IBPBI/1/415-5/13/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 2 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest konserwatorem zabytków i posiada stosowne kwalifikacje oraz urzędowo potwierdzone uprawnienia w zakresie konserwacji, restauracji rzeźby, elementów architektonicznych. Działalność gospodarczą prowadzi od 2006 r., głównie na terenie województwa: małopolskiego, śląskiego i świętokrzyskiego, a w zależności od uzyskanego zlecenia - także na pozostałym terenie kraju. Wspomniana działalność gospodarcza wykonywana jest w ramach prawnych określonych przepisami ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568 z późn. zm.), oraz rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 9 czerwca 2004 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych i poszukiwań ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych (Dz. U. z 2004 r. Nr 150, poz. 1579). Prace konserwatorskie wykonane przez specjalistów prowadzone są na szereg sposobów i wielozadaniowo, tak aby w efekcie końcowym zrealizować dane zadanie konserwatorskie. Zadania te nie są jednolite. Czasami zadanie główne wymaga wielu czynności pośrednich, dla właściwego przeprowadzenia prac. Niekiedy prace konserwatorskie prowadzone są fragmentarycznie, gdyż inwestor zleca tylko część prac lub dany etap, kontynuację. Prace często są dzielone na poszczególne czynności np: sporządzanie programu prac i uzyskanie pozwolenia konserwatorskiego, wykonanie kosztorysów, nadzorowanie prac konserwatorskich, wykonanie konserwacji np. ołtarza lub jego części - obrazu, rzeźb, itp., konserwacji polichromii, elementów architektonicznych lub zabytkowych części elewacji, dokumentów papierowych, rzemiosła artystycznego. Firmy konserwatorskie, z którymi czasami Wnioskodawczyni współpracuje, zamierzają zlecić Jej w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej nadzór konserwatorski, polegający na wizytach w miejscu prowadzenia prac konserwatorskich i ustaleniu, czy są one zgodne z ustalonym programem. Osoba pełniąca nadzór konserwatorski podejmuje decyzje w sprawie szczegółowych ustaleń wynikających już w trakcie prowadzenia prac. Innym obowiązkiem związanym z nadzorem jest wykonanie dokumentacji powykonawczej. Nadzór konserwatorski jest obowiązkowy przy wykonywaniu prac na obiektach wpisanych do rejestru zabytków i wymagany przez Wojewódzkie Urzędy Ochrony Zabytków. Uprawnienia do nadzorowania prac konserwatorskich nabywa każdy konserwator indywidualnie. Podstawowym wymogiem jest ukończenie studiów kierunkowych na konkretnym wydziale oraz nabyte doświadczenie i praktyka. Może się zdarzyć ze instytucja (np. muzeum), zaoferuje Wnioskodawczyni wykonanie kopii przedmiotu historycznego, w celu jej wystawienia na ekspozycji. Ma to na celu ochronę przedmiotu zabytkowego tzw. oryginału, który jest wtedy zabezpieczony i schowany, a jego kopia służy do celów ekspozycyjnych. Być może w przyszłości Wnioskodawczyni otrzyma propozycje wykonania prac ciesielskich oraz dekarskich na obiektach zabytkowych. W przypadku zabytków architektury, takich jak kościół, w ramach prac renowacyjnych wraca się do materiałów pierwotnych, użytych przy powstawaniu tego obiektu. Tak więc zmienia się pokrycie dachowe z obecnego np. blachy, na to jakie użyte było (oryginalnie, pierwotnie) w trakcie budowy np. w XVII wieku, tj. gont lub dachówka. Prace takie ze względu na gabaryty oraz specyfikę nie byłyby wykonywane samodzielnie, ale przez inne firmy, którym Wnioskodawczyni zleciłaby takie prace, oczywiście pod Jej nadzorem. Następnym zadaniem jakie Wnioskodawczyni mogłaby podjąć jest pisanie programów konserwatorskich na potrzeby własnych prac, a także innych firm działających w tej branży. Jest to element niezbędny do otrzymania pozwolenia na podjęcie prac konserwatorskich. Nie jest to projekt budowlany, lecz program prac konserwatorskich, w skład, którego wchodzi głównie m.in.: opis proponowanych prac, zastosowanie odpowiednich materiałów, wnioski i założenia konserwatorskie, historia obiektu, dokumentacja fotograficzna.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy odnosząc się do przedstawionego zakresu usług konserwatorskich, przysługuje Mi prawo do korzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej na warunkach określonych ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zdaniem Wnioskodawczyni, czynności takie jak: nadzór konserwatorski, wykonanie kopii przedmiotu zabytkowego, zmiana pokrycia dachowego na zabytku architektonicznym lub prace ciesielskie, uprawniają do skorzystania z formy opodatkowania kartą podatkową, gdyż prace te będą wykonane wyłącznie na obiekcie lub przedmiocie uznanym za zabytkowy. Mają one na celu odtworzenie jego pierwotnego wyglądu, przygotowanie stosownej a wymaganej dokumentacji, ochronę przedmiotu w przyszłości.

