IBPBI/1/415-258/12/RM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu - w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 grudnia 2009 r. Sygn. akt I SA/Kr 1317/09 uchylającym m.in. interpretację indywidualną z dnia 13 maja 2009 r. Znak: IBPBI/1/415-164/09/RM wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów - wniosku z dnia 17 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 19 lutego 2009 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki cywilnej w części stwierdzającej, iż:

* w związku z przeniesieniem na występującego ze spółki wspólnika, wybudowanej przez tę spółkę nieruchomości nie powstanie przychód u pozostałych wspólników spółki - jest prawidłowe,

* w razie powstania ww. przychodu będzie on przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej - jest bezprzedmiotowe.

W dniu 19 lutego 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki cywilnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30 grudnia 2005 r. Wnioskodawca zawarł ze swoją matką oraz ojcem umowę spółki cywilnej. Umowa została zawarta na czas nieograniczony i weszła w życie dnia 12 stycznia 2006 r. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dotyczącym nieruchomości, w tym zwłaszcza działalność deweloperską. Wspólnicy wnieśli do spółki wkłady gotówkowe, oraz wkłady rzeczowe w postaci własności udziałów w określonych w umowie działkach (wkłady polegające na wnoszeniu do spółki rzeczy do używania nie były wnoszone). Wartość wszystkich wnoszonych wkładów została oznaczona w umowie spółki. W umowie oznaczono podział zysku w następujących proporcjach: Wnioskodawca - 75%, matka Wnioskodawcy - 15% oraz ojciec Wnioskodawcy - 10%.

Wszyscy wspólnicy - w zakresie przychodów uzyskanych z tytułu uczestnictwa w przedmiotowej spółce cywilnej jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej - wybrali opodatkowanie na zasadach, o których mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (liniowa forma opodatkowania według stawki 19% podstawy obliczenia podatku).

Wspólnicy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybudowali budynek wielomieszkaniowy. Od roku 2007 prowadzona była sprzedaż wyodrębnionych lokali mieszkalnych wraz z garażami oraz stosownymi udziałami w nieruchomości wspólnej. W budynku tym wyodrębniono również lokal mieszkalny oznaczony numerem 2.

Wspólnik (ojciec Wnioskodawcy) w dniu 2 lipca 2008 r. ustąpił ze spółki. Ustąpienie zostało dokonane w drodze zmiany umowy spółki polegającej na wykluczeniu z niej ww. wspólnika. W spółce pozostali dotychczasowi wspólnicy: Wnioskodawca oraz jego matka. W momencie ustąpienia ze spółki wspólnika, przeprowadzone zostały zgodnie z kodeksem cywilnym stosowne rozliczenia z ustępującym wspólnikiem. Tytułem powyższego rozliczenia pozostający w spółce wspólnicy (w tym Wnioskodawca) zobowiązani byli do wypłaty wspólnikowi kwoty równej wartości wniesionego wkładu. Rozliczenie nastąpiło w ten sposób, że w celu zwolnienia z zobowiązania do zapłaty na rzecz wspólnika części kwoty wniesionego wkładu została przeniesiona na rzecz jego oraz jego małżonki (z uwagi na fakt, że wkład do spółki cywilnej został wniesiony z majątku wspólnego małżeńskiego) własność wybudowanego przez spółkę cywilną lokalu mieszkalnego nr 2, natomiast część kwoty została wypłacona gotówką.

Na powyższe rozwiązanie pozwala względnie obowiązujący charakter przepisu art. 871 kodeksu cywilnego oraz możliwość świadczenia w miejsce wypełnienia - datio in solutum (art. 453 kodeksu cywilnego). W związku z powyższym ustępujący wspólnik otrzymał tytułem wypłaty wkładu między innymi oznaczony lokal mieszkalny będący przedmiotem współwłasności łącznej wspólników spółki cywilnej. Wartość lokalu mieszkalnego jaki otrzymał ustępujący ze spółki wspólnik została oszacowana na podstawie cen rynkowych (dla potrzeb podatkowych, zgodnie bowiem z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się na podstawie cen rynkowych). Wartość rynkowa przedmiotowego lokalu była wyższa od ceny jego wytworzenia przez spółkę (kosztów jego wytworzenia).

