IBPBI/1/415-517/14/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 23 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym 11 lipca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalania różnic kursowych od przeprowadzanych transakcji handlowych:

* powodujących u Wnioskodawcy powstanie przychodu - jest prawidłowe;

* powodujących u Wnioskodawcy powstanie kosztów uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalania różnic kursowych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 lipca 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-517/14/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 11 lipca 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, której głównym przedmiotem działalności jest transport drogowy towarów (PKD 49.41.Z) oraz sprzedaż detaliczna wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia prowadzona na straganach i targowiskach (PKD 47.82.Z). Wnioskodawca jest właścicielem firmy posiadającej rachunki walutowe m.in. w euro, na które wpływają środki od odbiorców zagranicznych oraz krajowych. Z ww. rachunków bankowych są płacone faktury dla dostawców zagranicznych oraz krajowych. Wnioskodawca ustala różnice kursowe w oparciu o art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku wpływu i wypływu środków w walucie obcej, Wnioskodawca stosuje do wyceny operacji na rachunku walutowym kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego daną operację, z wyjątkiem sprzedaży waluty i jej wymiany na PLN, gdzie stosuje kurs ustalony przez bank, według którego doszło do wymiany waluty.

Reasumując, w przypadku, gdy Wnioskodawca na konto walutowe prowadzone w walucie euro otrzymał wpłatę w tej walucie, a następnie uregulował za pośrednictwem tego konta swoje zobowiązania również w tej walucie to w celu obliczenia różnic kursowych stosuje kurs średni NBP z ostatniego dnia poprzedzającego transakcję.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym z piśmie z 3 lipca 2014 r., wskazano m.in., że wniosek dotyczy sposób ustalania różnic kursowych od przeprowadzonych transakcji handlowych, skutkujących powstaniem u Wnioskodawcy przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów (zakupem od dostawców oraz otrzymaniem zapłat od kontrahentów), tj. różnic kursowych, o których mowa w art. 24c ust. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 24c ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy działanie Wnioskodawcy, który w przypadku, gdy wpłaty i wypłaty z rachunku walutowego odbywają się w tej samej walucie obcej i nie dochodzi do faktycznej wymiany waluty obcej na złotówki, stosuje do wyceny różnic kursowych kurs średni NBP ustalony na ostatni dzień roboczy poprzedzający datę dokonania transakcji, jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy operacje dokonywane przez rachunek walutowy odbywają się w tej samej walucie obcej i nie dochodzi do przewalutowania niemożliwe jest wyliczenie różnic kursowych w oparciu o kurs faktycznie zastosowany, gdyż nie ma tutaj jego faktycznego zastosowania, w związku z czym Wnioskodawca prawidłowo dokonuje wyceny różnic kursowych w oparciu o kurs średni ogłaszany przez NBP w ostatni dzień roboczy poprzedzający datę dokonania transakcji. Wnioskodawca uważa, że przez niezdefiniowane pojęcie kursu faktycznie zastosowanego należy rozumieć kurs, według którego dochodzi do wymiany waluty, np. w przypadku sprzedaży waluty obcej bankom. Jego zdaniem, w sytuacji, gdy nie dochodzi do rzeczywistej wymiany waluty, bowiem środki przechowywane na koncie walutowym wyrażone są w walucie obcej, a wypłaty i wypłaty dokonywane są w tej samej walucie obcej niemożliwa jest wycena różnic kursowych na potrzeby podatku dochodowego według kursu ustalonego przez bank, zatem konieczne jest zastosowanie kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania lub zarejestrowania transakcji.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołał wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 września 2013 r. sygn. akt II FSK 2499/2011.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 3 lipca 2014 r. Wnioskodawca jednoznacznie sprecyzował własne stanowisko w sprawie wskazując, że jego zdaniem, dla ustalenia różnic kursowych powinien wyceniać walutę według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji. Przy czym, pod pojęciem "dokonania transakcji" Wnioskodawca rozumie dzień wpływu zapłaty na rachunek bankowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji - zgodnie ze wskazaniem w uzupełnieniu wniosku oraz treścią zadanego pytania - jest wyłącznie kwestia sposobu wyceny waluty obcej dla celów ustalenia różnic kursowych od przeprowadzanych bezgotówkowo transakcji handlowych, skutkujących powstaniem u Wnioskodawcy przychodów oraz kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 24c ust. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 24c ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Nie stanowi zatem przedmiotu niniejszej interpretacji kwestia sposobu ustalania różnic kursowych od środków własnych zgromadzonych w walucie obcej, o których mowa w art. 24c ust. 2 pkt 3 oraz art. 24c ust. 3 pkt 3 ww. ustawy a także kwestia rozliczania różnic kursowych od transakcji gotówkowych, tj. w sytuacji, w której Wnioskodawca sprzedaje lub wymienia walutę na złotówki.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Stosownie natomiast do art. 24c ust. 3 pkt 1 i 2 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Z powyższych przepisów wynika, że u podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, którzy dokonują transakcji w walutach obcych, powstają różnice kursowe wynikające z przeprowadzanych transakcji gospodarczych, w przypadku gdy wartość uzyskanego przychodu, bądź poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego, jest inna niż wartość tego przychodu, bądź kosztu z dnia faktycznego otrzymania, bądź wydatkowania środków pieniężnych, przeliczona według kursu faktycznie zastosowanego.

