IBPBI/1/415-212/12/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-212/12/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 5 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniach 14 i 20 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na wynagrodzenia osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenie oraz umów o dzieło - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na wynagrodzenia osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenie oraz umów o dzieło. W dniach 14 i 20 lutego 2012 r. powyższy wniosek został uzupełniony.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 2001 r. Wnioskodawca, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie działalności turystycznej polegającej na organizacji kolonii letnich, zielonych szkół, wycieczek dla dzieci i dorosłych, wczasów zorganizowanych i indywidualnych dla dorosłych na bazie tylko własnych ośrodków wypoczynkowych. Ponadto od 2009 r. prowadzi działalność gospodarczą na stacji paliw. Działalność turystyczną opisaną wyżej, Wnioskodawca prowadził w latach 2001 - 2009, a w latach 2010 - 2011 ośrodki wypoczynkowe wydzierżawił i ww. działalności nie prowadził, bądź prowadził usługi organizacji kolonii na zasadzie tylko odsprzedaży usługi (bez usług własnych) i stosował rozliczenie w postaci faktury VAT marża. Od 1 stycznia 2012 r. zamierzał ponownie prowadzić działalność turystyczną, w której będzie świadczył usługi turystyczne polegające na kompleksowej organizacji kolonii letnich dla dzieci, zielonych szkół, wycieczek szkolnych, wczasów zorganizowanych i indywidualnych dla dorosłych. Organizując ten wypoczynek, część świadczeń w ramach usługi Wnioskodawca będzie wykonywał we własnym zakresie (noclegi i wyżywienie), natomiast pozostałą część świadczeń w ramach świadczonej usługi, tj. transport, ubezpieczenie, usługi przewodnickie, bilety wstępu, zapewnienie opieki wychowawczej (Wnioskodawca jest zgłoszony w kuratorium oświaty jako placówka organizująca zielone szkoły, kolonie, wypoczynek), medycznej, ratowników, będzie nabywał od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty. Usługi te zgodnie z aktualną Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług zaklasyfikowane są odpowiednio pod symbolami:

* 55.20.19 pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi,

* 56.29.1 usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,

* 79.12.11 usługi organizowania imprez turystycznych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki z tytułu wynagrodzeń osób fizycznych, z którymi Wnioskodawca zawrze umowy zlecenie lub umowy o dzieło mogą stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia lub umów o dzieło zawartych z kadrą pedagogiczną, medyczną, ratownikami, w celu realizacji usługi organizacji kolonii są kosztami związanymi z wynagrodzeniem za pracę i stanowią koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Przy czym, obowiązek wykazania ww. związku spoczywa na podatniku. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Przy czym, pod pojęciem pracy własnej, o której mowa w tym przepisie, należy rozumieć wartość wszelkiego rodzaju pracy wykonywanej przez podatnika, jego małżonka lub małoletnie dzieci, niezależnie od tego na jakiej podstawie jej świadczenie się odbywa (umowa o pracę, umowa cywilnoprawna, czy też bezumownie).

Z powyższych przepisów wynika, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej indywidualnie pozarolniczej działalności gospodarczej jedynie wartość pracy świadczonej przez określony krąg osób, tj. samego podatnika prowadzącego tę działalność, jego małżonka i małoletnie dzieci. Powyższe oznacza, iż wynagrodzenie wynikające z umów zawartych z innymi osobami, niezależnie od rodzaju tych umów (umowa o pracę, czy też umowa cywilnoprawna), może, co do zasady stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, jeżeli spełnia pozostałe przesłanki wynikające z cyt. art. 22 ust. 1 ww. ustawy, tj. ma ono związek z uzyskaniem przez podatnika przychodu z tej działalności (bądź zabezpieczeniem lub zachowaniem tego źródła przychodu) oraz jest należycie udokumentowane.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi indywidualnie pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie turystyki. W ramach tej działalności będzie świadczył usługi turystyczne polegające na kompleksowej organizacji kolonii letnich dla dzieci, zielonych szkół, wycieczek szkolnych, wczasów zorganizowanych i indywidualnych dla dorosłych. W celu realizacji tych usług będzie ponosił wydatki z tytułu wynagrodzenia kadry pedagogicznej, medycznej i ratowniczej, zatrudnionej na podstawie umów zlecenia, bądź umów o dzieło.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż, jeżeli wskazane we wniosku umowy będą zawarte z osobami innymi niż żona, bądź małoletnie dzieci Wnioskodawcy, to wynikające z nich wynagrodzenie, będzie mogło stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile wydatki poniesione na ten cel zostaną prawidłowo udokumentowane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl