IBPBI/1/415-470/10/BK - Brak możliwości przyjęcia przez spółkę jawną, której wspólnikami są osoby fizyczne, roku obrotowego innego niż rok kalendarzowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 17 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości przyjęcia przez spółkę jawną, której wspólnikami są osoby fizyczne, roku obrotowego innego niż rok kalendarzowy - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości przyjęcia przez spółkę jawną, której wspólnikami są osoby fizyczne, roku obrotowego innego niż rok kalendarzowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wspólnikami spółki jawnej są wyłącznie krajowe osoby fizyczne. Spółka prowadzi księgi handlowe i zobowiązana jest do sporządzania rocznego sprawozdania finansowego. Spółka zamierza dokonać zmiany roku obrotowego i przyjąć rok obrotowy inny niż rok kalendarzowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka jawna zobowiązana do sporządzania sprawozdania finansowego za rok obrotowy, której wspólnikami są wyłącznie krajowe osoby fizyczne, może przyjąć rok obrotowy inny niż rok kalendarzowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, istnieje możliwość przyjęcia przez spółkę jawną zobowiązaną do sporządzania sprawozdania finansowego za rok obrotowy, której wspólnikami są wyłącznie krajowe osoby fizyczne, roku obrotowego innego niż rok kalendarzowy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), przez rok obrotowy rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.

Przepisy ustawy o rachunkowości maja zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 zastosowanie do spółek handlowych, w tym spółek osobowych (jawnych).

W związku z powyższym jedyną przesłanką, od której zależy możliwość zmiany roku obrotowego jest odpowiedni zapis w tym zakresie w umowie spółki jawnej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Z treści art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., oznaczonego w dalszej części skrótem k.s.h.) wynika, iż spółka jawna jest zaliczana do spółek osobowych.

W myśl art. 22 § 1 i 2 k.s.h, spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31.

Spółka jawna, prowadząca księgi rachunkowe, jako handlowa spółka osobowa podlega normom zawartym w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Z treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o rachunkowości wynika, iż przepisy tej ustawy stosuje się m.in. do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego.

Spółka jawna, jako odrębny podmiot, ma obowiązek otworzyć księgi rachunkowe m.in. na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym oraz na początek każdego następnego roku obrotowego (art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o rachunkowości). Obowiązek zamknięcia ksiąg przypada natomiast m.in. na dzień kończący rok obrotowy (art. 12 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Pojęcie "rok obrotowy" zostało wyjaśnione w art. 3 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o rachunkowości, zgodnie z którym jest to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.

Ogólną definicję roku podatkowego zawiera natomiast art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), który stanowi, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba, że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy przede wszystkim skupić się na omówieniu kwestii braku podmiotowości podatkowej spółki jawnej na podstawie przepisów dotyczących podatków dochodowych.

Ponieważ spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej oraz nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, czy też podatku dochodowego od osób prawnych, z punku widzenia prawa podatkowego, podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki i to właśnie wspólników dotyczy zagadnienie roku podatkowego. Jednocześnie sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej jest uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Konsekwencją czego jest uznanie, iż ustawą podatkową, o której mowa w ww. art. 11 Ordynacji podatkowej jest ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż wspólnikami spółki jawnej są osoby fizyczne. Wobec tego ustalenie roku podatkowego dla wspólników tej spółki jest uwarunkowane brzmieniem art. 11 ust. 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Mając na względzie, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera regulacji dot. pojęcia roku podatkowego podmiotów opodatkowanych tym podatkiem, ustalenia roku podatkowego dla osób fizycznych należy dokonać zgodnie z ww. art. 11 ust. 1 Ordynacji podatkowej. Konsekwencją powyższego jest przyjęcie, iż w przypadku spółki osobowej, której wspólnikami są osoby fizyczne rokiem podatkowym jest w każdym przypadku rok kalendarzowy. Oznacza to również, iż Spółka ta nawet w przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych, nie ma możliwości przyjęcia innego niż rok kalendarzowy, roku obrotowego.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku Wnioskodawcą jest Spółka jawna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.