Wnioskodawczyni uważa, iż nie przekroczy zakresu działalności zdefiniowanego w pozycji 69 tabeli "konserwacja i naprawa przedmiotów zabytkowych i artystycznych". Prowadzona działalność gospodarcza mieścić się będzie w charakterystyce działalności usługowej objętej opodatkowaniem w formie karty podatkowej, którą zdefiniowano jako "wykonywanie prac konserwatorskich i napraw wszelkiego rodzaju przedmiotów artystycznych i obiektów uznanych za zabytkowe, np. malarstwo ścienne, obrazy, ramy, rzeźby, meble, przedmioty muzealne, broń, zbroje, zegary, tkaniny, stroje, ołtarze, elementy architektury, sztukaterie, portale. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczonej usługi.

Tym samym, jak twierdzi będzie uprawniona do korzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania podatkiem dochodowym jakim jest karta podatkowa. Wykonując nawet część prac konserwatorskich, także zachowa prawo do tej formy opodatkowania, gdyż żaden przepis prawa podatkowego nie nakłada obowiązku przeprowadzenia konserwacji od początku do końca tego procesu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej "tabelą", w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy - przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

Działalnością usługową jest pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3 (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy). Natomiast działalnością wytwórczą jest działalność, w wyniku której powstają nowe wyroby, w tym również sprzedaż wyrobów własnej produkcji, prowadzoną przez podatnika (art. 4 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy). Załącznik nr 3 do ww. ustawy, tj. Tabela miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej, w części I - Działalność usługowa oraz wytwórczo-usługowa w poz. 69, jako działalność usługową oraz wytwórczo-usługową, podlegającą opodatkowaniu w formie karty podatkowej, wymienia konserwację i naprawę przedmiotów zabytkowych i artystycznych. Przy czym, w poz. 69 Załącznika Nr 4 do ww. ustawy, zawierającego "Charakterystykę działalności usługowej i wytwórczo-usługowej objętej opodatkowaniem w formie karty podatkowej" wskazano, iż konserwacja i naprawa przedmiotów zabytkowych i artystycznych to wykonywanie prac konserwatorskich i napraw wszelkiego rodzaju przedmiotów artystycznych to uznanych za zabytkowe, np.: obrazy, ramy, rzeźby, meble, przedmioty muzealne, broń, zbroje, zegary, tkaniny, stroje. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczonej usługi.

Z treści ww. zapisu jednoznacznie wynika, iż dopuszczalne jest wykonywanie prac konserwatorskich i napraw wszelkiego rodzaju oraz czynności towarzyszących, niezbędnych do całkowitego wykonania świadczonej usługi, lecz nie ma podstaw prawnych do tego aby w ramach ww. działalności gospodarczej, opodatkowanej w formie karty podatkowej, wykonywać czynności związane z samym tylko nadzorem konserwatorskim (jako odrębną od samej konserwacji usługą) w miejscu prowadzenia prac konserwatorskich innego podmiotu, czy też ze sprzedażą dla potrzeb prac konserwatorskich innego podmiotu samych tylko programów konserwatorskich.

Wskazać przy tym należy, iż opodatkowanie w formie karty podatkowej stanowi preferencyjną formę opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez podatników z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej i jako wyjątek od zasady opodatkowania dochodów uzyskanych z tej działalności na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), może być stosowane wyłącznie w ściśle określonych sytuacjach, wskazanych w ww. ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Powyższe oznacza, iż w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej usługowej w zakresie wykonywanie prac konserwatorskich, działalność ta może być opodatkowana w formie karty podatkowej, jedynie w przypadku, gdy podatnik świadczy ww. usługi konserwatorskie (oraz wykonuje związane z nimi prace towarzyszące), a nie nadzoruje tego typu prace prowadzone przez inne podmioty, czy też wyłącznie sprzeda tym podmiotom programy konserwatorskie.

Biorąc powyższe pod uwagę, mając na względzie literalne brzmienie wskazanych w niniejszej interpretacji przepisów (wykładnia gramatyczna) oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, z którego wynika, iż oprócz usług konserwatorskich w zakresie konserwacji i naprawy przedmiotów zabytkowych i artystycznych Wnioskodawczyni będzie wykonywać usługi wyłącznie w zakresie tzw. nadzoru konserwatorskiego, czy też sprzedaży programów konserwatorskich, stwierdzić należy, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym, brak będzie możliwości zastosowania przez Wnioskodawczynię formy opodatkowania, jaką jest karta podatkowa.

Z uwagi na powyższe przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.