Od przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskanych w miesiącach poprzedzających miesiąc, w którym ze spółki ustąpił wspólnik, wspólnicy (w tym Wnioskodawca) odprowadzali (a pozostali w spółce wspólnicy nadal odprowadzają) co miesiąc zaliczki na należny podatek dochodowy od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (według stawki - 19%) zgodnie z ustalonym w umowie spółki podziałem zysków.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W sytuacji objętej pytaniem nr 1, po stronie pozostających w spółce wspólników nie powstał przychód. W przedmiotowym bowiem przypadku spółka dokonała przeniesienia własności nieruchomości lokalowej będącej jej własnością, której wartość rynkowa na dzień dokonania transakcji była niższa od wartości obliczonego na podstawie bilansu uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki udziału kapitałowego ustępującego wspólnika. Innymi słowy spółka dokonała czynności prowadzącej do wyzbycia się na rzecz ustępującego wspólnika składnika swojego majątku o wartości rynkowej niższej od wartości udziału kapitałowego jaki należy się temu wspólnikowi (z tym że pozostała część kapitału wniesionego przez wspólnika została wypłacona gotówką). W związku z tym, po stronie pozostających w spółce wspólników nie może być rozpoznany przychód, a zatem nie ma znaczenia fakt, że wartość rynkowa nieruchomości w dniu "spłaty" udziału kapitałowego w drodze przeniesienia własności lokalu jest wyższa od ceny wytworzenia lokalu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym przypadku, przychód może wystąpić jedynie po stronie wspólnika opuszczającego spółkę, bowiem to ten wspólnik otrzymuje przysporzenie majątkowe. Przy czym przychód tego wspólnika mógłby wystąpić tylko pod warunkiem, że wartość udziału kapitałowego jaki otrzymałby tytułem ustąpienia ze spółki, przewyższałby wartość wkładu jaki wniósł on do tej spółki (a to zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), na podstawie którego "wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej"), a co nie ma miejsca w analizowanym stanie faktycznym, gdyż wspólnikowi zwrócono wartość majątkową równą wartości wniesionego wkładu. Wnioskodawca uważa, abstrahując od stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku o interpretację indywidualną, że przychód mógłby powstać po stronie pozostających w spółce wspólników jedynie, gdyby ustępujący wspólnik nie otrzymał należnego mu udziału kapitałowego w pełnej wysokości, a to zgodnie z informacją Naczelnika Urzędu Skarbowego w Stalowej Woli o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 29 grudnia 2004 r. (sygnatura: US-I/415/3/52/2004). Według tej informacji: "W przypadku, gdy wartość udziałów kapitałowych każdego z występujących wspólników jest równa wartości zbywczej majątku spółki, podatek dochodowy z tytułu wypłaty udziałów występującym wspólnikom nie wystąpi zarówno po stronie pozostających, jak i występujących wspólników. Obowiązek podatkowy wystąpiłby natomiast po stronie występujących wspólników w przypadku, gdy wartość udziału kapitałowego przypadająca na każdego z nich byłaby niższa od przysporzenia majątkowego (wypłaty udziałów) lub w przypadku odwrotnym po stronie wspólników pozostających w spółce z tytułu dodatkowego przychodu z ww. tytułu. Opodatkowaniu podlegałaby wówczas różnica pomiędzy kwotą wypłaconą wspólnikom a kwotą wartości udziału kapitałowego przypadającą na każdego z występujących wspólników".

Ponadto na poparcie swojego stanowisko Wnioskodawca wskazał:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 grudnia 2008 r. nr IBPB1/415-784/08/MW,

* postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach z dnia 23 listopada 2006 r. sygn. US.III-415/22/111/06,

* postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku - Białej z dnia 27 stycznia 2006 r. sygn. PDFD/415-0103/05).

Poza powyższym, w opinii Wnioskodawcy, należy uznać, że wartość udziału kapitałowego otrzymanego przez ustępującego wspólnika była równa wartości wniesionego przez niego wkładu, co nie miało wpływu na podatkową sytuację pozostających w spółce wspólników. Okoliczność ta ma bowiem znaczenie tylko dla wspólnika ustępującego ze spółki, a to w świetle wspomnianego wcześniej zwolnienia podatkowego z art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2.

Abstrahując od problemu stwierdzenia, czy w przedmiotowej sytuacji wystąpił przychód po stronie pozostających w spółce wspólników czy też nie, podkreślając przy tym, iż stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest negatywne, należy w pierwszej kolejności wskazać, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma przepisu precyzyjnie określającego źródło przychodów, jaki by miał zastosowanie w niniejszym przypadku. W związku z powyższym - zdaniem Wnioskodawcy - zastosowanie znalazłyby zasady ogólne dotyczące kwalifikacji przedmiotowego przychodu, a zatem należałoby założyć, iż w razie uznania, że wystąpił ww. przychód po stronie pozostających w spółce wspólników, wówczas byłby to przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, a to zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według którego, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody z udziału wspólnika w takiej spółce uznaje się za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 13 maja 2009 r. Znak: IBPBI/1/415-164/09/RM, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki cywilnej za:

* nieprawidłowe w zakresie wskazującym, iż w związku z przeniesieniem na występującego ze spółki wspólnika, wybudowanej przez tę spółkę nieruchomości nie powstanie przychód u pozostałych wspólników spółki,

* prawidłowe w zakresie stwierdzającym, iż w razie powstania ww. przychodu będzie on przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W interpretacji wskazano przy tym, iż w następstwie przeniesienia na występującego ze spółki wspólnika prawa własności wybudowanej przez Spółkę, nieruchomości, spółka cywilna a w istocie pozostający w spółce wspólnicy zostaną częściowo zwolnieni z długu (obowiązku wypłaty w pieniądzu występującemu wspólnikowi części wartości jego udziału). W świetle powyższego zawarcie z występującym z trzyosobowej spółki cywilnej wspólnikiem umowy o świadczenie w miejsce wypełnienia, będzie stanowiło dla tej spółki (a zatem pozostających w spółce wspólników), podlegający opodatkowaniu przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, a więc przychód z prowadzonej w formie Spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ww. interpretację indywidualną, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Wnioskodawca zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, prawomocnym wyrokiem z dnia 10 grudnia 2010 r. Sygn. akt I SA/Kr 1317/09, uchylił zaskarżoną interpretacje indywidualną. W jego uzasadnieniu Sąd uznał za zasadne uchylenie w całości zaskarżonej interpretacji, bowiem "skoro uznał za błędne stanowisko organu w pierwszej kwestii i przyjął, że w sytuacji faktycznej przedstawionej we wnioskach nie powstaje przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozważania na temat zakwalifikowania tego przychodu do źródła przychodów (w tym wypadku do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej) należy uznać za bezprzedmiotowe i w konsekwencji należało uchylić zaskarżone interpretacje w całości".

Jak wskazał Sąd "merytoryczną ocenę stanowiska zaprezentowanego przez organ w zaskarżonych interpretacjach należy rozpocząć od scharakteryzowania w świetle przepisów ustawy - Kodeks cywilny powoływanej dalej jako "k.c." sytuacji wspólnika występującego ze spółki cywilnej.

Ustanie członkostwa w spółce cywilnej następuje bądź to w wyniku rozwiązania spółki, bądź to wystąpienia z niej. Wystąpienie wspólnika ze spółki dwuosobowej jest równoznaczne z jej rozwiązaniem, jako że ustawa nie dopuszcza istnienia jednoosobowej spółki prawa cywilnego. Jeżeli wystąpienie wspólnika lub wspólników powoduje tylko zmniejszenie stanu osobowego spółki do co najmniej dwóch wspólników, to spółka istnieje nadal, zachowuje zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej, a jej majątek staje się majątkiem tych wspólników we współwłasności bezudziałowej (por. postanowienie SN z dnia 30 września 1997 r., sygn. akt III CKN 76/77).

