IBPBI/1/415-318/10/ZK - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki cywilnej odsetek od kredytów zaciągniętych przez wspólnika tej spółki na zakup nieruchomości, które po zakupie zostały wniesione aportem do spółki cywilnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-318/10/ZK Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki cywilnej odsetek od kredytów zaciągniętych przez wspólnika tej spółki na zakup nieruchomości, które po zakupie zostały wniesione aportem do spółki cywilnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 29 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 30 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od kredytów zaciągniętych na zakup nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od kredytów zaciągniętych na zakup nieruchomości.

Wniosek powyższy zawierał braki formalne, dlatego też pismem z dnia 20 kwietnia 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-318/10/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 30 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej. Wspólnicy spółki prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przedmiotem działalności spółki cywilnej jest handel, produkcja oraz wynajem nieruchomości. Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, płaci podatek wg stawki liniowej 19%. W dniu 24 kwietnia 2008 r. nabył nieruchomość (działka zabudowana budynkiem), a w dniu 25 września 2008 r. nabył 6 lokali (mieszkalnych i niemieszkalnych). Wymienione nieruchomości nabył wraz z żoną, z którą posiada wspólność majątkową. W celu nabycia ww. nieruchomości zaciągnął hipoteczne kredyty bankowe. Uzyskane kredyty nie były związane z działalnością gospodarczą, ani przeznaczone na jej finansowanie. W dniu 3 grudnia 2008 r. przedmiotowe nieruchomości (6 lokali oraz zabudowana budynkiem działka) zostały wniesione jako aport do spółki cywilnej, wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz zgłoszone jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Począwszy od miesiąca stycznia 2009 r. wspólnicy spółki dokonują odpisów amortyzacyjnych oraz osiągają przychody z odpłatnego najmu ww. nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

1.

wskazane we wniosku nieruchomości zostały wniesione do spółki cywilnej w formie aportu. Aport ten nie wymagał formy aktu notarialnego, ponieważ wnoszony był przez właścicieli nieruchomości (czyli Wnioskodawcę i jego żonę) do spółki cywilnej, której wraz z małżonką są jedynymi wspólnikami (posiadają 100% udziałów). Od przedmiotowych czynności jako wspólnicy spółki opłacili podatek od czynności cywilno-prawnych.

2.

bank, w którym Wnioskodawca zaciągnął wraz z małżonką kredyty na zakup przedmiotowych nieruchomości został poinformowany o fakcie wniesienia nieruchomości aportem do spółki cywilnej, której on i jego żona są wspólnikami. Rata kapitałowo-odsetkowa jest spłacana przez wspólników spółki.

3.

na dowodach zapłaty rat kapitałowo-odsetkowych figurują imiennie Wnioskodawca oraz jego małżonka. Oboje są wspólnikami spółki cywilnej i reprezentują 100% udziałów ww. spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłacone odsetki od kredytów zaciągniętych przez wspólnika spółki cywilnej na zakup nieruchomości, które po zakupie zostały wniesione aportem do spółki cywilnej stając się środkiem trwałym, z wynajmu których wspólnicy spółki cywilnej osiągają przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone odsetki od kredytów zaciągniętych na zakup nieruchomości, które po nabyciu wniósł aportem do spółki cywilnej, będą stanowić podatkowe koszty uzyskania przychodu. Zgodnie z uregulowaniami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (art. 22 ust. 1). Wobec powyższego, aby wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione łącznie dwa warunki: wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodów, a także nie może być wyłączony z kosztów na podstawie art. 23 ww. ustawy. Wynajem nieruchomości stanowi działanie mające na celu uzyskanie przychodów, a wiec wydatki na pozyskanie środków na nabycie tych nieruchomości co do zasady stanowią koszty uzyskania przychodów. Wnioskodawca uważa, że zapłacone odsetki od kredytów, które w całości zostały przeznaczone na zakup nieruchomości związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, będą w pełnej wysokości stanowić koszty uzyskania przychodów. Żaden z przepisów podatkowych nie uzależnia uznania, jako koszt uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od rodzaju zaciągniętego kredytu i nazewnictwa stosowanego przez banki. Zatem jeżeli osoba prowadząca działalność gospodarczą zaciągnie kredyt jako konsument, nie jako przedsiębiorca, ale środki z tego kredytu przeznaczy na zakup nieruchomości, która będzie związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, to odsetki zapłacone od momentu kiedy istnieje powyższy związek (aport do spółki cywilnej, wprowadzenie do ewidencji środków trwałych) stanowią koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

*

musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

*

nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,

*

musi być należycie udokumentowany.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...).

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 tej ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz fakt ich zapłacenia. Ponadto odsetki te nie mogą zwiększać kosztów inwestycji.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów), przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, w której drugim wspólnikiem jest jego żona. Wraz z żoną, z którą posiada wspólność majątkową, w kwietniu i we wrześniu 2008 r. nabył nieruchomości (działkę zabudowaną budynkiem oraz 6 lokali mieszkalnych i niemieszkalnych). Na nabycie ww. nieruchomości małżonkowie zaciągnęli hipoteczne kredyty bankowe. W dniu 3 grudnia 2008 r. przedmiotowe nieruchomości zostały wniesione jako aport do spółki cywilnej i wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Począwszy od stycznia 2009 r. wspólnicy spółki dokonują odpisów amortyzacyjnych od ww. składników majątku i osiągają przychody z odpłatnego najmu tych nieruchomości.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż odsetki zapłacone po dniu przyjęcia do używania wskazanych we wniosku nieruchomości, będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku tej spółki. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (...). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Przy czym zasada powyższa ma również zastosowanie odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 ww. ustawy).

Natomiast odsetki zapłacone przed datą wprowadzenia przedmiotowych nieruchomości do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, podwyższają wartość początkową tego środka trwałego, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl bowiem art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna, cenę ich nabycia. Przy czym zgodnie z art. 22g ust. 3 tej ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl