IBPBI/1/415-445/10/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 11 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 15 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości:

* nieuznania za przychód, bądź zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem środków finansowych otrzymanych z Funduszu Pracy - jest prawidłowe,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych z ww. środków - jest nieprawidłowe,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu pozostałych wydatków sfinansowanych z ww. środków - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania środków finansowych przyznanych z Funduszu Pracy.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 25 czerwca 2010 r. Znak IBPBI/1/415-445/10/KB, IBPP4/443-693/10/EJ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 15 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca otrzymał dotację ze środków Funduszu Pracy na zakup wyposażenia uruchamianej działalności gospodarczej, w kwocie 18.000 zł. Dotacja udzielona została warunkowo. Jej rozliczenie i ewentualna akceptacja nastąpi w marcu 2011 r..

Z dotacji sfinansowano:

* zakupy środków trwałych oraz wartości niematerialnych o wartości powyżej 3.500 zł, podlegające umorzeniu w czasie,

* zakupy środków trwałych oraz wartości niematerialnych (program komputerowy) w cenach w granicach powyżej 1.500 zł do 3.500 zł zaliczonych jednorazowo w koszty i wpisanych do ewidencji wyposażenia,

* zakupy drobnego sprzętu oraz programy komputerowe o wartości nieprzekraczającej 1.500 zł zaliczanych jednorazowo w koszty działalności gospodarczej.

Istnieją cztery wersje rozliczenia podatku dochodowego i VAT otrzymanej dotacji:

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

* Wnioskodawca jest zainteresowany interpretacją przepisów prawa podatkowego wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych,

* otrzymana dotacja ze środków Funduszu Pracy stanowiła dofinansowanie ogólne Wnioskodawcy występującego jako osoba fizyczna,

* dotację uzyskano w dniu 18 lutego 2010 r. a działalność gospodarczą zarejestrowano z dniem 1 marca 2010 r., nie była więc ona bezpośrednio związana z działalnością gospodarczą i świadczonymi w późniejszym okresie usługami w zakresie projektowania architektonicznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Która z przytoczonych wersji jest zgodna z aktualnie obowiązującymi przepisami, a zatem winna mieć zastosowanie w ewidencji podatkowej prowadzonej na zasadach ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, najbardziej odpowiadająca stanowi faktycznemu jest wersja podatna w pkt 4. Wnioskodawca zastosował wersję podaną w pkt 3. Jest ona niebezpieczna w tym sensie, że w przypadku konieczności zwrotu dotacji, nie będzie możliwości odliczenia VAT naliczonego od zakupionych środków pracy.

Dotację uzyskano w dniu 18 lutego 2010 r., a działalność gospodarczą zarejestrowano z dniem 1 marca 2010 r., nie była więc ona bezpośrednio związana z działalnością gospodarczą i świadczonymi w późniejszym okresie usługami w zakresie projektowania architektonicznego. Nie można jej w tej sytuacji traktować jako przychód z działalności gospodarczej, chociaż faktem jest, że uzyskane środki finansowe przeznaczono na zakup środków trwałych, wyposażenia a także wartości niematerialnych i prawnych, zaliczanych w koszty, stosownie do obowiązujących zasad rozliczenia umorzenia, w momencie zakupu lub rozliczanych w czasie, a za tym wykazywać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Otrzymana dotacja nie jest również w myśl ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem osobistym Wnioskodawcy, podlegającym opodatkowaniu i rozliczeniu w zeznaniu rocznym, choćby z tej przyczyny, że podlega ona rozliczeniu przez Urząd Pracy po rocznym okresie i może podlegać zwrotowi w całości lub części.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że otrzymana dotacja ze środków Funduszu Pracy nie jest przychodem z działalności gospodarczej, podlegającym wpisowi do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ani też nie jest jego dochodem osobistym, który podlegałby opodatkowaniu, natomiast wpisowi do podatkowej księgi przychodów i rozchodów podlegają dokonane zakupy środków trwałych, wyposażenia i wartości niematerialnych i prawnych według cen netto, czyli bez uwzględniania VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zasady przyznawania dotacji z Funduszu Pracy na rozpoczęcie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej regulują przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.). W myśl art. 46 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, Starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia, a w przypadku gdy działalność jest podejmowana na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, wysokość przyznanych bezrobotnemu środków nie może przekraczać 4-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka założyciela spółdzielni oraz 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka przystępującego do spółdzielni socjalnej po jej założeniu.