Wystąpienie ze spółki, w przeciwieństwie do rozwiązania spółki, nie prowadzi zatem do likwidacji majątku spółki, a rozliczenie wspólnika występującego ze spółki następuje według zasad określonych w art. 871 k.c. Przepis ten nakazuje zwrócić w naturze występującemu ze spółki wspólnikowi tylko rzeczy wniesione do spółki do używania, czyli nieobjęte majątkiem spółki. Jego zaś udział w majątku spółki wyraża się wierzytelnością pieniężną która obciąża pozostałych w spółce wspólników. Nie ma przy tym znaczenia, czy w skład tego majątku wchodzą także nieruchomości, skoro wszystkie jego składniki przechodzą na własność wspólników. Nie następuje zatem przeniesienie w naturze na rzecz wspólników własności udziału występującego ze spółki, a przekształcenie tego udziału w należność pieniężną co w konsekwencji oznacza, że zmniejszeniu ulega krąg udziałowców w majątku wspólnym. Wykazanie zaś tego rodzaju następstwa nie wymaga wszczęcia postępowania w trybie właściwym dla zniesienia współwłasności, gdyż stosowanie art. 875 k.c. nie wchodzi tu w rachubę. Jeżeli zaś w takim przypadku nie może być także mowy o przeniesieniu prawa w drodze czynności prawnej, to wyłączone jest stosowanie zarówno art. 158 k.c. jak i art. 237 k.c. Z kolei brak przewidzianej w ustawie szczególnej formy czynności dla sposobu rozliczenia występującego ze spółki cywilnej wspólnika pozwala mu z pozostałymi w spółce wspólnikami rozliczyć się w sposób dowolny, z zachowaniem zasady swobody kontraktowej".

Jak wskazał Sąd "w stanie faktycznym przedstawionym we wnioskach aktualni i były wspólnik z tej możliwości skorzystali. Rozliczenie z byłym wspólnikiem nastąpiło w ten sposób, że wierzytelność pieniężna odpowiadająca wkładowi i udziałowi w majątku spółki obciążająca pozostałych wspólników została w części "uregulowana" przez przeniesienie na byłego wspólnika własności nieruchomości lokalowej w wybudowanym przez spółkę budynku mieszkalnym, a w części przez wypłatę gotówki. Wartość lokalu mieszkalnego, jaki otrzymał ustępujący wspólnik została ustalona na podstawie cen rynkowych i była niższa od wartości udziału kapitałowego byłego wspólnika przy uwzględnieniu, że część udziału została pokryta wpłatą gotówkową.

W ocenie organu podatkowego przedstawiony sposób rozliczenia się spółki cywilnej z występującym z niej wspólnikiem wygenerował po stronie pozostających w spółce wspólników przychód, albowiem wspólnicy ci zostaną częściowo zwolnieni z długu (obowiązku zapłaty w pieniądzu występującemu wspólnikowi części jego udziału), a zawarcie tego typu umowy o świadczenie w miejsce wypełnienia, będzie stanowiło dla tej spółki (pozostałych wspólników) podlegający opodatkowaniu przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, a więc przychód z prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy czym podstawę materialnoprawną dla takiego stanowiska organ podatkowy upatruje w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych."

"Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy za przychód z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek VAT. Powołany przepis zawiera ogólną definicję przychodu z działalności gospodarczej, przy czym przez użyty w tym przepisie zwrot "przychody należne" rozumieć można wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. "Należność" wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelności to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia".

Jednocześnie Sąd wskazał, iż "ta ogólna definicja, nie przystaje do sytuacji, w jakiej znaleźli się skarżący, albowiem wierzytelność, której można się domagać w przypadku wystąpienia wspólnika powstała po jego stronie, natomiast po stronie pozostałych wspólników powstał dług i poprzez jego spłatę przez przeniesienie własności lokalu mieszkalnego nie uzyskali oni żadnego przysporzenia, a wręcz przeciwnie na skutek wystąpienia ze spółki jednego ze wspólników zmniejszył się majątek wspólny spółki".

