyskiwane są przychody podlegające opodatkowaniu, nazywane są w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów (M. Pogoński, Komentarz do art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 2012 LEX).

Jak wskazuje praktyka sądów administracyjnych oraz doświadczenie życiowe, osoby fizyczne otrzymują wiele świadczeń, jednakże nie wszystkie te świadczenia są przysporzeniem majątkowym stanowiącym źródło przychodu podatników. Przykładowo nie będzie przychodem refundacja przez spółdzielnię mieszkaniową kosztów remontu (np. zwrot członkowi spółdzielni wydatków poniesionych przez niego na wymianę okien - wyrok z dnia 29 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Po 1375/08, wyrok z dnia 23 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Go 878/08; sprzedaż nieruchomości zwróconej w trybie art. 69 ust. 1 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - uchwała składu siedmiu sędziów NSA z dnia 17 grudnia 1996 r., sygn. akt FPS 7/96 lub świadczenie otrzymane od małżonka na utrzymanie rodziny - wyrok z dnia 14 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Sz 321/09).

W omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca nie uzyskał żadnego świadczenia i żadnego przysporzenia majątkowego. Jeżeli po stronie podatnika nie powstaje faktyczny przychód, to nie można mówić o jego osiągnięciu (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz do art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 2010 LEX). Z chwilą dokonania licytacji Wnioskodawca utracił tytuł własności do nieruchomości i do uzyskanych z tej sprzedaży środków pieniężnych. Wszystkie przysporzenia majątkowe, jakie mogły przynieść uzyskane z licytacji i zdeponowane środki pieniężne mogły dotyczyć tylko uprawnionego, tj. wierzyciela (ponadto zdeponowanie środków odbyło się na jego wniosek).

W przedmiotowym stanie faktycznym środki pieniężne wyegzekwowane zostały na rzecz wierzyciela, dlatego też nakazanie zapłaty podatku od kwoty, która nie stanowi przychodu Wnioskodawcy nie znajduje uzasadnienia w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca i tak utracił wiele nieruchomości na skutek egzekucji prowadzonej z weksla in blanco i zupełnie niezrozumiałym jest, tj. wbrew logice i wbrew zdrowemu rozsądkowi, że po kilku latach od tej egzekucji ma zapłacić wysoki podatek od jakiejś kwoty, którą nie mógł dysponować. Za każdym razem przy wysyłaniu PIT-8C wysyłający powinien sprawdzić, kto jest uprawnionym do zwrotu odsetek.

Sumy depozytowe to sumy obce przechowywane przez sądy, w szczególności: kaucje, wadia oraz sumy stanowiące przedmiot sporu w postępowaniu sądowym. Przykładowo na rachunku sum depozytowych sądu są również umieszczane kwoty wpłacane jako poręczenie majątkowe w postępowaniu karnym, które są zwracane wpłacającemu z chwilą ustania poręczenia.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, istotne jest ustalenie, kto jest wpłacającym, czyją własnością są zdeponowane środki pieniężne, komu należy się zwrot sumy depozytowej, tzn. kto jest uprawniony do jej zwrotu wraz z oprocentowaniem. Odpowiedź na powyższe wskaże, kto uzyskał przychód, a zatem kto jest podatnikiem podatku. W niniejszej sprawie nie jest nim Wnioskodawca.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 24 października 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 784/12,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 czerwca 2009 r., Znak: IBPBII/1/415-306/09/BJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych. Przepis ten ustanawia osoby fizyczne podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych. Przedmiot opodatkowania uregulowany został w art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f.).

Co do zasady, zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W przypadku niektórych kategorii podatników, dla przychodu nie jest wymagane aby dane korzyści majątkowe były przez nich otrzymane, bądź postawione im do dyspozycji. W odniesieniu do niektórych kategorii przychodów ww. ustawa przewiduje bowiem, iż powstają one gdy są należne podatnikowi bez względu na to, czy zostaną przez niego fizycznie otrzymane. Z taką sytuacją mamy np. do czynienia w przypadku uzyskiwania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Niezależnie jednak od powyższego, warunkiem powstania obowiązku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest powstanie u podatnika przychodu w rozumieniu u.p.d.o.f., co oznacza że podatnik musi (co do zasady) uzyskać jakąś korzyść, czy to w postaci przysporzenia majątkowego (zwiększenia posiadanych aktywów), czy też braku konieczności wydatkowania własnych zasobów (braku uszczerbku w posiadanych aktywach).

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest zatem ustalenie kto w opisanym stanie faktycznym jest beneficjentem odsetek powstałych w związku ze zdeponowaniem sumy pieniężnej na rachunku depozytu sądowego, a co za tym idzie, czy Wnioskodawca uzyskał z tytułu odsetek przychód i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązanym do zapłaty podatku.

Zgodnie z art. 808 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm., dalej: "k.p.c."), jeżeli złożona w postępowaniu egzekucyjnym kwota pieniężna nie podlega natychmiastowemu wydaniu, powinna być złożona na rachunek depozytowy sądu. Przepisy art. 752 stosuje się odpowiednio. W myśl art. 1035 k.p.c., niezwłocznie po złożeniu na rachunek depozytowy sądu sumy ulegającej podziałowi komornik sporządza projekt planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji i przedkłada go sądowi. W razie potrzeby sąd wprowadza do planu zmiany i uzupełnienia; w przeciwnym wypadku plan zatwierdza. Stosownie do § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 11 stycznia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów powszechnych (Dz. U. Nr 11, poz. 69 z późn. zm.), sumy depozytowe są to przechowywane przez sądy obce środki pieniężne, w szczególności kaucje, wadia oraz sumy stanowiące przedmiot sporu otrzymane w związku z postępowaniem sądowym. Oprocentowanie sum depozytowych oraz sum na zlecenie stanowiących własność osób fizycznych, prawnych i innych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej - po potrąceniu kosztów związanych z prowadzeniem rachunku bankowego - powiększa ich wartość, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 5 (§ 18 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w stosunku do Wnioskodawcy toczyło się postępowanie egzekucyjne z nieruchomości. W wyniku tego postępowania Jego nieruchomości zostały zbyte przez komornika w drodze licytacji. W związku z przedłużającym się postępowaniem dotyczącym podziału sumy uzyskanej z egzekucji, wierzyciel zażądał odsetek od kwoty uzyskanej z licytacji. Cała kwota naliczonych przez sąd odsetek została wypłacona wierzycielowi. Jak wskazał Wnioskodawca, po zakończeniu licytacji przestał być właścicielem nieruchomości. Nie otrzymał ani nie zostały mu postawione do dyspozycji żadne odsetki od ww. sumy złożonej do depozytu sądowego.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie uzyskał przychodu w rozumieniu u.p.d.o.f. z tytułu odsetek od depozytu sądowego (skoro nie zostały Mu one ani wypłacone ani postawione do jego dyspozycji). W konsekwencji nie był podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązanym do zapłaty podatku od dochodu uzyskanego z przedmiotowych odsetek.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.