IBPBI/1/415-1253/11/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 6 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie miejsca (kraju) opodatkowania dochodów z prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskiwanych ze świadczenia usług na terytorium Niemiec - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie miejsca (kraju) opodatkowania dochodów z prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskiwanych ze świadczenia usług na terytorium Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 2007 r. Wnioskodawca na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą, w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych. Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatek dochodowy od osób fizycznych rozlicza w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów, a podatek dochodowy uiszcza w formie "podatku liniowego", wg stawki 19%. Od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej większość dochodów Wnioskodawca osiąga na terytorium Niemiec, świadcząc tam usługi spawalniczo-monterskie na rzecz tamtejszego kontrahenta. Ww. usługi Wnioskodawca świadczy w warsztacie stanowiącym własność ww. kontrahenta. Jak dotąd, Wnioskodawca rozliczał się z podatku dochodowego tylko w Polsce.

Wnioskodawca został poinformowany przez niemieckie organy skarbowe, iż winien rozliczać podatek dochodowy w Niemczech, w części dotyczącej usług świadczonych na terytorium Niemiec. Jako podstawę wskazano umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą pomiędzy Rzeczpospolitą Polska a Republiką Federalną Niemiec. Wyjaśniono przy tym, że Wnioskodawca świadczy usługi instalacyjne dłużej niż 12 miesięcy, a więc posiada na terytorium RFN zakład w rozumieniu ww. umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim kraju, w Polsce, czy w Niemczech, Wnioskodawca powinien opodatkować uzyskiwane na terytorium Niemiec dochody z wykonywanych na rzecz kontrahenta usług spawalniczo-monterskich świadczonych w warsztacie niemieckiej firmy dłużej niż 12 miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli miejsce zamieszkania przedsiębiorcy znajduje się w Polsce i w Polsce ma On zarejestrowaną działalność gospodarczą, to zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega opodatkowaniu w Polsce od całości dochodów. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca część dochodów uzyskuje za granicą (w Niemczech), w związku ze świadczeniem usług spawalniczo-montażowych na rzecz tamtejszego kontrahenta, to należy zastosować przepisy umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005, Nr 12, poz. 90). Zgodnie z tą umową zyski Wnioskodawcy, które można przypisać prowadzonemu w Niemczech zakładowi, będą podlegały opodatkowaniu w Niemczech.

Z definicji "zagranicznego zakładu" wskazanej w art. 5a ust. 22 lit. a) (winno być art. 5a pkt 22 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), wynika, iż za zagraniczny zakład uważa się stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych, chyba, że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi inaczej. Ponadto lit. b) ww. samego przepisu określono zakład, jako plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzoną na terytorium jednego państwa przez podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa.

Zgodnie z umową zawartą pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o unikaniu podwójnego opodatkowania zarówno warsztat, jak i prace instalacyjne (pod warunkiem, że trwają dłużej niż 12 miesięcy) stanowią zakład.

Z uwagi na fakt, iż usługi wykonywane przez Wnioskodawcę na terenie Niemiec świadczone są za pośrednictwem zakładu (z jednej strony warsztat, z drugiej strony prace instalacyjne), to zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane zyski z tego zakładu należy opodatkować w Niemczech, przy jednoczesnej korekcie zeznań rocznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2a) ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

W świetle ww. przepisów, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, z którego w szczególności wynika, iż na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania, stwierdzić należy, iż dla celów podatkowych, jako polski rezydent podatkowy Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Natomiast w Niemczech podlega, co do zasady, ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czego konsekwencją jest opodatkowanie w Niemczech jedynie dochodów osiąganych na terytorium Niemiec.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 7 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005, Nr 12 poz. 90), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba, że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Uzyskiwany dochód z działalności gospodarczej prowadzonej w Niemczech będzie zatem podlegał opodatkowaniu w Polsce chyba, że działalność gospodarcza na terytorium Niemiec prowadzona jest przez położony tam "zakład", przez który zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 tej umowy należy rozumieć, stałą placówkę, poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, w szczególności:

Plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy (art. 5 ust. 3 ww. umowy).

Z treści przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, m.in. iż od 2007 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną, wg zasad określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach tej działalności wykonywał na terytorium Republiki Federalnej Niemiec prace (usługi) instalacyjne przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Oznacza to, iż na terytorium Niemiec Wnioskodawca uzyskuje dochody z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej za pośrednictwem położonego tam (w Republice Federalnej Niemiec) zakładu. Tym samym dochody te (w zakresie w jakim można je przypisać temu zakładowi) podlegają opodatkowaniu w Niemczech. Jednocześnie dochody te, winny również, co do zasady, podlegać opodatkowaniu w Rzeczpospolitej Polskiej, bowiem, jak wykazano, Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W sytuacji powyższej, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, co do zasady, znajduje zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania określona w art. 24 ust. 2 lit. a) ww. umowy, z którego wynika, iż jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu. Jest to tzw. metoda wyłączenia z progresją.

Przepis ten znajduje odzwierciedlenie w art. 27 ust. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Przepis powyższy, nie znajduje jednak zastosowania w przypadku podatników opodatkowujących osiągane z działalności gospodarczej dochody wg zasad określonych w art. 30c ust. 1 tej ustawy, w myśl którego podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W przypadku zatem gdy, jak wynika to z treści wniosku, podatnik w Polsce prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wg 19% stawki liniowej oraz równocześnie osiąga dochody ze świadczenia w ramach tej działalności gospodarczej usług na terytorium Republiki Federalnej Niemiec, zwolnione z opodatkowania w Polsce w świetle postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to dochód ten nie będzie miał wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego podatnika w Polsce z uwagi na brak zastosowania w tym przypadku progresywnej skali opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.