Osoba, która otrzymała z Funduszu Pracy jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, jest obowiązana dokonać zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami, jeżeli prowadziła działalność gospodarczą lub była członkiem spółdzielni socjalnej przez okres krótszy niż 12 miesięcy albo naruszone zostały inne warunki umowy dotyczące przyznania tych środków (art. 46 ust. 3 ww. ustawy). Natomiast szczegółowe zasady udzielania oraz rozliczania tych dotacji reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lutego 2010 r. w sprawie przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych (Dz. U. Nr 30, poz. 155).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 18 lutego 2010 r. uzyskał dotację ze środków Funduszu Pracy na zakup wyposażenia uruchamianej działalności gospodarczej. Działalność tę zarejestrował w dniu 1 marca 2010 r. Z wniosku wynika także, iż Wnioskodawca dokonuje ewidencji zdarzeń gospodarczych związanych z prowadzoną działalnością w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż otrzymane przez Wnioskodawcę środki finansowe, o ile zostały przyznane na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, stanowią przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jednakże wyłącznie w części, w jakiej nie zostały przeznaczone na cele inwestycyjne, tj. na nabycie bądź wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W myśl bowiem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Otrzymane środki nie podlegają zatem ujęciu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów ani w zeznaniu rocznym.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu poradzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków sfinansowanych wskazaną ww. dotacją stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: wydatków na:

Natomiast kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zgodnie z art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b (art. 22f ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 22d ust. 1 ww. ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia

Przy czym za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 22g ust. 3 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej pośrednio, a mianowicie poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Przy czym, co do zasady, ich wartość początkową ustala się w wysokości wartości netto. Zauważyć jednak należy, iż do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć jedynie odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej, która została sfinansowana z własnych środków podatnika, które nie zostały mu w żaden sposób zwrócone (np. z tytułu otrzymanej dotacji). Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Ponadto stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. Przepis ten nie wyklucza jednak wydatków sfinansowanych środkami finansowymi otrzymanymi z Funduszu Pracy (zwolnionymi z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy) z katalogu kosztów uzyskania przychodów. Możliwość zaliczenia tych wydatków do ww. kosztów zależy zatem od spełnienia przez nie ogólnych przesłanek uznania ich za te koszty, wymienionych w cyt. art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Pamiętać przy tym należy, iż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał środki finansowe z Funduszu Pracy na zakup wyposażenia uruchamianej działalności gospodarczej (zwolnioną w części nie przeznaczonej na cele inwestycyjne z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Z dotacji tej zakupił podlegające amortyzacji środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, składniki majątku o wartości od 1.500 zł - 3.500 zł stanowiące wyposażenie i zaliczane jednorazowo w koszty uzyskania przychodu, a także drobny sprzęt o wartości poniżej 1.500 zł zaliczany jednorazowo do ww. kosztów.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na zakup wyposażenia oraz drobnego sprzętu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej w wartości netto, o ile spełniają przesłanki wynikające z cyt. art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast otrzymane środki, w części w jakiej zostały wydatkowane na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów tej działalności, bowiem kosztów tych nie stanowią odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ww. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w części sfinansowanej z otrzymanych przez Wnioskodawcę środków.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie możliwości:

* nieuznania za przychód, bądź zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem środków finansowych otrzymanych z Funduszu Pracy - jest prawidłowe,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych z ww. środków - jest nieprawidłowe,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu pozostałych wydatków sfinansowanych z ww. środków - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45 - 372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.