IBPBI/1/415-330/12/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 13 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniach 01 i 5 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji wskazanego we wniosku środka trwałego (motocykla) - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji wskazanego we wniosku środka trwałego (motocykla). Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 18 maja 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-330/12/ESZ, IBPBI/1/415-558/12/ESZ oraz IBPP2/443-250/12/AB, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 01 i 5 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych i pokrewnych. Musi przemieszczać się między budowami nawet kilka razy w ciągu dnia. Zwykle budowy są położone w terenie nieuzbrojonym, bez wybudowanych utwardzonych dróg dojazdowych. Dojazd motocyklem jest szybszy i bardziej ekonomiczny niż dojazd samochodem. Motocykl zużywa mniej paliwa, co przy aktualnych cenach benzyny jest istotnym elementem kosztowym w budżecie firmy. Wnioskodawca rozważa możliwość zakupu motocykla na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w celu usprawnienia komunikacji między placami budowy, skrócenia czasu potrzebnego na dojazdy oraz obniżenia kosztów zakupu paliwa do samochodów.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 31 maja 2012 r. Wnioskodawca wskazał, m.in. iż motocykl został nabyty 19 marca 2012 r. i w tym samym dniu został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. W roku wprowadzenia środka trwałego do ewidencji Wnioskodawca spełniał kryteria małego podatnika, o których mowa w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przy zakupie motocykla można skorzystać z jednorazowej amortyzacji na mocy art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy zakupie motocykla można skorzystać z jednorazowej amortyzacji na mocy art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż motocykl nie jest samochodem osobowym. Wnioskodawca spełnia wymogi uznania go za małego podatnika, zaś motocykl będzie stanowił środek trwały firmy, wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są także odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 lit. b ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Zasady ustalania wartości początkowej, które są zróżnicowane m.in. z uwagi na sposób nabycia środka trwałego, reguluje art. 22g ww. ustawy.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia.

W myśl art. 22h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22I i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Możliwość dokonywania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego przez małych podatników oraz podatników rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej przewiduje art. 22k ust. 7 ww. ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3.500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22f ust. 3 (art. 22k ust. 9 ww. ustawy).

W myśl art. 22k ust. 12 ww. ustawy, przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis (art. 22k ust. 10 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 5a pkt 20 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W 2012 r. za małego podatnika można było uznać tego, u którego przychód brutto ze sprzedaży za 2011 rok nie przekroczył kwoty 5.324.000 zł, wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 3 października 2011 r. wynosił 4,4370 zł x 1.200.000 = 5.324.400 zł, w zaokrągleniu 5.324.000 zł.

Natomiast dopuszczalny w 2012 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych stosownie do postanowień art. 22k ust. 7 i 12 ww. ustawy wynosił 222.000 zł, wg wyliczenia: ww. kurs euro tj. 4.4370 zł x 50.000 = 221.850 zł, w zaokrągleniu 222.000 zł.

Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych (art. 22k ust. 8 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych i pokrewnych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zmuszony jest przemieszczać się między budowami nawet kilka razy w ciągu dnia. Zwykle budowy są położone w terenie nieuzbrojonym, bez wybudowanych utwardzonych dróg dojazdowych. Dojazd motocyklem jest szybszy i bardziej ekonomiczny niż dojazd samochodem. Wnioskodawca wskazał, iż motocykl został nabyty 19 marca 2012 r., i w tym samym dniu został wprowadzony do środków trwałych. W roku wprowadzenia środka trwałego do ewidencji Wnioskodawca spełnia kryteria małego podatnika, o których mowa w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, jako mały podatnik będzie mógł dokonać w 2012 r. jednorazowej amortyzacji wskazanego we wniosku motocykla. Odpisu tego należy dokonać w bieżącym roku podatkowym, bowiem w tym roku został on wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przy czym, łączna wysokość dokonanych odpisów w 2012 r. nie może przekroczyć limitu wskazanego w cyt. wyżej przepisach, tj. równowartości 50.000 euro, a także wartości początkowej tego środka trwałego, ustalonej zgodnie z cyt. art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ceny jego nabycia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pozostałych pytań przedstawionych we wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.