IBPBI/1/415-454/09/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania przychodów z usług świadczonych przez tłumacza przysięgłego na zlecenie sądu za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania przychodów z usług świadczonych przez tłumacza przysięgłego na zlecenie sądu za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Rozlicza się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przedmiotem ww. działalności jest m.in. działalność związaną z tłumaczeniami oznaczona PKD 74.85.Z. Posiada uprawnienia tłumacza przysięgłego.

Wykonuje m.in. usługi tłumaczenia na zlecenia sądów.

Za wykonane usługi wystawia faktury VAT. Sądy nagminnie potrącają z kwoty faktur netto zaliczki na podatek dochodowy jak od umów zleceń (art. 13 ust. 8 ww. ustawy), pomniejszając o nie płatności za faktury. Po roku podatkowym przesyłają deklaracje PIT-11. Zaliczki potrącane przez Sądy są obliczane z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu. Kwota ta jest wykazana w informacji PIT-11.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Sądy postępują prawidłowo traktując wnioskodawcę jako podatnika wykonującego czynności z art. 13 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo otrzymywania faktur VAT wystawianych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i niezawierania między stronami umów zleceń.

Zdaniem wnioskodawcy, ponieważ prowadzi działalność polegająca m.in. na wykonywaniu tłumaczeń, nie może na te czynności zawierać umów cywilno-prawnych (zleceń, o dzieło), w związku z tym wystawia faktury VAT z tytułu działalności. W tym przypadku Sądy nie są płatnikami zaliczek podatku dochodowego dla osób fizycznych, a więc nie powinny potrącać z otrzymanych faktur zaliczek na podatek dochodowy.

Należności za faktury winny być płacone przez Sądy w całości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów jest m.in.: działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

Wyłączenie to obejmuje więc m.in. działalność wykonywaną osobiście, zdefiniowaną jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy, której poszczególne kategorie wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 6 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy iż, przychody tłumaczy przysięgłych otrzymywane z tytułu tłumaczeń wykonywanych na zlecenie sądów należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w powołanym wyżej art. 13 pkt 6 w związku art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wiąże się stosownie do treści art. 41 ust. 1 tej ustawy, z obowiązkiem pobrania zaliczki na podatek dochodowy przez płatnika, tj. na gruncie przedmiotowej sprawy przez sądy.

Zgodnie bowiem z tym przepisem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Konsekwencją powyższego jest to, iż przychodem tłumacza przysięgłego jest kwota należności określona przez sąd, nawet w sytuacji, gdy kwota ta nie zawiera podatku od towarów i usług, do którego odprowadzenia zobowiązany jest tłumacz. Kwota ta, pomniejszona o koszty uzyskania przychodów oraz składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowić będzie dla płatnika podstawę do wyliczenia należnej zaliczki na podatek dochodowy.

Powyższego nie zmienia również ewentualny brak zawarcia między sądem a tłumaczem przysięgłym umowy zlecenia, czy umowy o dzieło, bowiem przepis art. 13 pkt 6 ww. ustawy nie uzależnia zaliczenia uzyskanych przez tłumaczy przysięgłych przychodów do źródła jakim jest działalność wykonywana osobiście od zawarcia umowy, o której mowa w art. 13 pkt 8 tej ustawy.

Jednocześnie zauważyć należy, iż w myśl art. 24a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o. Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, iż w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej w celu ustalenia dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, ujmuje się jedynie przychody i koszty związane z tą działalnością.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca jest tłumaczem przysięgłym. Prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w zakresie dotyczącym m.in. dokonywania tłumaczeń z języka obcego. Dodatkowo dokonuje tłumaczeń również na zlecenie sądów. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychody uzyskane z tytułu tłumaczeń dokonywanych na zlecenie sądów należy zawsze zaliczyć do źródła jakim jest działalność wykonywana osobiście, bez względu na fakt, czy wnioskodawca prowadzi i w jakim zakresie pozarolniczą działalność gospodarczą. Z uwagi na zaliczenie przychodów uzyskiwanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z tytułu tłumaczeń dokonywanych na zlecenie sądów do odrębnych, autonomicznych źródeł przychodów, nie jest możliwe łączenie tychże przychodów. W konsekwencji, przychody te nie podlegają uwzględnieniu w prowadzonej dla celów działalności gospodarczej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Ich rozliczenie dokonywane jest po zakończeniu roku podatkowego na podstawie otrzymanych od płatników (sądów) informacji o dochodach (sporządzonych na formularzach PIT-11).

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.