IBPBI/1/415-1288/10/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 27 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania wskazanych we wniosku oddziałów za zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku m.in. dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania wskazanych we wniosku oddziałów za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej odzieży. Sprzedaży dokonuje za pośrednictwem oddziałó1)w, znajdujących się na terytorium Polski w centrach handlowych. Zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej każdy z oddziałów ma ustanowiony odrębny adres, jako miejsce prowadzenia działalności. Wnioskodawca prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną VAT. Sprzedaż ewidencjonowana jest w następujący sposób: sprzedaż dla osób fizycznych nie prowadzących działalności ewidencjonowana jest za pomocą kasy fiskalnej, natomiast sprzedaż dla firm dokumentuje się fakturami. W skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wchodzą: własny lokal użytkowy, zatrudnieni pracownicy, podpisane umowy najmu lokali użytkowych, podpisane umowy franchisingowe. Przedsiębiorstwo posiada własne środki trwałe oraz wyposażenie. W 2008 r. przyjęta została do użytkowania inwestycja w obcych środkach trwałych, dotycząca modernizacji wynajmowanych lokali użytkowych. Wnioskodawca zamierza w 2011 r. przystąpić do spółki komandytowej, jako komandytariusz i jako wkład wnieść zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci 4 oddziałów oraz umów franchisingowych. Nie wniesione zostaną lokal użytkowy będący własnością Wnioskodawcy, który pozostanie dalej składnikiem majątku jego przedsiębiorstwa jednoosobowego oraz inwestycja w obcych środkach trwałych, ponieważ dotyczy ona tylko tych lokali, które nie będą wnoszone do spółki komandytowej. Po wniesieniu ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu odzieżą na bazie własnego lokalu użytkowego oraz na podstawie umów najmu zawartych przez pozostałe oddziały, nie wnoszone do spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydzielone oddziały i umowy franchisingowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydzielone oddziały i umowy franchisingowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym artykułem, zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

A zatem, aby mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

W ocenie Wnioskodawcy, każdy oddział stanowić może odrębny zakład mogący samodzielnie realizować zadania gospodarcze z uwagi na fakt, że:

* każdy oddział ma określone własne miejsce prowadzenia działalności,

* każdy oddział ma podpisaną odrębną umowę najmu,

* każdy oddział prowadzi działalność w oparciu o składniki majątkowe, takie jak wyposażenie, środki trwałe.

Wyodrębnienie następuje również pod względem finansowym, gdyż przez prowadzoną ewidencje księgową istnieje możliwość zidentyfikowania przychodów kosztów bezpośrednio związanych z działalnością każdego z oddziałów oraz należności i zobowiązań przypadających na każdy oddział. Zorganizowana część przedsiębiorstwa, tj. oddziały oraz umowy franchisingowe są w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od zakładu głównego. Majątek pozostały w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. lokal użytkowy oraz inwestycja w obcych środkach trwałych (nie wnoszone do spółki komandytowej) nie mają żadnego istotnego wpływu na bieżącą działalność firmy. Gdyby tych składników majątku nie było w przedsiębiorstwie, to nie miałoby to żadnego wpływu na jego działalność w zakresie, w jakim działalność ta zostanie wniesiona do spółki komandytowej. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, oddziały oraz umowy franchisingowe, które Wnioskodawca zamierza wnieść jako wkład do spółki komandytowej stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zdarzenie przyszłe, przedmiotem niniejszej interpretacji są przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), obowiązujące w dniu wydania interpretacji, tj. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 5a pkt 4 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Aby zatem w rozumieniu przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zatem w sytuacji, gdy możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o wyodrębniony majątek, można uznać, że całość tego majątku wraz ze wszystkimi obciążeniami i przychodami związanymi z tym majątkiem stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przy czym organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po "wyprowadzeniu" w jakikolwiek sposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej odzieży. Sprzedaży tej dokonuje za pośrednictwem oddziałów, znajdujących się w centrach handlowych. Zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej, każdy z oddziałów ma ustanowiony odrębny adres, jako miejsce prowadzenia działalności. Ponadto we wniosku wskazano także, iż każdy oddział ma podpisaną odrębną umowę najmu, franchisingową, prowadzi działalność w oparciu o składniki majątkowe (środki trwałe, wyposażenie), a prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja księgowa pozwala na wyodrębnienie przychodów, kosztów uzyskania przychodów, należności oraz zobowiązań przypadających na każdy z oddziałów. Każdy z tych oddziałów mógłby funkcjonować, jako odrębne przedsiębiorstwo, realizując samodzielnie zadania gospodarcze, do których został utworzony.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie wskazane we wniosku oddziały mogą zostać organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie oraz stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, do których zostały utworzone, to każdy z tych oddziałów (lub ich część) będzie mogła stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć przy tym należy, iż wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zatem ocena czy oddziały opisane w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, spełniają wskazane wyżej kryteria uznania ich za zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy do Wnioskodawcy. Ocena ta może zostać zweryfikowana jedynie w prowadzonym przez właściwe organy postępowaniu podatkowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.