IBPBI/1/415-1294/10/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 27 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 10 i 18 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia:

* wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe,

* wysokości nakładów poniesionych na budowę niedokończonego budynku przed jego "przekazaniem" do działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

W dniu 27 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego oraz wysokości nakładów poniesionych na budowę niedokończonego budynku przed jego "przekazaniem" do działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 22 lutego 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-1292/10/ZK i IBPP3/443-1038/10/KO wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 10 i 18 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2002 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła nieruchomość. W 2006 r. rozpoczęła budowę pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego. Budowa budynku nie została do tej pory ukończona. Nieruchomość znajduje się w stanie tzw. surowym otwartym. Obecnie trwają prace nad podłączeniem wszystkich niezbędnych mediów. Małżonkowie posiadają wycenę ww. pawilonu według wartości rynkowej wg stanu na dzień 4 stycznia 2010 r. dla potrzeb wniesienia obiektu do działalności gospodarczej. Podstawa materialno-prawna wyceny przez rzeczoznawcę - rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych z późn. zm.. Nieruchomość powstała w trakcie trwania małżeńskiej wspólności majątkowej. Zamiarem jest przekazanie nieruchomości z majątku prywatnego do działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość o powierzchni użytkowej wynoszącej 1990,76 m ² będzie wykorzystana na:

* własne cele mieszkaniowe (461,94 m ²),

* poszerzenie działalności gospodarczej o restaurację i usługi gastronomiczne,

* wynajem lokali.

W związku z przeznaczeniem części nieruchomości na cele gospodarcze Wnioskodawczyni rozważa możliwość przekazania w chwili obecnej nieukończonej nieruchomości do prowadzonej we własnym imieniu działalności gospodarczej. Inwestycja budowlana miałaby zostać dokończona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jak ustalić wartość początkową rozpoczętej inwestycji.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z tym, iż prace budowlane nie zostały ukończone, a sam budynek nie uzyskał pozwolenia na używanie (nie został dokonany odbiór techniczny) nie można uznać go za środek trwały kompletny i zdatny do użytku. Do czasu, aż inwestycja nie zostanie ukończona Wnioskodawczyni powinna ewidencjonować ponoszone wydatki na osobnym koncie, a w przyszłości (po ukończeniu prac budowlanych i odebraniu budynku) powiększą one wartość początkową nieruchomości. Na skutek braku możliwości ustalenia kosztu wytworzenia nieukończonej inwestycji w postaci Pawilonu Handlowo-Usługowo-Mieszkalnego, na środki trwałe w budowie, ww. "pawilon" należałoby wprowadzić do ksiąg handlowych w wysokości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego z uwzględnieniem cen rynkowych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Stosownie do treści art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Środki trwałe stanowią składniki majątku trwałego przedsiębiorcy.

Składnik majątku może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

* stanowi on własność lub współwłasność podatnika,

* został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

* jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok (decyzja w tym względzie należy do podatnika),

* składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ww. ustawy.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych, który jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia, określa art. 22g ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie wytworzenia we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia.

Artykuł 22g ust. 4 cytowanej ustawy stanowi, że za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie z art. 22g ust. 9 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia, przez biegłego, powołanego przez podatnika.

Jednakże niemożność ustalenia kosztu wytworzenia środka trwałego musi być spowodowana sytuacją szczególną, wyjątkową, np. gdy podatnik dla celów prywatnych, a zwłaszcza mieszkaniowych wytworzył dany składnik majątku, a następnie pragnie wykorzystywać go dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, ujmując w ewidencji (wykazie) środków trwałych.

Zasady wyrażonej w art. 22g ust. 9 przedmiotowej ustawy, nie można stosować do składników majątku, które zostały wytworzone w ramach (w trakcie) prowadzonej działalności gospodarczej i z zamiarem wykorzystywania ich na potrzeby tej działalności. W takim przypadku ponoszone koszty wytworzenia środka trwałego powinny być ewidencjonowane z uwzględnieniem wymogów określonych w ww. art. 22g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 tej ustawy. Tym bardziej dotyczy to sytuacji wytworzenia budynku niemieszkalnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w 2002 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła nieruchomość. W 2006 r. rozpoczęła budowę pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego. Budowa budynku nie została do tej pory ukończona. Nieruchomość znajduje się w stanie tzw. surowym otwartym. Obecnie trwają prace nad podłączeniem wszystkich niezbędnych mediów. Małżonkowie posiadają wycenę ww. obiektu w wysokości wartości rynkowej wg stanu na dzień 4 stycznia 2010 r. dla potrzeb wniesienia obiektu do działalności gospodarczej. W związku z przeznaczeniem części nieruchomości na cele gospodarcze, Wnioskodawczyni rozważa możliwość "przekazania" w chwili obecnej nieukończonej nieruchomości do prowadzonej we własnym imieniu działalności gospodarczej. Inwestycja budowlana miałaby zostać dokończona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z uwagi na brak możliwości ustalenia kosztu wytworzenia nieukończonej inwestycji, jej wartość jako środki trwałe w budowie Wnioskodawczyni zamierza wprowadzić do ksiąg handlowych w wysokości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego z uwzględnieniem cen rynkowych.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż przedmiotowy budynek nie jest kompletny i zdatny do użytku, a zatem nie może, do czasu jego wykończenia i przekazania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, stanowić środka trwałego w tej działalności. Zatem Wnioskodawczyni obowiązana jest gromadzić dokumenty potwierdzające wysokość wydatków poniesionych na wybudowanie (wytworzenie) ww. składnika majątku, które będę składały się na jego koszt wytworzenia, czyli jego wartość początkową. W tym zakresie przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni jest zatem prawidłowe.

Przepisy cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przewidują możliwości ustalenia wartości początkowej realizowanej inwestycji (budowanego budynku), a więc nie przewidują także możliwości ustalania wartości początkowej nakładów poniesionych na środek trwały w budowie.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż nakłady poniesione do dnia przekazania przedmiotowej inwestycji do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, będą stanowić element wartości początkowej wytworzonego środka trwałego, tj. pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego. Zważywszy przy tym, iż:

* nakłady na przedmiotową inwestycję Wnioskodawczyni ponosiła w okresie prowadzenia działalności gospodarczej,

* budowany budynek jest budynkiem użytkowym (przeważająca powierzchnia przeznaczona jest na cele niemieszkalne),

* budynek ten jest budowany m.in. z zamiarem poszerzenia działalności gospodarczej o restaurację i usługi gastronomiczne,

* jak wynika z uzupełnienia wniosku (pkt 1 w zakresie podatku od towarów i usług) nieruchomość gruntową nabyto z zamiarem dalszej odsprzedaży (w celach zarobkowych). W 2004/2005 zmieniono koncepcję i podjęto decyzję o budowie pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego, ale nadal z myślą dalszej odsprzedaży poszczególnych lokali, co miałoby przynieść większe korzyści majątkowe,

stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni od rozpoczęcia inwestycji winna była gromadzić dokumenty (rachunki) potwierdzające wysokość poniesionych z tego tytułu wydatków dla celów ustalenia wysokości nakładów poniesionych na budowę niedokończonego budynku przed jego "przekazaniem" do działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe wartość przedmiotowej inwestycji, tj. poniesionych na budowę budynku nakładów przed "przekazaniem" do działalności gospodarczej nie może zostać określona przez rzeczoznawcę majątkowego z uwzględnieniem cen rynkowych. Zatem przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie jest nieprawidłowe.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie sposobu ustalenia:

* wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe,

* wysokości nakładów poniesionych na budowę niedokończonego budynku przed jego "przekazaniem" do działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 2, 3, 5, 6 i 7, wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.