Zatem (co do zasady), dla celów ustalenia ww. różnic kursowych, otrzymywane lub wydatkowane środki pieniężne wyrażone w walucie obcej należy przeliczać po kursie faktycznie zastosowanym. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji legalnej kursu faktycznie zastosowanego. Art. 24c ust. 4 tej ustawy stanowi natomiast, że przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Uwzględniając wykładnię językową oraz systemową i celowościową ww. pojęcia stwierdzić należy, że faktycznie zastosowany kurs walutowy to taki kurs, który rzeczywiście został użyty, a więc którym faktycznie się posłużono przy przeprowadzaniu konkretnej operacji gospodarczej. Z kursem faktycznie zastosowanym w powyższym rozumieniu mamy zatem do czynienia w sytuacji, gdy w związku z otrzymaniem, bądź wydatkowaniem środków występuje operacja sprzedaży, bądź kupna waluty obcej po określonym kursie, lub też dochodzi do przewalutowania tych środków. Natomiast w przypadku, gdy przy regulowaniu zobowiązań, bądź otrzymaniu należności nie zachodzą ww. okoliczności, dla celów ustalenia różnic kursowych należy stosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania lub otrzymania zapłaty. Zgodnie bowiem z art. 24c ust. 6 ww. ustawy, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu. Przy czym, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3, dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności (art. 24c ust. 7 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej prowadzącej działalność w zakresie transportu drogowego towarów oraz sprzedaży detalicznej wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia prowadzonej na straganach i targowiskach. Spółka posiada rachunki walutowe, na które wpływają środki od odbiorców zagranicznych oraz krajowych. Z ww. rachunku płacone są także faktury dla dostawców zagranicznych oraz krajowych.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że w przypadku transakcji bezgotówkowych przeprowadzanych w walucie obcej za pośrednictwem konta walutowego (tekst jedn.: transakcji, w takcie których nie dochodzi do faktycznego zbycia lub nabycia waluty, ani innego przewalutowania środków na złotówki) - dla celów ustalenia różnic kursowych, o których mowa w art. 24c ust. 2 pkt 1 i 2 oraz w art. 24c ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - otrzymywane oraz wydatkowane środki w walucie obcej należy przeliczać według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania lub otrzymania zapłaty.

Oznacza to, że w przypadku transakcji powodujących powstanie:

* przychodu podatkowego - otrzymane w walucie obcej środki należy przeliczać po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania zapłaty, tj. wpływu tych środków na rachunek bankowy,

* kosztów uzyskania przychodu - wydatkowane środki należy przeliczać po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania zapłaty, tj. wypływu tych środków z rachunku walutowego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że powinien wyceniać walutę według kursu według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji tj. dzień wpływu zapłaty na rachunek bankowy w odniesieniu do transakcji:

* powodujących u Wnioskodawcy powstanie przychodu - jest prawidłowe;

* powodujących u Wnioskodawcy powstanie kosztów uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.