Sąd stwierdził także, że "niezależnie od poczynionych uwag, dokonana przez organ ocena skutków prawnych i podatkowych "świadczenia w miejsce wykonania" całkowicie abstrahuje od kontekstu stanu faktycznego, w którym instytucja datio in solutum posłużyła jedynie do rozliczenia się z występującym wspólnikiem ze spółki cywilnej, o którym stanowi przepis art. 871 § 1 i 2 k.c. Czynności określone w dyspozycji powołanych przepisów są dokonywane w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki cywilnej i nie mają one cech sprzedaży, czy też odpłatnego zbycia rzeczy jak tego chce organ podatkowy. Brak jest podstaw do przyjęcia, że skarżący przenosząc na ustępującego wspólnika własność nieruchomości lokalowej w zamian za przysługującą mu wierzytelność pieniężną wykroczyli poza ramy realizacji unormowań art. 871 § 1 i 2 k.c." Jak bowiem podkreśla Sąd, "w tym przypadku wierzycielem jest ustępujący wspólnik, a dłużnikami pozostali wspólnicy spółki i w związku z tym wywody organu, co do tego, że płatność za świadczenie (wynagrodzenie) nie musi mieć charakteru pieniężnego, może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze, działania, zaniechania lub znoszenia zasadne są, ale w stosunku do wierzyciela, który w takiej sytuacji uzyskuje jakieś przysporzenie majątkowe, które mogłoby być ewentualnie rozpoznane pod kątem uzyskania przychodu do opodatkowania. Za takim kierunkiem rozumowania przemawia regulacja zawarta w art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej)."

Sąd wskazał także, że "argumentem przeciwko stanowisku organu podatkowego jest również i to, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych za sytuację, która generuje powstanie przychodu w przypadku likwidacji spółki lub wystąpienia wspólnika ze spółki uznaje wyłącznie zwrot wspólnikowi wkładów w spółce osobowej (zwalniając jednocześnie ten przychód do wysokości wniesionych wkładów do spółki - art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)".

W związku z powyższym, w ocenie Sądu, "z wyżej wyłożonych powodów w stanie faktycznym przedstawionym we wnioskach, rozliczenie się, o którym mowa w art. 871 § 1 i 2 k.c. z występującym ze spółki cywilnej poprzez przeniesienie na niego własności nieruchomości lokalowej będącej częścią majątku spółki nie skutkowało powstaniem u skarżących tj. pozostałych w spółce wspólników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych".

W wyniku rozpatrzenia wniesionej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów, skargi kasacyjnej od ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie ostatecznym wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 r. Sygn. akt II FSK 1081/10 oddalił skargę kasacyjną organu.

W następstwie wydania ww. wyroku NSA, wyrok WSA w Krakowie stał się wyrokiem prawomocnym. Wyrok ten opatrzony klauzulą prawomocności wpłynął do tut. Biura wraz z aktami sprawy w dniu 2 marca 2012 r.

Mając na uwadze ww. wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), który stanowi, iż ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2009 r. stwierdza, iż w świetle stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w 2009 r., przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki cywilnej w części stwierdzającej, iż:

* w związku z przeniesieniem na występującego ze spółki wspólnika, wybudowanej przez tę spółkę nieruchomości nie powstanie przychód u pozostałych wspólników spółki - jest prawidłowe,

* w razie powstania ww. przychodu będzie on przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej - jest bezprzedmiotowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, iż konsekwencją uznania stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe w części stwierdzającej, iż w związku z przeniesieniem na występującego ze spółki wspólnika, wybudowanej przez tę spółkę nieruchomości nie powstanie przychód u pozostałych wspólników spółki tj. w zakresie pyt 1, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 stwierdzające, iż w razie powstania przychodu, o którym mowa w pyt. 1, będzie on przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej należało uznać za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.