IBPBI/1/415-122/11/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 31 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania dochodów małżonków uzyskanych w 2010 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania dochodów małżonków uzyskanych w 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Do dnia 18 października 2010 r. Wnioskodawca pełnił funkcję członka zarządu w spółce akcyjnej na podstawie umowy o pracę. W dniu rozwiązania stosunku pracy zawarł z tą samą spółką umowę na świadczenie usług w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem (tzw. kontrakt menedżerski) w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza została zarejestrowana w dniu 1 października 2010 r. w toku przygotowań i negocjacji dotyczących umowy o zarządzanie i była warunkiem zawarcia kontraktu. Przedmiotem działalności gospodarczej zgodnie z PKD jest: 70.22.Z - pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzanie, 74.90.Z - pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna oraz 78.10.Z - działalność związana z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników. W ramach działalności Wnioskodawca wykonuje zatem umowę o zarządzanie przedsiębiorstwem. Zgodnie z warunkami umowy w okresie jej obowiązywania Wnioskodawca nie może przede wszystkim:

* prowadzić jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej, zawodowej poza działalnością na rzecz Spółki lub zasiadać we władzach lub organach jakichkolwiek innych podmiotów,

* prowadzić bezpośrednio lub pośrednio jakiejkolwiek działalności konkurencyjnej na własny rachunek w formie indywidualnej działalności gospodarczej, jako wspólnik w spółce cywilnej lub spółce osobowej lub jako członek spółdzielni,

* wykonywać pracy w ramach umowy o pracę lub świadczyć usług w ramach umowy zlecenia lub na podstawie innego stosunku prawnego na rzecz podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną.

W ramach prowadzonej działalności może zatem świadczyć wyłącznie usługi zarządzania na rzecz Spółki oraz jej podmiotów zależnych, nie może prowadzić żadnej innej działalności polegającej na świadczeniu usług zarządzania na rzecz innych podmiotów. Dokonując wpisu de ewidencji działalności gospodarczej zobowiązany był wskazać w urzędzie skarbowym formę opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej. Na wniosku EDG-1 wskazał wówczas, że będzie rozliczał się na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na tzw. podatku liniowym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy mimo, że w 2010 r. Wnioskodawca zgłosił opodatkowanie przychodów (winno być dochodów) z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zgodnie z przepisami zgłoszenie to nie jest prawnie skuteczne, nie wyklucza to możliwości rozliczenia jego przychodów za 2010 r. wspólnie z małżonką.

Zdaniem Wnioskodawcy, mimo, że w 2010 r. zgłosił opodatkowanie swoich przychodów (winno być dochodów) z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zgodnie z przepisami zgłoszenie to nie jest prawnie skuteczne, nie wyklucza to możliwości rozliczenia jego przychodów za 2010 r. wspólnie z małżonką. Zgodnie z treścią art. 5a pkt 6 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Wyłączenie to obejmuje więc m.in. działalność wykonywaną osobiście, tj. wymienioną w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Art. 13 ww. ustawy, określa jakie przychody należy uznać za przychody z działalności wykonywanej osobiście. Stosownie do treści art. 13 pkt 9 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (tj. przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych). Należności wypłacane menedżerowi z tytułu świadczonych przez niego usług zarządzania, generalnie są opodatkowane na zasadach określonych w art. 41 ust. 1-1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ich zastosowanie oznacza, że przy wypłaceniu wynagrodzenia spółka, jako płatnik, musi pobrać zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości najniższej stawki podatkowej określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, pomniejszoną o zryczałtowane koszty uzyskania przychodów i o potrącone przez płatnika składki na ubezpieczenia społeczne. Zaliczkę obliczoną w ten sposób zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej przez płatnika ze środków podatnika do wysokości 7,75% podstawy wymiaru. Na wniosek podatnika, płatnicy, zgodnie z art. 41a, mogą stosować wyższą stawkę podatkową określoną w tej skali. Zgodnie z tymi przepisami, Spółka, dla której Wnioskodawca świadczył usługi zarządzania, była płatnikiem i pobierała zaliczkę na podatek dochodowy według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1. Również w ZUS menedżerowie podlegają ubezpieczeniom na zasadach obowiązujących zleceniobiorców. Kontrakt menedżerski wykonywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest traktowany jako odrębny tytuł do ubezpieczeń społecznych, a nie jako umowa wykonywana w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności. Na podstawie powyższych zapisów należy uznać, że przychody z umowy o zarządzanie są wymienione jako odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Oznacza to, że przychody uzyskane przez osoby fizyczne na podstawie kontraktów menedżerskich, umów o zarządzanie przedsiębiorstwem i umów o podobnym charakterze należy kwalifikować dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zawsze jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet wtedy gdy zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy. Dokonując wpisu do rejestru działalności gospodarczej wymagane jest wskazanie zasad opodatkowania przychodów uzyskanych z tej działalności. Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy). W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Rejestrując swoją działalność Wnioskodawca dokonał zgłoszenia opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej zgodnie z art. 30c. Jednakże na podstawie art. 9a ust. 3 ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 (podatek liniowy), uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zyskach spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek. Zatem, nawet gdyby zakwalifikować przychody z kontraktu menedżerskiego do działalności gospodarczej, to zgłoszenie Wnioskodawcy do opodatkowania tych przychodów podatkiem liniowym nie ma skutecznej mocy prawnej ze względu właśnie na art. 9a ust. 3 ustawy. Na podstawie zawartej umowy o zarządzanie Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz byłego pracodawcy, które odpowiadają czynnościom, które wykonywał w roku podatkowym w ramach stosunku pracy. Mimo więc zgłoszenia opodatkowania przychodów podatkiem liniowym, nie ma prawa do obliczania w ten sposób podatku, nie ma więc zastosowania art. 30c. Należy również wziąć pod uwagę argument, że nie jest możliwe zastosowanie 19% podatku liniowego do umów o zarządzanie, gdyż nie jest to działalność gospodarcza. Takie stanowisko przyjęła również Izba Skarbowa w Gdańsku w interpretacji z dnia 25 lutego 2004 r. BI/005/0072/04, twierdząc że "podatnik nie ma możliwości skorzystać z opodatkowania podatkiem liniowym według 19 stawki, bowiem prawo do opodatkowania stawką liniową podatku przysługuje jedynie podatnikom, którzy uzyskują przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej".

