IBPBI/1/415-345/12/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 16 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 5 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłacanego na podstawie zawartej umowy outsourcingu - jest prawidłowe.

W dniu 16 marca 2012 r. do wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłacanego na podstawie zawartej umowy outsourcingu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 22 maja 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-345/12/AB, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 5 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jest wspólnikiem spółki jawnej, która zamierza zawrzeć umowę, na podstawie której przekaże część zakładu pracy, w trybie art. 23#185; Kodeksu pracy, Spółce z o.o. Następnie strony zamierzają zawrzeć umowę outsourcingu, na podstawie której Spółka z o.o. będzie świadczyła usługi na rzecz Spółki jawnej, której wspólnikiem jest Wnioskodawca, oddelegowując osoby, które objęte zostały wcześniejszą umową o przejściu części zakładu pracy. Wynagrodzenie płatne będzie na podstawie faktur VAT wystawionych przez Spółkę z o.o.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 31 maja 2012 r., Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że:

* przejście zakładu pracy w trybie art. 23#185; Kodeksu pracy, nastąpi na podstawie umowy prawa cywilnego, na mocy której Spółka jawna przekaże Spółce z o.o. część swojego przedsiębiorstwa łącznie z pracownikami,

* po zawarciu tej umowy, pracodawcą będzie Spółka z o.o. Zawarcie umowy outsourcingu nie będzie miało wpływu na zmianę pracodawcy, pozostanie nim Spółka z o.o.

* przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę jawną jest świadczenie usług motoryzacyjnych (kontrola pojazdów, naprawy, serwis klimatyzacji, serwis oponiarski, montaż i naprawa instalacji LPG),

* Spółka z o.o. będzie świadczyła na rzecz Spółki jawnej kompleksową usługę związaną z wypożyczaniem i udostępnianiem swoich pracowników za umówionym wynagrodzeniem. Pracownicy będą świadczyć pracę na rzecz Spółki jawnej w różnych działach i oddziałach firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, jako wspólnik spółki jawnej, obliczając wysokość podatku dochodowego ma prawo zaliczyć kwoty netto z faktur VAT wystawionych przez Spółkę z o.o. na podstawie umowy outsourcingu, jako koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z regulacją art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. - winno być: tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy. Możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu uzależniona jest od powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika. Związek przyczynowy pomiędzy wydatkiem, a przychodem musi być bezpośredni lub chociażby potencjalny. Ponadto, związek ten musi być tego typu, że podniesienie wydatków ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Obowiązek wykazania, że wydatek pozostaje w związku z przychodem ciąży na podatniku. Wydatek musi być właściwie udokumentowany. W enumeratywnym wyliczeniu przypadków, jakie zawiera katalog określony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w których to przypadkach nie mamy do czynienia z kosztami uzyskania przychodów, nie znalazło się zdarzenie prawne, odpowiadające istotą umowie outsourcingu. Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, pomiędzy wydatkiem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo skutkowy tego typu, że obiektywnie poniesienie wydatku outsourcingowego wpłynie na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź też na zachowanie lub zabezpieczenie jego źródła. Przy czym wystarczy, że przychód ten będzie potencjalny, czyli że nie jest konieczne rzeczywiste pojawienie się przychodu. Działając racjonalnie, Spółka zakłada, że dzięki outsourcingowi obniży koszty działalności i dzięki temu osiągnie większe przychody.

Ponieważ usługi świadczone przez Spółkę z o.o., a tym samym wydatki poniesione przez spółkę jawną związane są z działalnością spółki, to wydatki te powinny być uznane przez Wnioskodawcę, jako wspólnika spółki jawnej, za koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, bo to na nim w ostateczności spoczywa ciężar udowodnienia, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Definicja kosztów uzyskania przychodów, sformułowana przez ustawodawcę w cytowanym powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowo wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca, jest wspólnikiem spółki jawnej, która zamierza zawrzeć umowę na podstawie której przekaże część zakładu pracy, w trybie art. 23#185; Kodeksu pracy, Spółce z o.o. Następnie strony zamierzają zawrzeć umowę outsourcingu, na podstawie której Spółka z o.o. będzie świadczyła na rzecz Spółki jawnej kompleksową usługę związaną z wypożyczaniem i udostępnianiem swoich pracowników za umówionym wynagrodzeniem. Pracodawcą pracowników świadczących przedmiotowe usługi będzie Spółka z o.o. Wynagrodzenie płatne będzie na podstawie faktur VAT wystawionych przez Spółkę z o.o.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji terminu "outsourcing". Wobec powyższego, znaczenie tego terminu należy ustalić stosując wykładnię językową. Zgodnie z definicją słownikową, termin ten jest angielskim skrótem od outside-resource-using, oznaczającym korzystanie z zasobów zewnętrznych. Outsourcing jest to strategia zarządzania polegająca na zlecaniu wyspecjalizowanej zewnętrznej firmie wykonania zadań, które nie są bezpośrednio związane z podstawowym profilem działalności firmy zlecającej.

Wydatki z tytułu wynagrodzenia, które będzie płacone Spółce z o.o. (przez spółkę jawną, której Wnioskodawca jest wspólnikiem), na podstawie zawartej umowy outsourcingu nie zostały wymienione w przepisie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależniona jest od spełnienia przesłanek ogólnych zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 31 maja 2012 r., przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę jawną jest świadczenie usług motoryzacyjnych (kontrola pojazdów, naprawy, serwis klimatyzacji, serwis oponiarski, montaż i naprawa instalacji LPG). Udostępnieni pracownicy będą świadczyć pracę na rzecz Spółki jawnej w różnych działach i oddziałach firmy.

Wobec powyższego, usługi świadczone na podstawie zawartej umowy outsourcingu, bezspornie będą związane z prowadzoną przez Spółkę jawną działalnością gospodarczą. Zatem w ocenie tut. Organu wynagrodzenie wypłacane za świadczenie przedmiotowych usług, z zastrzeżeniem, że spełnia wskazane wyżej przesłanki, wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może stanowić koszty uzyskania przychodów spółki jawnej, a tym samym Wnioskodawcy, proporcjonalnie do jego udziału w zysku tej spółki. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku dołączono dokument źródłowy. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.