IBPBI/1/415-179/14/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 10 lutego 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 13 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości określenia dochodu wspólnika spółki osobowej z siedzibą na terytorium Luksemburga, w wysokości zysku bilansowego takiej spółki ustalonego zgodnie z przepisami obowiązującymi w siedzibie Spółki, w oparciu o jej sprawozdania finansowe - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lutego 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości określenia dochodu wspólnika spółki osobowej z siedzibą na terytorium Luksemburga, w wysokości zysku bilansowego takiej spółki ustalonego zgodnie z przepisami obowiązującymi w siedzibie Spółki, w oparciu o jej sprawozdania finansowe.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym, posiadającym w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. - winno być: tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, dalej: "u.p.d.o.f."). Wnioskodawczyni prowadzi w Luksemburgu działalność gospodarczą za pośrednictwem zlokalizowanej tam spółki niemającej osobowości prawnej (dalej: "Spółka"). Wnioskodawczyni jest wspólnikiem o ograniczonych uprawnieniach zarządczych. Podmiotem zarządzającym Spółką jest osoba fizyczna zamieszkała w Luksemburgu. Wnioskodawczyni jest uprawniona do udziału w zysku Spółki. Spółka, podobnie jak polskie spółki osobowe, nie jest w Luksemburgu podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikiem podatku dochodowego od dochodów osiągniętych przez Spółkę w Luksemburgu (w części przypadającej na Wnioskodawczynię) jest Wnioskodawczyni.

Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. inwestowanie w udziały/akcje spółek kapitałowych z siedzibą w różnych państwach Unii Europejskiej, obligacje oraz inne papiery wartościowe (dalej: "Papiery Wartościowe"). Poza tym Spółka może również prowadzić inną działalność o charakterze usługowym, przy czym Spółka nie prowadziła i nie będzie prowadziła działalności w zakresie wolnych zawodów. Bez względu jednak na przedmiot działalności, będzie ona prowadzona wyłącznie na terytorium Luksemburga. Spółka jest zatem zakładem Wnioskodawczyni, w myśl Konwencji z dnia 14 czerwca 1995 r. (zmienionej z dniem 1 stycznia 2014 r.), zawartej między Rzecząpospolitą Polską, a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527 - dalej: "UPO"). Zgodnie treścią zmian w UPO, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., dochody Wnioskodawczyni realizowane w ramach zakładu prowadzonego w Luksemburgu mogą być opodatkowane zarówno Luksemburgu, jak i Polsce, przy czym opodatkowanie w Polsce będzie realizowane na zasadzie zaliczenia. Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt b) UPO (...), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodów lub zysków ze sprzedaży majątku tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Luksemburgu. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub zyski ze sprzedaży majątku uzyskane w Luksemburgu. W opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawczyni podjęła wątpliwość dotyczącą zasad opodatkowania przypadających na nią dochodów Spółki. Spółka sporządza Sprawozdania Finansowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotem opodatkowania w Polsce, z tytułu udziału Wnioskodawczyni w nieposiadającej osobowości prawnej spółce z siedzibą w Luksemburgu, będzie dochód równy zyskowi bilansowemu takiej spółki ustalonemu zgodnie z regulacjami obowiązującymi w siedzibie Spółki w oparciu o jej sprawozdania finansowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiotem opodatkowania w Polsce z tytułu udziału w nieposiadającej osobowości prawnej spółce z siedzibą w Luksemburgu będzie dochód równy zyskowi bilansowemu takiej spółki ustalonemu zgodnie z regulacjami obowiązującymi w siedzibie Spółki w oparciu o jej sprawozdania finansowe.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawczyni zauważa, że prowadzenie działalności za pośrednictwem spółki oznacza, że stanowi ona zakład Wnioskodawczyni w Luksemburgu. Zostało to potwierdzone we wcześniejszej indywidualnej interpretacji uzyskanej przez Wnioskodawczynię. Zgodnie z art. 8 u.p.d.o.f., przychody i koszty podatnika z udziału w spółce nie posiadającej osobowości prawnej (jaką jest Spółka) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (w przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe). Przychody i koszty te łączy się z pozostałymi przychodami i kosztami osiągniętymi ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, chyba że podatnik wybierze opodatkowanie liniowym 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Regulacja ta oznacza, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podobnie zresztą jak na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), spółki osobowe, jako podmioty nie posiadające osobowości prawnej są transparentne podatkowo. W praktyce oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie podlega spółka osobowa, lecz jej wspólnicy. Jednocześnie art. 3 ust. 1 u.p.d.o.f. stanowi, że osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegają opodatkowaniu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce ich uzyskania.

