IBPBI/1/415-292/14/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 28 lutego 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 11 marca 2014 r.), uzupełnionym 21 maja 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej pełnych odpisów amortyzacyjnych, tj. odpisów dokonywanych od całej wartości początkowej środka trwałego (budynku magazynowego), który w części wyłączony jest czasowo z użytkowania w tej działalności - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej pełnych odpisów amortyzacyjnych, tj. odpisów dokonywanych od całej wartości początkowej środka trwałego (budynku magazynowego), który w części wyłączony jest czasowo z użytkowania w tej działalności. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 maja 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-292/14/AP, IBPBI/1/415-293/14/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 21 maja 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej osób fizycznych. W grudniu 2007 r. wspólnicy tej spółki w ramach działalności spółki, nabyli na cele działalności gospodarczej budynek magazynowy o powierzchni 1.201 m^2. Cały budynek został przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych z chwilą jego nabycia (grudzień 2007 r.), a od stycznia 2008 r. rozpoczęto jego amortyzację. Od 31 stycznia 2008 r. część budynku została wynajęta (tekst jedn.: 243 m²) i z tego tytułu wspólnicy w ramach spółki cywilnej uzyskują przychody. Pozostała część wykorzystywana była bezpośrednio na potrzeby działalności spółki cywilnej, jako magazyn. Wiosną 2009 r., po okresie zimowym, doszło do znacznego pogorszenia stanu technicznego budynku, który spowodował zniszczenie towarów należących do spółki cywilnej. W tych okolicznościach wspólnicy podjęli decyzję o podjęciu niezbędnych prac umożliwiających dalsze użytkowanie części budynku oraz o czasowym niewykorzystywaniu części budynku jako magazynu spółki cywilnej, przy czym część budynku o powierzchni 243 m² nadal była przedmiotem najmu i w związku z tą częścią budynku nie zaprzestano użytkowania. Prace związane z dalszym wykorzystywaniem części budynku prowadzone były przez szereg lat i prowadzone są nadal, przy czym wspólnicy podjęli w tym okresie (tekst jedn.: 2012 r.) decyzję o przeznaczeniu części budynku na pomieszczenia socjalne, toalety, prysznice i szatnie dla pracowników spółki cywilnej i w tym zakresie prowadzone są stosowne prace. W styczniu 2014 r. spółka cywilna rozpoczęła użytkowanie na potrzeby własne (na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej) części budynku o powierzchni 240 m^2. W stosunku do części budynku o powierzchni 718 m² nadal prowadzone są roboty związane z dalszym wykorzystywaniem nieruchomości na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę cywilną i ta część nadal nie jest użytkowana. Po zakończeniu opisanych wyżej prac całość budynku ponownie wykorzystywana będzie na potrzeby prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. W trakcie okresu, w którym prace te były prowadzone, a część budynku nie była i nie jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, ponoszone były i są wydatki związane z kosztami ubezpieczenia, ochrony oraz energii elektrycznej i ogrzewania. W okresie posiadania przedmiotowego budynku nie doszło do zawieszenia prowadzenia działalności, jak również nie doszło do zaprzestania działalności (rodzaju działalności) związanej z tym budynkiem.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy pomimo czasowego nieużywania części budynku, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawczyni ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od całej wartości początkowej budynku, a więc obejmujące również czasowo nieużywaną część.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (w części w jakiej przysługuje jej prawo do udziału w zysku spółki cywilnej) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej całości budynku, a więc również części czasowo nieużywanej na potrzeby działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.f."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Zgodnie z art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W świetle art. 22a ust. 1 u.p.d.o.f., środkami trwałymi są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. budynki, o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie m.in. umowy najmu.

Przedmiotowy budynek, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, spełniał przesłanki pozwalające na zaliczenie go do środków trwałych, gdyż w momencie jego przyjęcia do używania (grudzień 2007 r.) był zdatny do użytku i faktycznie użytkowany w całości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Dopiero po pewnym okresie użytkowania nastąpiło pogorszenie stanu technicznego, które spowodowało czasowe zaprzestanie użytkowania części budynku. Zgodnie z art. 22c pkt 5 u.p.d.o.f., amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane (...). Jednakże okoliczności, o których mowa w art. 22c pkt 5 u.p.d.o.f. w przypadku budynku, o którym mowa w opisie stanu faktycznego nie zaistniały. Nie ma bowiem wątpliwości, że nie doszło do zawieszenia działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię w formie spółki cywilnej, jak również nie doszło do zaprzestania rodzaju działalności gospodarczej, która związana była z przedmiotowym budynkiem. W orzecznictwie przyjmuje się, że przez zaprzestanie działalności, o którym mowa w art. 22c pkt 5 u.p.d.o.f., należy rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, wskutek czego składniki majątkowe przestają być używane. Natomiast przejściowe zaprzestanie użytkowania danego środka trwałego (a z taką sytuacją mamy do czynienia w tym przypadku) nie jest przesłanką skutkującą koniecznością zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Zdaniem Wnioskodawczyni, w tych okolicznościach stwierdzić należy, że dopuszczalna jest amortyzacja czasowo wyłączonych z używania środków trwałych, a wyłącznie z czasowym zaprzestaniem użytkowania części przedmiotowego budynku mamy w tym przypadku do czynienia. Bez znaczenia pozostaje fakt, że Wnioskodawczyni w ramach działalności spółki cywilnej nie uzyskuje aktualnie przychodów z części przedmiotowej nieruchomości. W tych okolicznościach, zdaniem Wnioskodawczyni, odpisy amortyzacyjne od całości przedmiotowego budynku (a więc również dotyczące nieużywanej aktualnie części) w wysokości wynikającej z obowiązujących przepisów prawa mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretację indywidualną wydaną przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 14 października 2011 r. Znak: IPTPB3/423-215/11-3/PM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Jednocześnie zauważyć należy, iż upoważniony organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego może zbadać, czy w istocie, jak wskazano we wniosku po nabyciu przedmiotowego budynku magazynowego, spełniał on kryteria pozwalające na uznanie go za środek trwały oraz czy kosztem podatkowym mogły być uznane odpisy amortyzacyjne dokonywane od całej jego wartości początkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, tj. w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.