IBPBI/1/415-279/09/RM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 6 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym w dniach 24, 29 i 30 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki partnerskiej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki partnerskiej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 15 czerwca 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 24, 29 i 30 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2003 r. był jednym z czterech wspólników spółki partnerskiej. W 2003 r. spółka ta osiągnęła stratę w wysokości 5.721,28 zł Z uwagi na fakt, iż różny był przychód wypracowany przez poszczególnych wspólników spółki, jak też różne były koszty jego uzyskania, kwoty zadeklarowane w zeznaniach podatkowych PIT-36 za 2003 r. różniły się. Wspólnicy spółki, zgodnie z postanowieniami w umowie spółki partnerskiej z dnia 17 lipca 2003 r. podjęli stosowną uchwałę odnośnie podziału zysku (straty). W związku z postanowieniami uchwały wnioskodawca zadeklarował przychód z tytułu umowy spółki partnerskiej w wysokości 50 zł. Natomiast koszty, które poniósł wykazał w kwocie 16.182,76 zł. Pozostali wspólnicy odpowiednio przychód: 9.182,51 zł, 11.317,52 zł, 69.900,569 zł, koszty: 25.225,07 zł, 18.705,25 zł, 36.058,79 zł. Na wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego, w którym zarzucono, iż wartość kosztów uzyskania przychodów przypadających na Podatnika nie odpowiada udziałowi procentowemu w zyskach i stratach spółki. Wnioskodawca skorygował zeznanie podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zważywszy na art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można przyjąć procentowy udział każdego wspólnika w kosztach przychodu spółki odmienny od procentowego udziału w przychodach spółki, w sytuacji gdy takie rozliczenie wynika ze stanu faktycznego.

Zdaniem wnioskodawcy, spółka partnerska jest spółką osobową i stosuje się do niej odpowiednio przepisy o spółce jawnej. Istnieją jednak odrębne uregulowania wskazujące na jej odmienność. Spółka partnerska jest spółką utworzoną w celu wykonywania przez partnerów wolnego zawodu, a partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów wolnego zawodu (art. 86 i art. 95 kodeksu spółek handlowych, Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037). Przychody wygenerowane przez poszczególnych partnerów mogą być różne, tak samo jak różne mogą być koszty ich uzyskania. Osiągnięcie przychodu przez danego wspólnika nie oznacza, iż poniósł on koszty identyczne z kosztami drugiego wspólnika, który osiągnął przychód w tej samej wysokości. Zgodnie z przepisem art. 51 w zw. z art. 89 § 1 i par. 2 k.s.h. każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu, a określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Jednakże przepis ten ma charakter dyspozytywny, co oznacza, iż wspólnicy w umowie spółki lub uchwałą mogą przyjąć inną zasadę i przyznać wspólnikom spółki zróżnicowane prawa do udziału w zyskach. Jednocześnie należy przyjąć, że skoro można określić umową udział w zyskach i stratach, a nawet go zróżnicować, tym bardziej można określić udział w kosztach. Ponadto, przepis art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż w braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe, a więc zasada ta ma zastosowanie jedynie w przypadku gdy z umowy spółki nie wynikają inne zasady udziału w zysku. W myśl przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady wyrażone w ust. 1 art. 8 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym, jeżeli istnieje dowód przeciwny, że koszty te nie są ustalone w sposób proporcjonalny do przychodów to można rozliczyć koszty w sposób przyjęty w umowie spółki. Przyjęcie odmiennego założenia nie odpowiadałoby istniejącemu stanowi faktycznemu. Godziłoby w wyrażoną w art. 353 kodeksu cywilnego zasadę swobody umów oraz w normy zawarte w kodeksie spółek handlowych. W ramach działalności w spółce, koszty uzyskania przychodu wnioskodawcy znacznie przewyższały osiągnięte przez niego przychód. Tym samym należało uwzględnić zaistniałą sytuację w zeznaniu. Zdaniem wnioskodawcy takie rozumowanie jest prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółką partnerską jest spółka osobowa utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Stosownie do treści art. 51 w związku z art. 89 Kodeksu spółek handlowych każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tejże ustawy).

Ponadto, stosownie do treści art. 24a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż wielkość przychodu przypadającego na podatnika (partnera Spółki partnerskiej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodów, zysków i strat przypadających na wspólnika. Ww. przepisy nie dopuszczają zatem możliwości stosowania innej proporcji do rozliczania przychodów, a innej do rozliczania kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji wydatki związane z wykonywanymi usługami ponoszone przez wnioskodawcę, jako koszty uzyskania przychodów Spółki partnerskiej, winny zostać odniesione proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa w udziale w zysku.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.