Zasady opodatkowania w Polsce dochodów osiąganych za granicą przez polskich rezydentów podatkowych często uregulowane są umowami bilateralnymi w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Mają one pierwszeństwo przed przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określając które państwo i na jakich zasadach może opodatkować określony dochód. W myśl art. 24 ust. 2 pkt b zmienionej UPO, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski ze sprzedaży majątku, które zgodnie z postanowieniami artykułów 7, 10, 11, 12, 13 lub 14 mogą być opodatkowane w Luksemburgu, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodów lub zysków ze sprzedaży majątku tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Luksemburgu. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub zyski ze sprzedaży majątku uzyskane w Luksemburgu.

W konsekwencji dochód (zysk) Wnioskodawczyni z tytułu udziału w Spółce powinien być opodatkowany w Polsce, natomiast Wnioskodawczyni może zaliczyć na poczet podatku płatnego w Polsce podatek zapłacony w Luksemburgu. W świetle powyższych uregulowań, co do zasady Wnioskodawczyni będzie podlegać na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązkowi podatkowemu z tytułu dochodów uzyskiwanych z uczestnictwa w niebędącej osobą prawną Spółce z siedzibą w Luksemburgu (która zarazem nie będzie podatnikiem podlegającym opodatkowaniu Luksemburskim podatkiem dochodowym). Jednocześnie do Spółki, jako zakładu zlokalizowanego w Luksemburgu, stosują się obowiązujące w jego siedzibie przepisy regulujące kwestie prowadzenia ksiąg, sporządzania sprawozdawczości finansowej i podatkowej. Regulacje te w szczególności odnosić się będą do kwestii wysokości oraz momentu rozpoznania przychodu, rodzajów rozpoznawanych kosztów i ich wysokości, reguł amortyzacji.

Celem Wnioskodawczyni jest precyzyjne ustalenie, według jakich reguł powinna określać dochód do opodatkowania w Polsce, w sytuacji kiedy sprawozdawczość finansowa Spółki musi być przygotowywana zgodnie z opisanymi wyżej regułami obowiązującymi w Luksemburgu, zaś sama Wnioskodawczyni, z uwagi na powierzenie zarządzania profesjonalnemu menedżerowi, korzystać może tylko ze sprawozdawczości finansowej przygotowanej przez Spółkę.

W opinii Wnioskodawczyni jej rozliczenie z tytułu otrzymanych dochodów Spółki powinno wyglądać następująco.

c. Wnioskodawczyni wykazuje dochód (zysk) osiągnięty z udziału w Spółce, na podstawie danych i informacji uzyskanych ze Spółki w oparciu o jej wyniki podatkowe i finansowe w polskim rozliczeniu podatkowym na terytorium Polski i pomniejsza ewentualny podatek do zapłaty o podatek zapłacony w Luksemburgu (z ograniczeniami wynikającymi z limitu odliczenia wskazanymi w art. 24 ust. 2 pkt b UPO).

Ustalenie dochodu Wnioskodawczyni, stanowiącego zysk zakładu w oparciu o przepisy obowiązujące w kraju położenia zakładu jest konieczne z następujących powodów:

1. Zakład jest zobowiązany do prowadzenia sprawozdawczości finansowej w oparciu o regulacje obowiązuje w miejscu działania (czyli Luksemburgu).

2. Zakład nie może prowadzić księgowości i rozliczeń podatkowych w oparciu o prawo polskie. Musi prowadzić je w oparciu o prawo Luksemburgu. Zatem nie jest faktycznie możliwe ustalenie dochodu zakładu w oparciu o polskie prawo i przepisy podatkowe.

