IBPBI/1/415-1417/12/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2012 r., który wpłynął do tut. Organu w tym samym dniu, uzupełnionym w dniu 24 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od całej (pełnej) wartości początkowej oddanych w leasing operacyjny:

* samochodów osobowych - jest nieprawidłowe

* pozostałych wskazanych we wniosku rzeczy - jest prawidłowe.

W dniu 14 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od całej (pełnej) wartości początkowej oddanych w leasing operacyjny samochodów osobowych oraz pozostałych wskazanych we wniosku rzeczy. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 16 stycznia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-1417/12/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 24 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni zamierza od 2013 r. rozpocząć działalność leasingową, która jest wpisana do zakresu działalności firmy Wnioskodawczyni. W związku z powyższym Wnioskodawczyni ma pewne wątpliwości, które mogą zaistnieć w przyszłości, co do sposobu rozliczania podatku dochodowego firmy.

W przypadku oddawania w leasing urządzeń, rzeczy, maszyn, maszyn budowlanych, samochodów ciężarowych Wnioskodawczyni nie ma wątpliwości co do sposobu obliczania podatku dochodowego (zaliczania kosztów nabycia przedmiotu leasingu w koszty podatkowe).

Przedstawiając swoje wątpliwości Wnioskodawczyni wskazała dwa przykłady:

Przykład 1 dotyczy urządzeń, rzeczy, maszyn, maszyn budowlanych i samochodów ciężarowych. Wnioskodawczyni nabywa koparkę o wartości 200.000 zł netto tj. wartość 246.000 zł brutto, celem oddania tej maszyny w leasing leasingobiorcy. Leasingobiorca podpisuje umowę leasingową z firmą Wnioskodawczyni na leasingowanie koparki na okres 3 lat z wpłatą wstępną 50.000 zł netto, ratami leasingowymi (36 rat x 4.388.89 zł netto) i kwotą wykupu 10.000 zł netto. Całkowity koszt leasingu dla leasingobiorcy to 218.000 zł netto + VAT. Zysk do opodatkowania 18.000 zł netto. Koszt netto zakupu koparki w tym przypadku 200.000 zł netto, zdaniem Wnioskodawczyni stanowi dla Niej w 100% podatkowy koszt uzyskania przychodu.

Przykład 2 dotyczy samochodu osobowego. Wnioskodawczyni nabywa samochód osobowy o wartości 300.000 zł netto, tj. wartość 369.000 zł brutto, celem oddania tego pojazdu w leasing leasingobiorcy. Leasingobiorca podpisuje umowę leasingową z firmą Wnioskodawczyni na leasingowanie pojazdu na okres 3 lat z wpłatą wstępną 50.000 zł netto, ratami leasingowymi (36 rat x 6.666,67 zł netto) i kwotą wykupu 10.000 zł netto. Całkowity koszt leasingu dla leasingobiorcy to 327.000 zł netto + VAT. Zysk do opodatkowania to 27.000 zł netto. Koszt netto zakupu pojazdu w tym przypadku 300.000 zł netto, zdaniem Wnioskodawczyni, stanowi dla Niej 100% podatkowy koszt uzyskania przychodu.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 22 stycznia 2013 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wskazana powyżej interpretacja dotycząca rozliczania kosztów podatkowych w procesie leasingowym jest prawidłowa (dla przykładu nr 1 i 2).

Zdaniem Wnioskodawczyni, niezależnie od rodzaju przedmiotu, który będzie oddawała w leasing leasingobiorcy, koszt zakupu netto przedmiotu stanowi dla Niej w 100% podatkowy koszt uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Kwestie dotyczące zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z umowami leasingu zostały przez ustawodawcę uregulowane w art. 23a-23I ww. ustawy. Zgodnie z treścią art. 23a pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w rozdziale 4a ustawy jest mowa o umowie leasingu, rozumie się przez to umowę nazwaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

W myśl natomiast art. 23a pkt 3 ww. ustawy, ilekroć w rozdziale 4a ustawy jest mowa o odpisach amortyzacyjnych rozumie się przez to odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22m, z uwzględnieniem art. 23.

Zauważyć jednakże należy, iż w przypadku leasingu operacyjnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadziła żadnych szczegółowych regulacji dotyczących możliwości i sposobu zaliczania przez finansującego (leasingodawcę) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków związanych z nabyciem przez niego przedmiotów leasingu. Z tego też względu zasadne jest przyjęcie, iż w przypadku leasingu operacyjnego ww. wydatki zaliczane są przez finansującego do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, dotyczących zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych, oddanych następnie do używania w ramach leasingu.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

W przypadku nabycia określonych środków trwałych w drodze kupna, za wartość początkową środków trwałych uważa się cenę ich nabycia (art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Jednakże należy zauważyć, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych stanowiących środki trwałe ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych ogranicza kwotowo odpisy amortyzacyjne, dokonywane od ich wartości początkowej. W myśl bowiem art. 23 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Zgodnie z art. 22h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22I i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Z treści złożonego wniosku wywieść należy, iż Wnioskodawczyni jako finansujący (leasingodawca) dokona zakupu środków trwałych, które następnie odda do używania w ramach umów leasingu operacyjnego. Nabyciu będą podlegały m.in. urządzenia, rzeczy, maszyny, maszyny budowlane samochody ciężarowe lub samochód osobowy o różnej wartości (tekst jedn.: netto 50.000 zł, czy też 400.000 zł).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki na niebędące samochodami osobowymi środki trwałe, będą mogły zostać zaliczone przez Wnioskodawczynię w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z zasadami wynikającymi z treści art. 22a-22 m od całej (pełnej) ich wartości początkowej. Natomiast w przypadku stanowiących środki trwałe samochodów osobowych odpisy amortyzacyjne winny być dokonywane z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z art. 23 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni będzie mogła do kosztów podatkowych zaliczyć tylko tę część odpisów amortyzacyjnych, która liczona będzie od wartości początkowej tych środków trwałych, nieprzekraczającej równowartości 20.000 euro. Przy czym, omawiany przepis odnosi się do każdorazowego odpisu amortyzacyjnego dokonywanego przez podatnika, a nie do ich sumy.

Tym samym Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do ustalenia, jaka część każdego odpisu amortyzacyjnego dotyczy wartości samochodu osobowego nieprzekraczającej równowartości 20.000 euro i tylko tę część zaliczyć do kosztów podatkowych. Pozostała część odpisu, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od całej (pełnej) wartości początkowej oddanych w leasing operacyjny:

* samochodów osobowych - jest nieprawidłowe

* pozostałych wskazanych we wniosku rzeczy - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.