IBPBI/1/415-124/13/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 1 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez wspólnika, który wystąpił ze spółki jawnej (na podstawie umowy datio in solutum) udziału w nieruchomości zamiast środków pieniężnych, tytułem rozliczenia się ze spółką - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lutego 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez wspólnika, który wystąpił ze spółki jawnej (na podstawie umowy datio in solutum) udziału w nieruchomości zamiast środków pieniężnych, tytułem rozliczenia się ze spółką. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 5 kwietnia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-124/13/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 15 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od lat dziewięćdziesiątych XX wieku do 31 grudnia 2006 r. prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, która z dniem 1 stycznia 2001 r. przekształcona została w spółkę jawną. Zgodnie z umową spółki udział Wnioskodawcy w zyskach oraz stratach wynosił 33,3% i nie ulegał zmianie przez cały okres uczestniczenia w spółce. Dochody z tytułu uczestnictwa w spółce wykazywał w składanych corocznie zeznaniach podatkowych, jako dochody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym czasie nie osiągał innych dochodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w ww. spółce nie były Mu wypłacane, lecz były "pozostawiane" w spółce. Występując ze spółki, Wnioskodawca otrzymał zwrot swojego udziału kapitałowego w dwóch częściach. W 2007 r. udział kapitałowy został wypłacony w formie kwoty pieniężnej. Natomiast w 2012 r. wspólnicy w formie ugody ustalili, iż udział kapitałowy Wnioskodawcy był wyższy. Jego roszczenie o wypłatę kwoty pieniężnej zostało zaspokojone w ten sposób, że wspólnicy, którzy pozostali w spółce, celem zwolnienia się z długu, w miejsce zwrotu świadczenia w gotówce, przenieśli na rzecz Wnioskodawcy udział w nieruchomości. Otrzymana w 2007 r. kwota pieniężna została przez Wnioskodawcę wykazana, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2007 r. oraz początkowo opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W wyniku wniosku o stwierdzenie nadpłaty, w decyzji z dnia 25 maja 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził jednak nadpłatę w podatku dochodowym od osób fizycznych. Dnia 20 listopada 2012 r. pozostali w spółce wspólnicy, przenieśli na Wnioskodawcę (tytułem zaspokojenia Jego roszczeń o wypłatę udziału kapitałowego w związku z wystąpieniem ze spółki, w miejsce zwrotu świadczenia w gotówce), własność udziałów w nieruchomości. Udziały te nie były częścią majątku spółki, ale osobistym majątkiem wspólników pozostałych w spółce. Wnioskodawca wskazał także, iż w wyniku Jego wystąpienia ze spółki nie nastąpiła jej likwidacja. Ponadto po wystąpieniu ze spółki Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej we własnym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak obliczyć przychód Wnioskodawcy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, powstały w związku z przeniesieniem na Niego udziałów w nieruchomości tytułem wypłaty przysługującego Mu z tytułu wystąpienia ze spółki jawnej udziału kapitałowego, które nastąpiło w miejsce zwrotu świadczenia w gotówce, celem zwolnienia się z długu przez wspólników pozostałych w spółce.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przeniesieniem na Niego udziałów w nieruchomości tytułem wypłaty udziału kapitałowego wspólnika z powodu jego wystąpienia ze spółki jawnej, nie powstaje po Jego stronie przychód z tego tytułu w takim zakresie, w jakim zwrot wniesionych wkładów obejmuje przypadającą na występującego wspólnika różnicę pomiędzy przychodem spółki a kosztami jego uzyskania (o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pomniejszoną o wypłaty dokonane wcześniej z tytułu udziału w spółce. Zgodnie z art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica pomiędzy przychodem z tego tytułu ustalonym zgodnie z art. 14 tej ustawy, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 16 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki. Zgodnie jednak z art. 14 ust. 3 pkt 11 tej ustawy, do przychodów tych nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce. Dochód z udziału w spółce, opodatkowany w każdym roku, od którego odprowadzano zaliczki na podatek został więc wyłączony z opodatkowania przy obliczeniu udziału kapitałowego, stanowiącego źródło jego wypłaty. W zaistniałej sytuacji, zamiast wypłaty środków pieniężnych, podpisana została umowa o świadczenie zamiast wypełnienia, na mocy której na Wnioskodawcę przeniesiona została własność udziału w nieruchomości. Zgodnie z art. 453 § 1 kodeku cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Uregulowana w tym przepisie instytucja świadczenia w miejsce wypełnienia/wykonania (datio in solutum), stanowi jeden z wyjątków od zasady realnego wykonywania zobowiązań cywilnych, znajdujący podstawę w zasadzie swobody umów. Wskutek zawarcia umowy o świadczenie w miejsce wypełnienia, dłużnik uzyskuje upoważnienie przemienne (facultas alternativa), umożliwiające mu wykonanie zobowiązania przez spełnienie świadczenia innego niż pierwotne. Z chwilą wypełnienia tego świadczenia zastępczego, następuje wykonanie umowy o datio in solutum, a zarazem wykonanie istniejącego zobowiązania, co prowadzi do jego wygaśnięcia. Roszczenie wierzyciela wynikające z umowy zobowiązaniowej zostaje zaspokojone wskutek spełnienia przez dłużnika na jego rzecz świadczenia zastępczego. W ocenie Wnioskodawcy nie ma zatem znaczenia, iż należne Mu środki pieniężne nie zostały wypłacone w gotówce, a poprzez wykonanie "świadczenia zamiast wypełnienia", gdyż jest to jedynie forma wypełnienia pierwotnego świadczenia.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przeniesieniem na Niego udziałów w nieruchomości tytułem wypłaty udziału kapitałowego wspólnika z powodu Jego wystąpienia ze spółki jawnej, które nastąpiło w miejsce zwrotu świadczenia w gotówce, celem zwolnienia się z długu przez wspólników pozostałych w spółce, powstał po Jego stronie przychód z tego tytułu w takim zakresie, w jakim zwrot wniesionych wkładów obejmuje przypadająca na występującego wspólnika różnica pomiędzy przychodem spółki a kosztami jego uzyskania (o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pomniejszona o wypłaty dokonane wcześniej z tytułu udziału w spółce.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 10 kwietnia 2013 r., Wnioskodawca jednoznacznie sprecyzował własne stanowisko w sprawie wskazując, iż Jego zdaniem, w związku z otrzymaniem przez Niego udziału w nieruchomości tytułem rozliczenia się z pozostałymi w spółce wspólnikami (na podstawie umowy datio in solutum), nie powstał przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. W myśl art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Stosownie natomiast do art. 22 § 1 k.s.h., spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31 (art. 22 § 2 k.s.h.) Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 k.s.h.). Jak wynika z art. 31 § 1-3 k.s.h., wierzyciel spółki może prowadzić egzekucję z majątku wspólnika w przypadku, gdy egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna (subsydiarna odpowiedzialność wspólnika). Przepis § 1 nie stanowi przeszkody do wniesienia powództwa przeciwko wspólnikowi, zanim egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna. Subsydiarna odpowiedzialność wspólnika nie dotyczy zobowiązań powstałych przed wpisem do rejestru.