3. Podatnik spółki niebędącej osobą prawną i zarazem nie będącej podatnikiem jest zobowiązany do przygotowania deklaracji podatkowych w oparciu o sprawozdanie finansowe spółki Luksemburskiej. Na podstawie art. 45 ust. 1 u.p.d.f., będzie zobowiązany te dochody rozliczyć do 30 kwietnia roku następującego po danym roku.

4. Przepisy UPO wszędzie posługują się pojęciem zysku, (art. 7 ust. 1 UPO "Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa (...)", art. 13 ust. 2 UPO "Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku"). Wykładnia systemowa wskazuje, że gdyby ustawodawca chciał posłużyć się przychodem, wtedy użyłby tego sformułowania. Także wykładnia literalna potwierdza powyższe założenia. Zgodnie z definicją zysku wyrażoną w Słowniku Języka Polskiego, zysk to: 1. nadwyżka wpływów nad wydatkami, 2. korzyść, pożytek.

Na potwierdzenie faktu samodzielności zakładu na gruncie prawa podatkowego Wnioskodawczyni powołała wyrok WSA w Opolu z 31 maja 2004 r., sygn. akt I SA/Wr 2303/02 wydany na tle Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z RFN (zapisy umów są analogiczne). Także doktryna prawa podatkowego potwierdza w opinii Wnioskodawczyni jej stanowisko. Zgodnie ze stanowiskiem komentarza do Modelu Konwencji OECD pod redakcją prof. Bogumiła Brzezińskiego (wyd. Oficyna Prawa Polskiego, Warszawa 2010 r., s. 500 podkreśla się samodzielność zakładu na gruncie prawa podatkowego).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiotem opodatkowania w Polsce z tytułu jej udziału w nieposiadającej osobowości prawnej spółce z siedzibą w Luksemburgu będzie dochód równy zyskowi bilansowemu takiej spółki ustalonemu zgodnie z regulacjami obowiązującymi w siedzibie Spółki w oparciu o jej sprawozdania finansowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w Luksemburgu, za pośrednictwem zakładu, zastosowanie znajdzie Konwencja z 14 czerwca 1995 r., zawarta między Rzecząpospolitą Polską, a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Luksemburgu (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527 - dalej: "UPO"). Z dniem 25 lipca 2013 r. wszedł w życie Protokół, podpisany 7 czerwca 2012 r. (Dz. U. z dnia 26 sierpnia 2013 r., poz. 964), zmieniający ww. Konwencję. W odniesieniu do podatków potrącanych u źródła Protokół ten ma zastosowanie, do dochodu osiąganego w pierwszym dniu, lub po tym dniu, drugiego miesiąca następującego po dacie, w której Protokół wejdzie w życie, tj. od 1 września 2013 r. (art. 9 ust. 2 lit. a) Protokołu).

Na mocy art. 9 ust. 2 lit. b Protokołu, jego postanowienia stosuje się w odniesieniu do pozostałych podatków od dochodu oraz podatków od majątku, do podatków pobieranych za jakikolwiek rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu, w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejszy Protokół wejdzie w życie.

W myśl art. 7 ust. 1 Konwencji, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Należy również zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni będąc polskim rezydentem podatkowym prowadzi w Luksemburgu działalność gospodarczą za pośrednictwem zlokalizowanego tam zakładu (spółki niemającej osobowości prawnej). Wnioskodawczyni jest wspólnikiem o ograniczonych uprawnieniach zarządczych. Jest uprawniona do udziału w zysku Spółki, która nie jest w Luksemburgu podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikiem podatku dochodowego od dochodów osiągniętych przez Spółkę w Luksemburgu (w części przypadającej na Wnioskodawczynię) jest Wnioskodawczyni. Jak wskazała Wnioskodawczyni, dochody realizowane w ramach zakładu prowadzonego w Luksemburgu mogą być opodatkowane zarówno w Luksemburgu, jak i Polsce, przy czym opodatkowanie w Polsce będzie realizowane na zasadzie zaliczenia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy).

Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawczyni w rozliczeniu za rok podatkowy powinna połączyć przychody uzyskane w Polsce z przychodami osiągniętymi przez zakład w Luksemburgu (proporcjonalnie do posiadanego udziału w spółce), analogicznie postąpić w przypadku kosztów uzyskania tych przychodów. W przypadku wystąpienia nadwyżki łącznych przychodów nad kosztami ich uzyskania powstanie dochód, w sytuacji nadwyżki łącznych kosztów nad przychodami powstanie strata podatkowa.

Jeśli bowiem Wnioskodawczyni, wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej, stanowiącej jej zagraniczny zakład, jest podatnikiem mającym w Polsce miejsce zamieszkania (nieograniczony obowiązek podatkowy), to w zakresie uzyskiwanych przez nią (pośrednio przez zakład) przychodów oraz ponoszonych kosztów znajdą zastosowanie polskie przepisy podatkowe. Oznacza to, że Polska posiada jurysdykcję podatkową w zakresie ustalania wysokości przychodów i kosztów generowanych przez zagraniczne zakłady polskich rezydentów. Tym samym polska ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie regulować wszystkie kwestie wiążące się z przychodami i kosztami generowanymi przez zakład mającymi wpływ na opodatkowanie Wnioskodawczyni podatkiem dochodowym w Polsce.

Skoro w omawianym kontekście Wnioskodawczyni jest obowiązana doliczyć przychody i koszty zakładu w Luksemburgu do przychodów i kosztów osiąganych ogółem to polska ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych determinuje (zgodnie z zasadą terytorialności przedsiębiorca jest opodatkowany ze wszystkich swoich dochodów w państwie swojej rezydencji), m.in. rozumienie pojęcia:

* "przychód" i określenia momentu jego rozpoznania dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce,

* "koszt uzyskania przychodu" i określenia momentu jego rozpoznania dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce,

* "dochód" i "strata" oraz sposobu ich opodatkowania/rozliczania w podatku dochodowym.

Podkreślenia wymaga także, że zakład, który Wnioskodawczyni posiada w Luksemburgu, mimo, że na gruncie Konwencji posiada swoistą odrębność, nie jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego. W rezultacie powyższego wyłącznie polskie regulacje podatkowe będą miały znaczenie prawne przy ustalaniu dochodu/straty dla potrzeb opodatkowania Wnioskodawczyni podatkiem dochodowym w Polsce. Wszystkie elementy przychodów i kosztów wykazane (lub niewykazane), bądź aktywowane w ewidencji prowadzonej przez zakład w Luksemburgu muszą być (dla potrzeb rozliczenia w Polsce) weryfikowane pod kątem ich zgodności z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności więc, przy określaniu zakresu zastosowania polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy brać pod uwagę datę zdarzeń istotną z podatkowego punktu widzenia, tzn. moment uzyskania przychodów i rozpoznania kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb opodatkowania w Polsce.

Akceptacja stanowiska Wnioskodawczyni oznaczałaby w istocie dopuszczalność zastosowania na terytorium Polski systemu prawnego innego państwa.

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że przepisy prawa bilansowego nie są podatkotwórcze i nie mogą wpływać na obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego. W konsekwencji zysk bilansowy nie jest tożsamy z dochodem podatkowym. Tym samym dochód Wnioskodawczyni ze spółki luksemburskiej nie może zostać ustalony w wysokości zysku bilansowego, tym bardziej w sytuacji, gdy jest on ustalony w oparciu o regulacje prawne obowiązujące w innym państwie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Wydając niniejszą interpretację indywidualną tut. Organ zapoznał się z powołanym przez Wnioskodawczynię wyrokiem. Podkreślić jednak należy, wyrok ten dotyczy indywidualnej sprawy podatnika, a tym samym jest on wiążący tylko w tej sprawie. Z tej też przyczyny, stosownie do art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), nie jest on źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie może być wiążący dla organu wydającego interpretację indywidualną. Ponadto, wskazany przez Wnioskodawczynię wyrok dotyczy innego stanu faktycznego, tj. amortyzacji środków trwałych.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że stosownie do zadanego pytania (wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku), w kontekście opisanego zdarzenia przyszłego, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej była wyłącznie ww. kwestia możliwości określenia dochodu wspólnika spółki osobowej z siedzibą na terytorium Luksemburga, w wysokości zysku bilansowego takiej spółki ustalonego zgodnie z regulacjami obowiązującymi w siedzibie Spółki w oparciu o jej sprawozdania finansowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.