IBPBI/1/415-1274/11/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 13 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności zaliczenia odszkodowania z tytułu zniszczenia środka trwałego do przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie konieczności zaliczenia odszkodowania z tytułu zniszczenia środka trwałego do przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od grudnia 2001 r., opodatkowaną na zasadach ogólnych. Zaliczki na podatek dochodowy wpłaca miesięcznie. W lutym 2010 r. Wnioskodawca nabył samochód osobowy na kredyt, który został zaliczony do środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej. Samochód był amortyzowany liniowo, począwszy od miesiąca marca 2010 r. przez okres 30 miesięcy. Samochód został ubezpieczony, przy czym dla zabezpieczenia kredytu Wnioskodawca przeniósł na bank kredytujący swoją wierzytelność, przysługującą w stosunku do zakładu ubezpieczeń (cesja). Ubezpieczenie obejmowało pełen pakiet (OC, AC, NW). W dniu 2 października 2011 r. doszło do zniszczenia ww. mienia. Samochód uległ całkowitemu spaleniu. W wyniku tego zdarzenia nastąpiła kasacja pojazdu (auto zostało zezłomowane). Podczas dochodzenia prowadzonego przez policję sprawcy nie wykryto, a w dniu 3 listopada 2011 r. wydano postanowienie o umorzeniu dochodzenia. Likwidacja samochodu nastąpiła ostatecznie pod koniec listopada 2011 r., przy czym odszkodowanie wypłacone zostało przez zakład ubezpieczeń w całości na rzecz banku w związku z ww. cesją. W listopadzie 2011 r.

kiedy odszkodowanie zostało przelane na konto banku, Wnioskodawca wykazał je jako przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast niezamortyzowaną, część ww. środka trwałego zaliczył jako koszt uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia ww. samochodu jest przychodem z działalności gospodarczej, w sytuacji gdy kwota ubezpieczenia została wypłacona przez ubezpieczyciela bezpośrednio bankowi, którego kredyt (na zakup ww. samochodu) był zabezpieczony cesją wierzytelności z tytułu ubezpieczenia majątkowego stwierdzonego polisą ubezpieczeniową.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczenie przyznanego odszkodowania do przychodów z działalności gospodarczej jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe, uzyskane w związku z tą działalnością, o ile ustawa nie włącza ich z tej kategorii.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

W art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy, ustawodawca wyłączył natomiast z przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, kwoty zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Wyłączenie zawarte w tym przepisie dotyczy uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą kwot będących zwrotem takich wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wskazać w tym miejscu należy, że niezaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów winno wynikać bądź z ustawowego wyłączenia tego wydatku z kosztów na podstawie art. 23 ust. 1 ww. ustawy, bądź z braku związku poniesionego wydatku z przychodem, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy. Nie może ono zatem być wynikiem dobrowolnego działania podmiotu, nie znajdującego oparcia w obowiązujących w tym zakresie przepisach prawa.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż ww. zwolnienie podatkowe nie obejmuje m.in. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przy czym składnikami majątku związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą będą zarówno składniki majątku stanowiące środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w tej działalności, jak i wszelkie inne przedmioty, które są w funkcjonalny sposób związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, tj. wszelkie przedmioty wykorzystywane przez podatnika w prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Dla celów tej działalności nabył na kredyt samochód osobowy, który został zaliczony do środków trwałych w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Samochód ten został ubezpieczony, przy czym dla zabezpieczenia zaciągniętego kredytu Wnioskodawca na podstawie cesji przeniósł na bank kredytujący swoją wierzytelność przysługującą w stosunku do zakładu ubezpieczeń. Ubezpieczenie obejmowało pełen pakiet (OC, AC, NW). W dniu 2 października 2011 r. doszło do zniszczenia ww. samochodu, który uległ całkowitemu spaleniu. W wyniku tego zdarzenia nastąpiła kasacja pojazdu (auto zostało zezłomowane). W związku z powyższym Wnioskodawcy przyznane zostało odszkodowanie z zawartej umowy ubezpieczenia. Odszkodowanie to wypłacone zostało w całości na rzecz banku w związku z zawartą cesją.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku odszkodowanie jako związane ze składnikiem majątku wykorzystywanym przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej (środkiem trwałym) stanowi dla Wnioskodawcy przychodów z tej działalności. Na prawnopodatkową kwalifikację tego odszkodowania nie ma wpływu sposób rozliczeń wynikający z umowy cesji zawartej między Wnioskodawcą, a bankiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie dotyczącym możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej niezamortyzowanej części wartości początkowej środka trwałego zniszczonego na skutek pożaru zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.