Zgodnie natomiast z art. 61 § 1 k.s.h., jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego. W przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki (art. 65 § 1 k.s.h.). Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 k.s.h.). Jeżeli udział kapitałowy wspólnika występującego albo spadkobiercy wspólnika przy rozliczeniu wykazuje wartość ujemną, jest on obowiązany wyrównać spółce przypadającą na niego brakującą wartość (art. 65 § 4 k.s.h.).Przy czym, jak wynika z art. 50 § 1 k.s.h., udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu.

Jak wynika z powyższych przepisów, spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego, która jest odrębnym od wspólników podmiotem praw i obowiązków. Posiada także swój własny majątek, niezależny (odrębny) od majątku wspólników. Wspólnicy spółki odpowiadają za jej zobowiązania solidarnie, na równi ze spółką, całym swoim majątkiem. Jednakże jak wynika z art. 31 k.s.h., odpowiedzialność ta ma charakter subsydiarny, co oznacza, iż dłużnik może żądać zaspokojenia swojego roszczenia wyłącznie z majątku spółki, a dopiero w przypadku gdy egzekucja z tego majątku okaże się bezskuteczna, może dochodzić swoich roszczeń od wspólników (z ich majątku odrębnego, zob. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2010 r. sygn. akt I CSK 453/09). W przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej, należy ustalić wysokość jego udziału kapitałowego. W przypadku, gdy wartość tego udziału w wyniku rozliczenia przyjmuje wartość ujemną, spółce przysługuje roszczenie do występującego wspólnika o wyrównanie brakującej wartości. Natomiast w przypadku, gdy wartość tego udziału jest dodatnia, to występującemu wspólnikowi przysługuje roszczenie do spółki o wypłatę wartości tego udziału. Przy czym, udział ten powinien być, co do zasady, wypłacony w formie pieniężnej. Żaden jednak przepis nie zakazuje wypłaty tego udziału w innej formie, zgodnie z wolą stron, na podstawie art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Powyższe oznacza, iż wspólnik, występując ze spółki jawnej, nabywa wierzytelność wobec spółki o wypłatę przysługującego mu udziału. Podmiotem zobowiązanym do spełnienia tego świadczenia jest spółka - jako odrębny od pozostałych w spółce wspólników podmiot praw i obowiązków. Roszczenie takiego wspólnika powinno być zatem zaspokojone przez spółkę, z jej majątku, a dopiero w przypadku, gdy majątek spółki nie pozwala na uregulowanie tego zobowiązania, przez wspólników z ich majątku odrębnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca do 31 grudnia 2006 r. był wspólnikiem spółki jawnej. W wyniku wystąpienia z tej spółki otrzymał zwrot swojego udziału kapitałowego. W 2007 r. część tego udziału została Mu wypłacona w formie pieniężnej. Następnie na skutek zawartej w 2012 r. ugody, wspólnicy ustalili, iż udział Wnioskodawcy miał wartość wyższą niż wypłacona. W wyniku zawartej ugody Wnioskodawca w miejsce świadczenia w gotówce otrzymał na własność udziały w nieruchomości. Przy czym, ww. udziały w nieruchomości nie były częścią majątku spółki jawnej, lecz osobistym majątkiem pozostałych w spółce wspólników.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż występując ze spółki jawnej Wnioskodawca nabył wierzytelność wobec tej spółki o wypłatę należnego Mu udziału w spółce. Część ww. świadczenia została spełniona przez spółkę, poprzez wypłatę Wnioskodawcy w 2007 r. środków pieniężnych. Natomiast w wyniku przekazania na własność Wnioskodawcy przez wspólników pozostających w spółce udziałów w nieruchomości, stanowiących ich majątek odrębny, doszło w istocie do odpłatnego zbycia tym wspólnikom wierzytelności Wnioskodawcy wobec spółki o wypłatę części przysługującego Mu udziału, a nie do zaspokojenia Jego roszczenia z tytułu wystąpienia ze spółki przez podmiot zobowiązany do świadczenia (spółkę jawną). Wspólnicy spółki pozostają bowiem osobami trzecimi wobec stosunku zobowiązaniowego łączącego Wnioskodawcę ze spółką, w którym, wierzycielem jest Wnioskodawca, a dłużnikiem spółka jawna.

