IBPBI/1/415-1279/12/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 15 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 24 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków ponoszonych na podstawie zawartej umowy outsourcingu - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków ponoszonych na podstawie zawartej umowy outsourcingu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 14 grudnia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1279/12/AB, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 24 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie handlu, zatrudnia na podstawie umów o pracę 10 pracowników. Wnioskodawczyni otrzymała od Spółki z o.o. propozycję outsourcingu pracowników. Zgodnie z umową pracownicy zostaliby przejęci przez Spółkę z o.o. na podstawie art. 23#185; Kodeksu pracy. Dotychczasowe warunki zatrudnienia i wynagrodzenia pozostaną bez zmian. Po uprawomocnieniu się umowy przejęcia pracowników, Spółka z o.o. będzie dokonywać naliczeń i wypłacać wynagrodzenia oraz prowadzić całą dokumentację kadrowo-płacową. Za wykonaną usługę Wnioskodawczyni będzie otrzymywać fakturę wystawioną przez Spółkę z o.o.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 19 grudnia 2012 r., Wnioskodawczyni dodatkowo wyjaśniła, że:

* podstawą przejęcia pracowników, na podstawie art. 23#185; Kodeksu pracy, będzie umowa cywilnoprawna dotycząca świadczenia usług outsourcingu pracowników. Pracownicy przekazani na podstawie zawartej umowy outsourcingu, wynajmowani są jedynie do zakładu pracy, z którego zostali przejęci. Dla pracownika zmienia się dotychczasowy pracodawca, który wypłaca wynagrodzenie i gromadzi jego dokumentację kadrową, nie zmienia się natomiast miejsce wykonywania pracy oraz warunki zatrudnienia. Dotychczasowe warunki płacy i pracy pozostają bez zmian, umowa jest kontynuowana na takich samych zasadach jak przed przejęciem,

* zawierając taka umowę będzie ponosić koszty wynajmu pracowników niższe o 40% od dotychczasowych wydatków na zatrudnienie pracowników,

* prowadzi księgi rachunkowe, a dochody uzyskane z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowuje tzw. podatkiem liniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatek związany z otrzymaną fakturą za świadczenie usługi outsourcingu będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, tego typu wydatek może być kosztem uzyskania przychodu ponieważ nie jest on wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest poniesiony w celu uzyskania przychodu z prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, bo to na nim w ostateczności spoczywa ciężar udowodnienia, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie, bądź zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu (bądź zabezpieczenie lub zachowanie źródła tego przychodu).

Definicja kosztów uzyskania przychodów, sformułowana przez ustawodawcę w cytowanym powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowo wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Jak wskazano we wniosku oraz jego uzupełnieniu, Wnioskodawczyni, zamierza zawrzeć umowę outsourcingu, na podstawie której przekaże Spółce z o.o. pracowników. Zgodnie z umową pracownicy zostaną przejęci przez Spółkę z o.o. na podstawie art. 23#185; Kodeksu pracy. Po uprawomocnieniu się umowy przejęcia pracowników, to Spółka z o.o. stanie się ich pracodawcą w miejsce Wnioskodawczyni. Także ta Spółka będzie dokonywać naliczeń i wypłacać wynagrodzenia oraz prowadzić całą dokumentację kadrowo-płacową. Pracownicy przekazani Spółce z o.o., na podstawie zawartej umowy outsourcingu, wynajmowani będą jedynie do zakładu pracy z którego zostali przejęci (firmy Wnioskodawczyni). Za wykonaną usługę Wnioskodawczyni będzie otrzymywać fakturę wystawioną przez Spółkę z o.o.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji terminu "outsourcing". Wobec powyższego, znaczenie tego terminu należy ustalić stosując wykładnię językową. Zgodnie z definicją słownikową, termin ten jest angielskim skrótem od outside-resource-using, oznaczającym korzystanie z zasobów zewnętrznych. Outsourcing jest to strategia zarządzania polegająca na zlecaniu wyspecjalizowanej zewnętrznej firmie wykonania zadań, które nie są bezpośrednio związane z podstawowym profilem działalności firmy zlecającej.

Wydatki z tytułu wynagrodzenia, które będzie płacone przez Wnioskodawczynię Spółce z o.o., na podstawie zawartej umowy outsourcingu, nie zostały wymienione w przepisie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależniona jest od spełnienia przesłanek ogólnych warunkujących możliwość zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazała Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 19 grudnia 2012 r., pracownicy przekazani na podstawie zawartej umowy outsourcingu, będą wynajmowani jedynie do zakładu pracy z którego zostali przejęci, co oznacza, iż będą wykonywali określone czynności na rzecz działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Ponadto, w wyniku zawarcia ww. umowy Wnioskodawczyni będzie ponosić koszty wynajmu pracowników niższe o 40% od dotychczas ponoszonych wydatków na ich zatrudnienie.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż usługi świadczone na podstawie wskazanej we wniosku umowy outsourcingu, bezspornie będą związane z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą, a ponadto będą wpływały na obniżenie kosztów prowadzenia tej działalności. Zatem w ocenie tut. Organu wynagrodzenie wypłacane Spółce z o.o. za świadczenie przedmiotowych usług, z zastrzeżeniem, że spełnia wskazane wyżej przesłanki, wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie mogło stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.