IBPBI/1/415-1218/14/JS - Możliwość zastosowania zwolnienia z przychodów uzyskanych w związku z otrzymaniem w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 października 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 10 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

* możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów uzyskanych w związku z otrzymaniem w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego,

* braku obowiązku wykazania tego przychodu w deklaracji, informacji, bądź zeznaniu podatkowym

- jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów uzyskanych w związku z otrzymaniem w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego oraz braku obowiązku wykazania tego przychodu w deklaracji, informacji, bądź zeznaniu podatkowym.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Otrzymał od brata w formie darowizny (tekst jedn.: w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem majątku darczyńcy) znak towarowy; otrzymał tenże znak od osoby z pierwszej grupy podatkowej, w rozumieniu ustawy o spadkach i darowiznach. W umowie darowizny Wnioskodawca wystąpił jako obdarowany prowadzący działalność gospodarczą. Znak towarowy objęty jest prawem ochronnym udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej. Strony umowy darowizny zgodnie określiły wartość znaku powyżej 3.500 zł. W ich ocenie odpowiada ona wartości rynkowej znaku.

Przyjęta umownie wartość znaku towarowego dodatkowo została potwierdzona przez podmioty specjalizujące się w wycenie znaku towarowego.

Otrzymany w formie darowizny znak towarowy Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, według wartości wynikającej z umowy darowizny i będzie wykorzystywał go do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą przez okres dłuższy niż rok, tj. będzie się nim sam posługiwał, odpłatnie użyczał w formie licencji, ewentualnie dokona jego sprzedaży w trakcie umowy licencyjnej (przy czym niewykluczone, że może się zdarzyć sytuacja, w której przychody osiągnięte z licencji nie będą pokrywały się z wielkością odpisów amortyzacyjnych). Wnioskodawca zamierza rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych znaku towarowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy otrzymanie w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie kreowało po stronie Wnioskodawcy jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do wykazania wartości otrzymanej darowizny, jako przychodu zwolnionego, w jakiejkolwiek deklaracji, informacji, bądź zeznaniu podatkowym... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym darowizna będzie zwolniona z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie kreowała po jego stronie jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu. Nie będzie także zobowiązany do wykazania wartości otrzymanej darowizny, jako przychodu zwolnionego w jakiejkolwiek deklaracji, informacji, bądź zeznaniu podatkowym.

Stanowisko Wnioskodawcy wynika wprost z brzmienia przepisów prawa, a mianowicie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 20 ww. ustawy, zwolnienie nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej etc., jednak wyłączenie to nie znajdzie zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym. Znak towarowy otrzymano bowiem w drodze darowizny - ergo zwolnienie znajdzie zastosowanie. Z kolei art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy, dotyczy obliczania wartości świadczeń w naturze, świadczeń nieodpłatnych oraz częściowo odpłatnych.

Ze względu na fakt, że Wnioskodawca otrzyma znak towarowy w drodze darowizny, a więc w sposób nieodpłatny, to wskazane przepisy znajdą zastosowanie, a konkretnie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (określanie wartości świadczeń nieodpłatnych).

Nie bez związku z przedmiotową sprawą jest pojęcie "darowizny". Przez "darowiznę" należy rozumieć typ umowy nazwanej, określonej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - powinno być: tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), na mocy której (stosownie do art. 888 ww. ustawy), darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotą darowizny, jako czynności nieodpłatnej, jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Celem, jaki leży u podstaw darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego - do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów). Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić można, że otrzymanie przez Wnioskodawcę znaku towarowego, tak jak opisano to w stanie faktycznym, jest otrzymaniem darowizny, tj. nieodpłatnie, a więc również nieodpłatnie z punktu widzenia regulacji zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do grup podatkowych, w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), to zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

W ocenie Wnioskodawcy, z opisu stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że "otrzymanie" (tekst jedn.: nabycie) następuje od brata, a więc rodzeństwa, czyli osoby z I grupy podatkowej, w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, a więc i ten wymóg ustawowy został spełniony.

Podsumowując, Wnioskodawca stwierdza, że świadczenie (tekst jedn.: przekazanie znaku towarowego w drodze darowizny) miało nieodpłatny charakter, jego wartość obliczana będzie zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczenie to zostanie otrzymane od brata, a więc osoby z I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, zaś art. 21 ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania. Tak więc wszelkie wymogi do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostały spełnione.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 listopada 2013 r., Znak: ILPB1/415-846/13-6/AP.

W ocenie Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym darowizna nie będzie kreowała jakiegokolwiek rodzaju przychodu po jego stronie a więc nie będzie występował przychód do opodatkowania na gruncie stawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie znaku towarowego w sposób opisany w stanie faktycznym będzie korzystało ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie kreowało żadnego innego przychodu podatkowego.

Dodatkowo, jak twierdzi Wnioskodawca, wartość otrzymanej darowizny - jako przychodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie podlega wykazaniu i zgłoszeniu do organu podatkowego na jakimkolwiek zeznaniu, deklaracji, czy informacji przewidzianych przepisami prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Stosownie do art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 (art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy). Przy czym, pod pojęciem nieodpłatnych świadczeń należy rozumieć nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą otrzymała od brata nieodpłatnie (w formie darowizny) prawo ochronne na znak towarowy. Prawo to wykorzystywane jest i będzie w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W wydanej na rzecz Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2015 r. Znak: IBPBI/1/415-1217/14/JS Dyrektor izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że nabycie ww. znaku towarowego podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że otrzymanie ww. prawa ochronnego do znaku towarowego generowało u Wnioskodawcy przychód z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r.)

Wskazać jednakże należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (art. 21 ust. 20 ww. ustawy). Przy czym, do pierwszej grupy podatkowej zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), zalicza się m.in. rodzeństwo. Oznacza to, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z otrzymaniem wskazanego we wniosku prawa do znaku towarowego, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca nie ma obowiązku wykazywania uzyskanego przychodu w jakiejkolwiek deklaracji, informacji, czy zeznaniu podatkowym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 4 i 5, wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.