Przenosząc powyższe na grunt prawa podatkowego stwierdzić należy, iż uzyskanego przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu otrzymania od wspólników udziału w nieruchomości w zamian za wierzytelność wobec spółki nie można uznać za przychód uzyskany z tytułu wystąpienia ze spółki. Nie jest on bowiem wynikiem rozliczenia się Wnioskodawcy ze spółką jawną. Na gruncie prawa podatkowego przychód ten należy uznać za przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, odrębnym źródłem przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. W myśl natomiast art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Zauważyć przy tym należy, iż zawarte w ww. przepisie wyliczenie praw majątkowych nie stanowi katalogu zamkniętego. Należy zatem przyjąć, iż do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa, nie wymienione w tym przepisie. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw, jak również z ich sprzedaży lub zamiany.

Wierzytelność jest prawem podmiotowym, które w stosunku zobowiązaniowym przysługuje wierzycielowi. Przy podziale praw na majątkowe i niemajątkowe podstawę będzie stanowił interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu. Będą to więc także wierzytelności, wynikające ze stosunków zobowiązaniowych, w wysokości wartości świadczeń majątkowych. Wierzytelność daje bowiem wierzycielowi prawo do żądania od dłużnika spełnienia określonego świadczenia (zapłaty określonej kwoty pieniężnej). Jednocześnie może być ona przedmiotem dalszego obrotu. Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, transakcja odpłatnego zbycia wierzytelności niewątpliwie stanowi uprawnienie o charakterze majątkowym. Zatem w świetle cyt. przepisów przychód z tego zbycia będzie stanowić przychód z praw majątkowych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy czym, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w wyniku otrzymania przez Wnioskodawcę w 2012 r. od pozostałych w spółce jawnej wspólników udziału w nieruchomości (nie stanowiącej majątku spółki jawnej) w zamian za Jego wierzytelność wobec spółki o wypłatę przysługującego Mu udziału w spółce, Wnioskodawca uzyskał przychód z praw majątkowych w wysokości wartości rynkowej otrzymanych udziałów w nieruchomości.

Dochód uzyskany z ww. tytułu opodatkowany winien być na "zasadach ogólnych", według skali podatkowej. Przy czym, jak wynika z art. 9 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Uzyskany z tytułu zbycia wierzytelności przychód Wnioskodawca będzie zatem uprawniony pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W przedstawionym stanie faktycznym, kosztem uzyskania przychodu będą zatem wydatki poniesione przez Niego na uzyskanie odpłatnie zbywanego prawa majątkowego, tj. w przedmiotem sprawie wydatki poniesione na nabycie udziału w spółce odpowiadające wartości wniesionego do spółki wkładu. Przy czym, koszty te należy pomniejszyć o wartość przychodu uzyskanego w 2007 r. z tytułu wypłaty części udziału Wnioskodawcy w spółce, uznanego za przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie obowiązującego w tym okresie art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wartość uzyskanego przychodu odpowiadająca wysokości wniesionego wkładu. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2007 r., wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia skutków podatkowych otrzymania w 2012 r. przez Wnioskodawcę, który wystąpił ze spółki jawnej (na podstawie umowy datio in solutum) udziałów w nieruchomości zamiast środków pieniężnych. Nie była zatem przedmiotem oceny kwestia poprawności określenia źródła przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę w 2007 r. z tytułu otrzymania przez Niego wypłaty części Jego udziału w spółce oraz zwolnienia tego przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.