IBPBI/1/415-261/11/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 10 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 24 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania ze spółki jawnej lokalu użytkowego i przekazania na potrzeby własne - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania ze spółki jawnej lokalu użytkowego i przekazania na potrzeby własne. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 maja 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-261/11/ESZ wezwano do jego uzupełnienia, co nastąpiło w dniu 24 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, jest wykonywanie robót ogólnobudowlanych, związanych ze wznoszeniem budynków, a następnie ich sprzedaż w postaci lokali mieszkalnych, bądź użytkowych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2010 r. zakończyła budowę budynku mieszkalno-usługowego i w tym samym roku zaczęła sprzedawać powstałe w nim lokale mieszkaniowe, użytkowe oraz miejsca parkingowe. Pozostałe nie sprzedane lokale użytkowe spółka z dniem oddania obiektu do użytkowania przyjęła na stan środków trwałych. Część z lokali użytkowych została wynajęta i z tego też tytułu spółka uzyskuje przychody, a pozostałe nie wynajęte pozostają nie użytkowane.

Wartość początkowa lokali przyjętych na stan środków trwałych została ustalona na podstawie poniesionych kosztów wytworzenia, natomiast prawo udziału w gruncie tych lokali na podstawie udziału w koszcie zakupu gruntu. Od wszystkich poniesionych wydatków na realizację budowy budynku spółka odliczyła podatek naliczony w pełnej wysokości. Wspólnicy spółki jawnej chcieliby wybudowane i następnie przyjęte na stan środków trwałych dwa lokale użytkowe wraz z prawem udziału w gruncie wyłączyć z działalności gospodarczej i przeznaczyć na własne, prywatne potrzeby nie związane z działalnością gospodarczą. Przeniesienie prawa własności lokali wraz z udziałem w gruncie zostanie dokonane w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wyłączenie ze spółki jawnej i przeznaczenie na własne, prywatne potrzeby nie związane z działalnością gospodarczą wybudowanych i następnie przyjętych na stan środków trwałych dwóch lokali użytkowych wraz z prawem udziału w gruncie - jeden lokal dla jednego wspólnika, drugi dla drugiego o takiej samej proporcji w jakiej partycypują w prawie do udziału w zyskach tej spółki - powoduje skutki podatkowe w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie przepisów ustawy o p.d.o.f. - podatnikiem podatku dochodowego jest osoba fizyczna będąca wspólnikiem spółki jawnej, a nie ta spółka.

Przychody z udziału w spółce jawnej u każdego wspólnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, a także wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów oraz do odliczania strat (art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o p.d.o.f.). W związku z działalnością prowadzoną w formie spółki jawnej, poszczególni wspólnicy uzyskują przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o p.d.o.f.

Warunkiem koniecznym do powstania potencjalnego przychodu z omawianego tytułu jest wyłącznie zbycie nieruchomości wraz z udziałem prawa w gruncie, które ma charakter odpłatny. Tymczasem przeniesienie uprawnień wynikających z przeniesienia prawa własności do lokali użytkowych wraz z udziałem prawa w gruncie ze spółki jawnej na wspólników w tej spółce nie nosi żadnej z wyżej wymienionych cech.

W wyniku bowiem braku podmiotowości spółki jawnej w podatku dochodowym, czynność przeniesienia uprawnień wynikających z przeniesienia prawa własności do lokali użytkowych wraz z udziałem prawa w gruncie ze spółki jawnej na wspólników w tej spółce nie powoduje przesunięcia majątkowego pomiędzy podatnikami w rozumieniu art. 1 ustawy o p.d.o.f. Nie nastąpi zatem zbycie, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. c ustawy o p.d.o.f. (winno być art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o p.d.o.f.), gdyż po wycofaniu nieruchomości ze składników majątkowych spółki jawnej - to ci sami podatnicy (tekst jedn.: wspólnicy) w równych częściach staną się właścicielami jeden jednego lokalu drugi drugiego o takiej powierzchni użytkowej, w takiej samej proporcji, w jakiej partycypują w prawie do udziału w zyskach tej spółki.

W przedstawionej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, nie dojdzie do odpłatnego zbycia nieruchomości i udziału prawa w gruncie o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż ze złożonego wniosku, a zwłaszcza stanowiska Wnioskodawcy wynika, iż przekazanie nieruchomości z majątku spółki do majątków osobistych jej wspólników będzie miało charakter nieodpłatny.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - określanego w dalszej części skrótem k.s.h.), spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 k.s.h. spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości przez spółkę jawną z majątku odrębnego spółki do majątku prywatnego jej wspólników, mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem tej nieruchomości. W wyniku bowiem tej czynności dojdzie do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki na wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak dla spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie prawa własności nieruchomości z majątku spółki do majątku prywatnego jej wspólników, spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wycofać z prowadzonej w formie spółki jawnej działalności gospodarczej środek trwały w postaci lokalu użytkowego (tzw. przekazanie na cele prywatne).

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz wskazane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że sama czynność wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania jej na potrzeby prywatne (osobiste), nie będzie rodziła dla Wnioskodawcy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają do żadnej z kategorii źródeł przychodów czynności nieodpłatnego przekazywania środka trwałego na cele osobiste podatnika, zatem opisana powyżej czynność będzie dla Wnioskodawcy obojętna podatkowo - nie spowoduje powstania przychodu podatkowego i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie nadmienić należy, iż kwestia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie było to ani przedmiotem pytania ani stanowiska Wnioskodawcy. Jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany wydaniem interpretacji indywidualnej w powyższym zakresie winien złożyć odrębny wniosek i wnieść stosowną opłatę.

Końcowo zauważyć należy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym (wbrew stanowisku Wnioskodawcy) nastąpi (jak już wskazano) przeniesienie własności nieruchomości - lokali użytkowych z odrębnego majątku spółki jawnej do majątku jej wspólników (a więc dojdzie do zbycia). Zauważyć jednak należy, iż ocena cywilnoprawnych skutków planowanej czynności prawnej nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, jak również nie wpływa na ocenę podatkowo-prawnych skutków tej czynności prawnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.