IBPBI/1/415-477/11/WRz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-477/11/WRz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2011 r. (data wpływu do tut. Biura dnia 9 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku podstaw do opodatkowania tym podatkiem dochodów uzyskanych z działalności rolniczej oraz obowiązku ujmowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków związanych z tą działalnością - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku podstaw do opodatkowania tym podatkiem dochodów uzyskanych z działalności rolniczej oraz obowiązku ujmowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków związanych z tą działalnością.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na handlu hurtowym i detalicznym szerokiego spektrum produktów z branży budowlanej, rolniczej i ogrodniczej. Rozlicza się na zasadach ogólnych na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Jest płatnikiem podatku VAT. Prowadzi również działalność rolniczą, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegająca na produkcji materiału szkółkarskiego, gdzie rozmnaża i uprawia sadzonki roślin. Rozmnażanie następuje w nieogrzewanych tunelach foliowych, a więc nie są to działy specjalne produkcji rolnej, a dalsza uprawa następuje w doniczkach na otwartej przestrzeni oraz w gruncie. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest to działalność zwolniona z podatku dochodowego.

Za poprzednie lata Wnioskodawca płacił podatek dochodowy od całości sprzedaży, zarówno roślin, jak i pozostałych produktów. Fakt ten spowodowany był nieznajomością przepisów ustawy o podatku dochodowym. Całość sprzedawanych produktów zarówno z działalności gospodarczej jak i rolniczej (hurtowa i detaliczna) jest fiskalizowana. Sprzedawane rośliny objęte są 8% stawką podatku VAT. W celu rozdzielenia wartości sprzedaży roślin, od pozostałej sprzedaży produktów (w celach statystycznych firmy), drukarka fiskalna drukuje na każdym paragonie i raportach fiskalnych dwa razy stawkę VAT 8%, gdzie rośliny przypisane są do jednej z tych stawek pod konkretnym indeksem (występują indeksy A,B,C,D,E,F). Dzięki takiemu rozwiązaniu na koniec każdego miesiąca raport miesięczny wskazuje precyzyjnie jaka jest wartość sprzedanych roślin przypisanych do jednej ze stawek VAT 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w myśl art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą.

2.

Czy sprzedaż wyprodukowanego materiału szkółkarskiego jest zwolniona z podatku dochodowego.

3.

Czy wartość sprzedawanych roślin, wykazywana na raportach fiskalnych, Wnioskodawca może traktować jako dochód z działalności rolniczej, od którego nie będzie odprowadzał podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, całość sprzedaży, zarówno z działalności rolniczej, jak i gospodarczej, będzie nadal fiskalizowana. Na paragonie fiskalnym pod konkretnym indeksem będzie wykazywana wartość sprzedanych roślin, od których nie będzie odprowadzany podatek dochodowy. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów nie będą księgowane koszty związane bezpośrednio i pośrednio z działalnością rolniczą, takie jak: zakup podłoża i akcesoriów do produkcji, wynagrodzenie pracowników zatrudnionych sezonowo w szkółce, koszty związane z utrzymaniem infrastruktury szkółki. Podatek dochodowy z działalności gospodarczej będzie obliczany na dotychczasowych zasadach, na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1.

miesiąc - w przypadku roślin,

2.

16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3.

6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4.

2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2".

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie produkcji materiału szkółkarskiego, polegająca na rozmnażaniu i uprawie sadzonek roślin. Rozmnażanie roślin następuje w nieogrzewanych tunelach foliowych, a dalsza uprawa następuje w doniczkach na otwartej przestrzeni oraz w gruncie.

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż powyższa działalność stanowi działalność rolniczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji do dochodów uzyskanych z tej działalności nie stosuje się przepisów tej ustawy.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż przestawionego we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, że od dochodów uzyskanych ze sprzedaży roślin pochodzących z własnych upraw, tj. z działalności rolniczej, nie odprowadza się podatku dochodowego od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii obowiązku ujmowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków związanych z działalnością rolniczą stwierdzić należy, iż w myśl art. 24a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z powyższego wynika, iż obowiązek prowadzenie ww. ksiąg odnosi się do ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w zakresie prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej niezbędnych do obliczenia dochodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skoro dochody z działalności rolniczej nie podlegają opodatkowaniu ww. podatkiem, to nie ma podstaw prawnych, aby ewidencjonować w tych księgach zdarzenia gospodarcze, dotyczące tej działalności.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz przedstawionego stanowiska wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą i pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na handlu hurtowym i detalicznym szerokiego spektrum produktów z branży budowlanej, rolniczej i ogrodniczej. Podatek dochodowy opłaca na "zasadach ogólnych", a zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Za poprzednie lata Wnioskodawca płacił podatek dochodowy od całości sprzedaży, zarówno roślin jak i pozostałych produktów. Podatek dochodowy z działalności gospodarczej będzie obliczał na dotychczasowych zasadach, w oparciu o zapisy ww. księdze.

Zatem skoro, Wnioskodawca, prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz działalność rolniczą, czyli uzyskuje przychody z odrębnych źródeł przychodów, to w podatkowej księdze przychodów i rozchodów winien ujmować jedynie przychody i koszty uzyskania przychodów związane z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej i na ich podstawie ustalać dochód z tej działalności. Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Jednocześnie zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie braku podstaw do opodatkowania podatkiem dochodów od osób fizycznych dochodów uzyskanych z działalności rolniczej oraz możliwości ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, dochodów uzyskanych z prowadzonej działalnością rolniczej i gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie zawartego we wniosku stanowiska, dotyczącego sposobu fiskalizacji uzyskiwanych przychodów z działalności rolniczej i gospodarczej, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl