IBPBI/1/415-1325/12/SK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 26 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków ponoszonych na wynajem mieszkań oraz budynków gospodarczych, związanych z wykonaniem usług budowlanych poza miejscem zamieszkania - jest prawidłowe.

W dniu 26 października 2012 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków ponoszonych na wynajem mieszkań oraz budynków gospodarczych, związanych z wykonaniem usług budowlanych poza miejscem zamieszkania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz ze swoim wspólnikiem od 2007 r. prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Siedziba firmy znajduje się w mieście "A" w województwie małopolskim. Zakres prowadzonej działalności, zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej obejmujące PKD 41.20.Z - Roboty budowlane związane z wnoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, tj. budowę bloków mieszkalnych, domów jedno i wielorodzinnych, szkół, muzeów, termomodernizację, obiektów użyteczności publicznej itp. głównie na terenach Polski południowej. Aktualnie rozpoczęte przez Wnioskodawcę inwestycje prowadzone są w mieście "A", w mieście" B" i w jego okolicach oraz w mieście "C", a także

w innych miastach. W związku z tym, iż budowy w miejscowości "B" i w jej okolicach - łącznie jest ich pięć oraz budowa w miejscowości "C" są inwestycjami priorytetowymi, pozyskanymi w drodze przetargów (każda z nich opiewa na kilkumilionowy kontrakt), muszą być one nadzorowane bezpośrednio przez właścicieli spółki. Niedopilnowanie etapów prac mogłoby skutkować np. nieprawidłowym wykonaniem prac budowlanych przez podwykonawców (wiąże się to z ponoszeniem kosztów napraw, a tym samym zmniejszeniem przychodu dla firmy), nieterminowym wykonaniem tych prac (opóźnienia w realizacji inwestycji powodują nałożenie na firmę różnego rodzaju kar i grzywien, wynikających z podpisanych umów, gdzie przy kilkumilionowych kontraktach są to kwoty bardzo wysokie i skutkowałoby to w ostateczności stratą dla firmy). Sytuacja ta powoduje, że Wnioskodawca wraz ze swoim wspólnikiem muszą być obecni codziennie na placu budowy. Praca wspólników rozpoczyna się o 6:00 rano, a kończy często po godzinie 18:00 (zdarzają się sytuacje, iż popołudniami dochodzi do spotkań z dostawcami usług, materiałów i towarów, celem negocjacji jak najniższych cen, co zwiększa przychód firmy). Dojeżdżając codziennie do pracy, Wnioskodawca wraz ze swoim wspólnikiem musieliby przez cały tydzień wyjeżdżać około godz. 4:00, a planowany powrót odbywałby się w godzinach 20:00-22:00.

Koszty poniesione na paliwo w związku z dojazdem do miejsca pracy stanowią koszty uzyskania przychodu firmy i miesięcznie wynoszą:

* trasa do miejscowości "B" - 100 km x 2 (tam i z powrotem), samochód spala 10 I/100 km, średnia cena paliwa 5,60 zł za litr, koszt ok. 112 zł dziennie x 5 dni = 560 zł x 4 tygodnie = 2.240 zł.

* trasa do miejscowości "C" - 140 km x 2 (tam i z powrotem), samochód spala 10 I/100 km, średnia cena paliwa 5,60 zł za litr, koszt ok. 156,8 zł dziennie x 5 dni = 784 zł x 4 tygodnie = 3.136 zł.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca wraz ze swoim wspólnikiem wynajął mieszkania w miejscowości "B" i "C", w których wspólnicy zamieszkują od poniedziałku do piątku (mieszkania te nie służą zaspokajaniu osobistych potrzeb mieszkaniowych).

Koszty najmu wynikające z umowy to w przypadku:

* miejscowości "B" - miesięczny czynsz w kwocie 1.550 zł + oplata za dostawę energii elektrycznej oraz gazu na podstawie rachunków od dostawców oraz płatność za wodę - 30 zł,

* miejscowości "C" - miesięczny czynsz za najem lokalu mieszkalnego oraz przynależnych budynków gospodarczych, które są wykorzystywane, jako magazyn do składowania narzędzi i materiałów w kwocie 5.470 zł + media na podstawie rachunków.

W praktyce, gdyby Wnioskodawca wraz ze swoim wspólnikiem dojeżdżali codziennie do pracy, koszty poniesione na paliwo, serwis samochodów, mycie itp. przekraczałyby kwotowo koszty najmów, a zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) są one kosztami uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo zalicza wydatki ponoszone w związku z wynajmem mieszkań, opłat za czynsz, media (gaz, prąd, woda, internet) oraz wynajmem budynków gospodarczych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki jakie ponosi w okresie prowadzenia prac budowlanych we wskazanych okolicach, związane z wynajmem mieszkań i budynków gospodarczych (opłaty za czynsz i media) w związku ze świadczeniem usług budowlanych w miejscowości "B" oraz "C" w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stosowanie do postanowień art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą w okresie świadczenia tych usług stanowić koszty uzyskania przychodów firmy. Wnioskodawca jest w stanie udokumentować posiadanie wszelkiego rodzaju dowodów, świadczących o wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach budowlanych w okolicach wynajmowanych mieszkań, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków. Wydatki te nie są wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów, ujętym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pomimo spełnienia wymaganego związku z osiąganymi przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła zostały określone jako niestanowiące podatkowych kosztów uzyskania przychodów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów; przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Zatem aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien on, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej, której siedziba znajduje się w mieście A. Zakresem prowadzonej działalności są usługi budowlane związane z budową budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Spółka aktualnie realizuje inwestycje w kilku miastach. W związku z tym, iż pozyskane inwestycje w mieście B i C są inwestycjami priorytetowymi, ich nadzorowanie musi odbywać się bezpośrednio przez wspólników spółki. Niedopilnowanie etapów oraz poprawności wykonywanych przez podwykonawców prac mogłoby wiązać się z nałożeniem na spółkę różnego rodzaju kar i grzywien. Z uwagi na znaczną odległość między miejscowością A (będącą jednocześnie siedzibą spółki i miejscem zamieszkania Wnioskodawcy), a miejscowościami B i C, w których rozpoczęte są priorytetowe inwestycje (odpowiednio 100 km, 140 km) oraz wysokie koszty i uciążliwość dojazdów, Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem zdecydował się na wynajem mieszkań oraz budynków gospodarczych na czas realizacji rozpoczętych kontraktów.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy miejscem zamieszkania Wnioskodawcy (będącym jednocześnie siedzibą jego firmy) jest miasto A, a miejscem świadczenia usług budowlanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będą miasta B i C (znajdujące się w odległości około 100 km i 140 km od miasta A), to wydatki jakie ponosi On z tytułu wynajmu i używania mieszkań w miejscowościach świadczenia tych usług, a także wydatki z tytułu wynajmu pomieszczeń gospodarczych służących magazynowaniu narzędzi i materiałów, stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą w okresie świadczenia tych usług stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Bez wątpienia bowiem, w złożonym wniosku Wnioskodawca wykazał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ww. wydatkami a uzyskiwaniem przychodów z ww. źródła przychodów oraz racjonalność poniesienia tych wydatków. Przedmiotowe wydatki nie są również wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Zwraca się jednocześnie uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wskazanych we wniosku wydatków. Należy zaznaczyć, że zgromadzone dokumenty nie mogą się przy tym ograniczać wyłącznie do faktur (rachunków) wystawionych przez właścicieli lokali, które wynajmie Wnioskodawca, faktur (rachunków) za media, bądź też innych dokumentów stwierdzających jedynie wysokość poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków z tytułu używania tych lokali. Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach w okolicach wynajmowanych mieszkań i pomieszczeń gospodarczych, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Jeżeli więc poniesione wydatki będą spełniać wszystkie wymienione powyżej warunki, to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Nadmienić jednakże należy, iż zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.