Ponadto ważne w tym przypadku są również warunki zawarte w umowie o zarządzanie, a mianowicie, zobowiązanie, że w trakcie umowy Wnioskodawca nie będzie prowadził jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej, zawodowej poza działalnością na rzecz Spółki lub zasiadał we władzach lub organach jakichkolwiek innych podmiotów. Zatem jedynym źródłem przychodu z zarejestrowanej działalności jest przychód z umowy o zarządzanie, która nie jest działalnością gospodarczą. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Jednak art. 6 ust. 2 ww. ustawy, przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany przepis stanowi, że małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany. Stosownie do art. 6 ust. 8 ww. ustawy, preferencyjny sposób opodatkowania małżonków nie znajduje zastosowania w sytuacji gdy, chociażby do jednego z nich miał zastosowanie przepis art. 30c. Świadcząc usługi z tytułu umowy o zarządzanie w ramach wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a tym bardziej na rzecz byłego pracodawcy, artykuł 30c nie ma zastosowania.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, możliwe jest aby dochody z umowy o zarządzanie za 2010 r. w ramach wpisu do ewidencji działalności opodatkować łącznie od sumy Jego dochodów i małżonki. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w myśl powołanych przepisów i przedstawionego stanu faktycznego, opodatkowanie na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy tylko dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, tylko taka działalność może być opodatkowana podatkiem liniowym. Przychody uzyskiwane z umowy o zarządzanie nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej, nawet gdy uzyskiwane są w ramach wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Dochody osiągnięte przez podatnika świadczącego swoje usługi jako menedżera na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej (w ramach własnej jednoosobowej firmy) są dochodami z działalności wykonywanej osobiście i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Nawet dokonując zgłoszenia do urzędu skarbowego opodatkowania podatkiem liniowym 19% przychodów z umowy o zarządzanie w ramach wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, nie ma zastosowania art. 30c i takie zgłoszenie jest prawnie nieskuteczne. Dodatkowym argumentem jest fakt świadczenia usług na rzecz byłego pracodawcy, w tym samym zakresie, z którym w roku 2010 wiązał Wnioskodawcę stosunek pracy. Nie ma więc w jego przypadku zastosowania art. 30c, zatem nie wyklucza to możliwości wspólnego rozliczenia dochodów z małżonką.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są:

* działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Z powyższego przepisu wynika, iż osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, opłacają podatek dochodowy:

* na zasadach ogólnych według progresywnej skali podatkowej, bądź

* wg 19% stawki podatku liniowego,

na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub

* w formach zryczałtowanych:

* ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, bądź

* karta podatkowa

na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.).

Wyboru formy (lub sposobu) opodatkowania podatnik dokonuje składając pisemne oświadczenie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie bowiem do treści art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 tej ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, iż możliwość opodatkowania dochodów 19% stawką tzw. podatku liniowego dotyczy m.in. dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Istotnym jest zatem ustalenie z jakiego źródła przychodu Wnioskodawca uzyskiwał przychód. Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

* wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa;

* polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż;

* polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie to obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 7.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Bez znaczenia pozostaje forma prawna w jakiej podatnik prowadzi działalność gospodarczą.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, na mocy których podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik na podstawie kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej; uzyskane przez niego przychody są przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże przychodu uzyskanego w ramach działalności wykonywanej osobiście.

Ustawodawca, w treści cyt. przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wyraził pogląd, iż przychody z tytułu umów o charakterze opisanym w tym przepisie, bez względu na formę organizacyjną, w jakiej są wykonywane, stanowią przychód z działalności wykonywanej osobiście. Zgodnie z literalnym brzmieniem cytowanego przepisu, przychody z tego rodzaju umów, nawet gdy usługi świadczone są przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w tym zakresie, zawsze stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Taka kwalifikacja przychodów z tytułu umów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika przede wszystkim z osobistego charakteru usług zarządzania przedsiębiorstwem.

