IBPBI/1/415-511/11/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 19 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 1 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na naprawę samochodu, jego przegląd oraz zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 maja 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na naprawę samochodu, jego przegląd oraz zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem dnia 18 lipca 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-511/11/ESZ oraz IBPP2/443-611/11/WN, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 1 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 9 marca 2011 r. Wnioskodawca zawarł umowę kupna - sprzedaży samochodu. Samochód ten kupił na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, którą rozpoczął w dniu 21 lutego 2011 r. Wnioskodawca wypełnił deklarację p.c.c.-3 i w dniu 21 marca 2011 r. w kasie Urzędu Skarbowego zapłacił należny podatek od czynności cywilnoprawnych. W międzyczasie przeprowadził naprawę zakupionego samochodu i jego badanie techniczne. Przy rejestracji pojazdu w Starostwie Powiatowym okazało się, że na przedmiotowym samochodzie zawarta jest cesja, o czym nikt wcześniej Wnioskodawcy nie poinformował. W zaistniałej sytuacji Wnioskodawca postanowił zwrócić samochód i odzyskać zapłacone pieniądze. W dniu 24 marca 2011 r. samochód został zwrócony, a Wnioskodawca otrzymał zwrot gotówki. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jest czynnym podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż wskazany we wniosku samochód, którego przedmiotowa sprawa dotyczy został zakupiony na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Jednakże Wnioskodawca nie mógł z niego bezpośrednio korzystać z uwagi na to, że nie był on jeszcze zarejestrowany. Przed dokonaniem rejestracji Wnioskodawca uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych, wykonał badanie techniczne samochodu oraz przeprowadził jego najpilniejsze naprawy. Dopiero po dokonaniu tych wszystkich czynności udał się do Starostwa Powiatowego celem rejestracji auta. Wtedy okazało się, że na samochodzie ciąży cesja bankowa. Wnioskodawca, wskazał przy tym, iż gdyby wcześniej wiedział o takiej sytuacji nie finalizowałby umowy sprzedaży, a gdyby informację taką uzyskał zaraz po zakupie auta na pewno nie ponosiłby kosztów związanych z jego przeglądem technicznym, naprawą i zapłatą p.c.c. Samochód kupił z zamiarem korzystania z niego w działalności gospodarczej, jednakże nie mógł go wykorzystać przed jego zarejestrowaniem. Samochód nie był wykorzystany do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca zamierzał go wykorzystywać w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych, ale dopiero po zarejestrowaniu auta. Z uwagi na nieuregulowaną sytuację własności samochodu Wnioskodawca odstąpił od umowy sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty poniesione na naprawę i przegląd zakupionego i zwróconego samochodu oraz zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych (p.c.c.) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. a poniesione przez niego koszty, związane z przedmiotowym samochodem mogą stanowić koszt uzyskania przychodu. Wnioskodawca samochód ten kupił na cele prowadzonej działalności gospodarczej i do takich celów miał go wykorzystywać.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów oraz zostały należycie udokumentowane.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Wydatki poniesione na naprawę samochodu, jego przegląd oraz zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych (p.c.c.), nie zostały ujęte w katalogu wydatków nie uznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zaistnienie przesłanki negatywnej o której mowa w tym przepisie, nie stanowi jednak wystarczającej przesłanki zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, możliwość zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależniona jest od spełnienia przesłanek ogólnych zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w przedmiotowej sprawie istotna jest analiza poniesionych wydatków i ich wpływu na powstanie przychodu, względnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż wydatki jakie Wnioskodawca poniósł na naprawę samochodu, jego przegląd oraz zapłatę p.c.c., nie zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, bowiem pomiędzy tymi wydatkami, a celem w postaci osiągnięcia przychodu nie sposób dopatrzyć się istnienia związku przyczynowo-skutkowego. Związku tego nie wykazał również sam Wnioskodawca. Zauważyć bowiem należy, iż ww. wydatki nie dotyczyły składnika majątku w jakikolwiek sposób wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej, co zresztą przyznał we wniosku sam Wnioskodawca. Sam zamiar wykorzystania tego składnika w działalności gospodarczej jest przy tym niewystarczający dla zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskana przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Nie sposób również stwierdzić, iż przedmiotowy wydatek w jakikolwiek sposób warunkuje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. W złożonym wniosku Wnioskodawca nie wykazał bowiem, iż gdyby nie poniósł przedmiotowych kosztów spowodowałoby to utratę źródła przychodów (np. zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej), a zatem, że jego działania pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z zachowaniem lub zabezpieczeniem tego źródła przychodów.

Ponadto zauważyć należy, iż obowiązkiem Wnioskodawcy było dołożenie należytej staranności, przy zawieraniu wskazanej we wniosku umowy sprzedaży samochodu, w tym w szczególności obowiązek sprawdzenia, czy na przedmiotowym samochodzie nie ciąży jakiekolwiek zabezpieczenie.

W związku z powyższym nie sposób uznać, iż na gruncie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego oraz jego stanowiska, ww. wydatki spełniają przesłanki ogólne wynikające z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy zauważyć, że jak wskazano wyżej, ciężar prawidłowego udokumentowania wydatku i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem (zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła) przychodów spoczywa na podatniku. To właśnie on musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności. Decydując się na poniesienie określonych wydatków musi sam dokonać oceny, czy wydatki, które poniósł mają na celu uzyskanie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, a następnie podjąć decyzję o ich ewentualnym zakwalifikowaniu do kosztów podatkowych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku wydatki poniesione na naprawę samochodu, jego rejestrację oraz zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem w złożonym wniosku nie wykazano, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę

i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Jednocześnie zauważyć należy, iż w zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.