IBPBI/1/415-307/13/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 26 marca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 31 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości gruntowej, o której mowa we wniosku - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 marca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości gruntowej, o której mowa we wniosku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 23 maja 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-307/13/AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 31 maja 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2000 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem jako osoby fizyczne na podstawie aktu notarialnego nabyli grunt rolny od osoby fizycznej. W tym samym roku wnieśli go aportem do majątku spółki jawnej, której są jedynymi wspólnikami. Spółka nie ponosiła żadnych nakładów z wyjątkiem opłaty podatku rolnego, nie wykorzystywała gruntów do wykonywania działalności gospodarczej, nie uzyskiwała z tego tytułu żadnych przychodów. W przyszłości wspólnicy zamierzają wycofać przedmiotową nieruchomość z majątku spółki i sprzedać jako osoby fizyczne.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 28 maja 2013 r., wskazano, iż:

* przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest handel hurtowy i detaliczny w zakresie sprzętu ogrodniczego, klimatyzacyjnego i grzewczego oraz świadczenie usług serwisowych ww. sprzętu. Przeważający kod prowadzonej działalności gospodarczej wg klasyfikacji PKD to 46.90.Z - sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,

* w ostatnich pięciu latach Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnej sprzedaży nieruchomości,

* wydatki dotyczące ww. nieruchomości stanowiły koszty uzyskania przychodów w wysokości:

* w 2008 r. - 2,04 zł,

* w 2011 r. - 3,84 zł,

* w 2012 r. - 6,00 zł.

* nieruchomość została ujęta w ewidencji środków trwałych w dniu 12 października 2000 r. w księgach spółki cywilnej, która w dniu 27 grudnia 2001 r. została przekształcona w spółkę jawną,

* przekazanie ww. nieruchomości zostanie udokumentowane uchwałą podjętą przez wspólników i fakturą wewnętrzną. Wycofanie nieruchomości ze spółki jawnej będzie czynnością nieodpłatną i nie będzie wynikiem rozliczeń Wnioskodawczyni ze spółką,

* sprzedaż nieruchomości przeniesionej ze spółki na rzecz Wnioskodawczyni nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku dokonania tej czynności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży gruntu rolnego, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie zobowiązana odprowadzić podatku dochodowego, ponieważ zbycie gruntu następuje po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, w której drugim wspólnikiem jest Jej mąż. Przedmiotem tej działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna sprzętu ogrodniczego, klimatyzacyjnego i grzewczego oraz świadczenie usług serwisu ww. sprzętu. W 2000 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, jako osoby fizyczne na podstawie aktu notarialnego nabyli grunt rolny od osoby fizycznej. W tym samym roku wnieśli go aportem do majątku spółki cywilnej, która w 2001 r. została przekształcona w spółkę jawną. Nieruchomość ta została ujęta w ewidencji środków trwałych. Spółka nie ponosiła żadnych nakładów z wyjątkiem opłaty podatku rolnego (wydatki dotyczące tej nieruchomości stanowiły koszty uzyskania przychodów). Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, iż spółka jawna, której jest wspólnikiem, nie wykorzystywała gruntów do wykonywania działalności gospodarczej, nie uzyskiwała z tego tytułu żadnych przychodów. W przyszłości wspólnicy zamierzają wycofać przedmiotową nieruchomość z majątku spółki i sprzedać ją, jako osoby fizyczne. Przekazanie ww. nieruchomości zostanie udokumentowane uchwałą podjętą przez wspólników i fakturą wewnętrzną. Wycofanie nieruchomości ze spółki jawnej będzie czynnością nieodpłatną i nie będzie wynikiem rozliczeń Wnioskodawczyni ze spółką. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości po wycofaniu z działalności gospodarczej i przekazaniu jej na rzecz Wnioskodawczyni nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku dokonania tej czynności.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż skoro przedmiotem planowanego zbycia będzie nieruchomość gruntowa, stanowiąca środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawczynię w formie spółki jawnej działalności gospodarczej, która z tej działalności zostanie wycofana, to ze względu na fakt, iż jak wskazano we wniosku sprzedaż przedmiotowej nieruchomości po wycofaniu z działalności gospodarczej i przekazaniu na rzecz Wnioskodawczyni nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku dokonania tej czynności, to tym samym nie przekroczy sześcioletniego okresu, o którym mowa w cyt. wyżej art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji przychód uzyskany ze sprzedaży ww. nieruchomości będzie przychodem ze źródła przychodów, wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach stosowanych do opodatkowania prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nadmienić przy tym należy, iż trudno zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni, iż nieruchomość gruntowa, o której mowa we wniosku, nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki osobowej, skoro nieruchomość ta została wniesiona aportem do tej spółki, a następnie wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spółki. Ponadto wydatki związane z tą nieruchomością (choć w niewielkiej wysokości) zaliczane były do kosztów uzyskania przychodów tej działalności. Nieruchomość ta stanowiła więc składnik majątku trwałego spółki jawnej, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.