IBPBI/1/415-31/14/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 7 października 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 14 października 2013 r.), uzupełnionym 19 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup wskazanego we wniosku lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 października 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup wskazanego we wniosku lokalu mieszkalnego. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 grudnia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-1036/13/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 19 grudnia 2013 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od połowy 2012 r. Wnioskodawczyni mieszka w mieszkaniu zakupionym na kredyt. Ze względu na to, że osiągane przez nią wówczas dochody nie pozwoliły na otrzymanie kredytu, współkredytobiorcami zostali jej rodzice, którzy posiadali większą zdolność kredytową. Raty kredytu opłacane są z rachunku bankowego należącego do rodziców, jednakże koszt całego kredytu ponosi Wnioskodawczyni. W 2013 r. Wnioskodawczyni przeznaczyła część mieszkania na prowadzoną działalność gospodarczą, która wiążę się głównie z pracą w domu.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 16 grudnia 2013 r., wskazano m.in., że:

* przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię od 3 kwietnia 2013 r. są: usługi związane z tłumaczeniem, analizą dokumentów i nauczaniem języków obcych,

* właścicielem wskazanego we wniosku lokalu mieszkalnego jest Wnioskodawczyni,

* na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni wykorzystuje odrębne pomieszczenie (pokój), o pow. 19,53 m^2, które stanowi 38,44% całej powierzchni mieszkania, wynoszącej 50,8 m^2,

* Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów,

* koszty ewidencjonuje metodą, o której mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* lokal mieszkalny, o którym mowa we wniosku w dniu jego zakupu nie był lokalem nowym, został nabyty na rynku wtórnym; został oddany do użytku w 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowym jest zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od kredytu, mimo tego, że płacone są one wraz z ratą kapitałową z rachunku bankowego rodziców, w sytuacji gdy koszty te są rodzicom zwracane.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowym jest zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od kredytu, mimo, że płacone są one wraz z ratą kapitałową z rachunku bankowego rodziców, ponieważ koszty te są rodzicom zwracane. Art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a i pkt 32 nie wyklucza zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów, zatem zapłacone odsetki od kredytu, o ile spełniają warunek celowości, wynikający z art. 22 ust. 1 ustawy mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* musi nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...). W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Artykuł 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy stanowi z kolei, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem bezpośredniego uznania za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odsetek od kredytu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz fakt ich zapłacenia. Ponadto odsetki te nie mogą zwiększać kosztów inwestycji.

Zauważyć przy tym należy, iż przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytów (pożyczek) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji, czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy zawartej z bankiem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że w 2013 r. Wnioskodawczyni przeznaczyła część lokalu mieszkalnego (odrębne pomieszczenie - pokój o pow. 19,53 m²) na potrzeby prowadzonej od 3 kwietnia 2013 r. pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni jest właścicielką tego lokalu mieszkalnego, w którym mieszka od połowy 2012 r. Został on zakupiony za kredyt. Ponieważ osiągane przez nią dochody nie pozwoliły na otrzymanie kredytu, współkredytobiorcami zostali jej rodzice, którzy posiadali większą zdolność kredytową. Raty kredytu opłacane są z rachunku bankowego należącego do rodziców, jednakże koszt całego kredytu ponosi Wnioskodawczyni.

Na gruncie przedmiotowej sprawy możliwość zaliczenia wydatku z tytułu odsetek od kredytu, o którym mowa we wniosku do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależniona jest od spełnienia przesłanek ogólnych zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Mając na względzie, że:

* kredyt został zaciągnięty na zakup lokalu mieszkalnego dla własnych celów mieszkaniowych (Wnioskodawczyni mieszka w nim od połowy 2012 r.),

* Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą dopiero od 3 kwietnia 2013 r.,

* kredyt został wykorzystany na zakup lokalu mieszkalnego, przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej,

stwierdzić należy, że przedmiotowe wydatki nie spełniają przesłanek, o których mowa w cyt. wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowy kredyt nie został bowiem zaciągnięty w ramach, ani na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Również jego spłata jest niezależna od tego, czy Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Brak jest tym samym związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem wydatków na spłatę odsetek od tego kredytu, a uzyskiwaniem przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki związane z zapłatą odsetek od kredytu nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stanowisko Wnioskodawczyni jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.