Menedżer to osoba zarządzająca przedsiębiorstwem lub jego częścią na podstawie czasowego kontraktu. Czynności zarządcze wiążą się z określoną osobą, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Nie jest możliwe wykonywanie tego rodzaju czynności przez podmiot inny niż osoba fizyczna, np. przez spółkę jawną.

Reasumując, z uwagi na bezspornie osobisty charakter kontraktu menedżerskiego lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulację szczególną, stanowiącą, iż przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność, spółkę cywilną, czy spółkę jawną.

Z tych powodów usługi zarządzania czy kontrakt menedżerski, nawet wówczas, kiedy zawierany jest z osobami fizycznymi występującymi jako autonomiczne podmioty gospodarcze, czyli przedsiębiorcami prowadzącymi zarejestrowaną działalność gospodarczą na własny rachunek w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, również w przypadku wykonywania czynności zarządczych przy merytorycznej pomocy osób trzecich, nie traci osobistego charakteru.

W związku z powyższym brak jest możliwości zaliczenia przychodów z usług zarządzania wykonywanych przez podatnika do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, a co za tym idzie, brak jest możliwości opodatkowania dochodu ze świadczenia tego rodzaju usług stawką 19%, w sposób przewidziany w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją traktowania przychodów z tytułu świadczenia usług zarządzania jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście, jest ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika, na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednakże podkreślić, iż w świetle obowiązujących przepisów ww. ustawy, nie ma przeszkód, do opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodów ze świadczenia innych usług w ramach prowadzonej pozarolniczej działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, od osiąganych przez nich dochodów. Jednak art. 6 ust. 2 ww. ustawy, przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany powyżej przepis (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.), stanowił, iż małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ww. ustawy, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Stosownie natomiast do art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi odstępstwo od generalnej zasady odrębnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie.

Z treści art. 6 ust. 8 ww. ustawy, bezspornie wynika, że prawa do łącznego opodatkowania dochodów określonych w art. 9 ust. 1 i 1a pozbawieni zostali małżonkowie w sytuacji, gdy w roku podatkowym chociażby do jednego z nich miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy. W konsekwencji już sam fakt dokonania wyboru sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej, liniowym podatkiem dochodowym (nawet bez faktycznego ich uzyskania), stanowi przesłankę do utraty możliwości wspólnego opodatkowania dochodów obojga małżonków (nawet uzyskiwanych ze źródeł innych niż prowadzona działalność gospodarcza).

Z wniosku wynika, iż do dnia 18 października 2010 r. Wnioskodawca pełnił funkcję członka zarządu w spółce akcyjnej na podstawie umowy o pracę. W dniu rozwiązania stosunku pracy zawarł z tą samą spółką umowę na świadczenie usług w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem (tzw. kontrakt menedżerski), w ramach zarejestrowanej w dniu 1 października 2010 r. działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności gospodarczej zgodnie z PKD jest: 70.22.Z - pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzanie, 74.90.Z - pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna oraz 78.10.Z - działalność związana z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników. Wnioskodawca złożył oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż przychody Wnioskodawcy uzyskane z tytułu świadczenia usług w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem, zaliczyć należy do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w cyt. wyżej art. 10 ust. 1 pkt 2, w związku z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do których nie ma zastosowania opodatkowanie na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy.

Natomiast opodatkowaniu tzw. podatkiem liniowym podlegają inne dochody uzyskane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednakże, już sam wybór w roku 2010 opodatkowania dochodów osiąganych z działalności gospodarczej wg liniowej 19% stawki podatku dochodowego, wyklucza możliwość opodatkowania dochodów uzyskanych przez małżonków w sposób przewidziany w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Wnioskodawca nie może skorzystać z możliwości wspólnego opodatkowania małżonków za 2010 rok, gdyż stosownie do złożonego oświadczenia, Wnioskodawca w tym roku podatkowym był podatnikiem, do którego miał zastosowanie art. 30c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt podlegania regulacjom zawartym w tym przepisie ma bowiem decydujące znaczenie dla braku możliwości skorzystania ze wspólnego opodatkowania małżonków.

Nadmienić należy, iż przedstawione we wniosku okoliczności dotyczące warunków zawartej umowy na świadczenie usług w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem, nie mają wpływu na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy.

Zaznaczyć również należy, iż zaliczenie przychodów ze świadczenia ww. umów (tzw. kontraktu menedżerskiego) do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, nie oznacza, iż złożone przez Wnioskodawcę oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest prawnie skuteczne. Jeżeli bowiem przychody uzyskane z tytułu zawartego kontraktu menedżerskiego nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej lecz są zaliczane do przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), to ich świadczenie na rzecz byłego zakładu pracy nie może skutkować konsekwencjami wskazanymi w art. 9a ust. 3 ww. ustawy. Skoro Wnioskodawca zgłosił prowadzenie pozarolniczej działalności i wybrał opodatkowanie dochodów z tej działalności, tzw. podatkiem liniowym, to dochody uzyskiwane z tego źródła przychodów podlegają opodatkowaniu w tej formie, do czasu zawiadomienia w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złożenia pisemnego wniosku lub oświadczenia o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.