IBPBI/1/415-1197/11/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 22 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 30 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zapłatę czynszu oraz mediów (woda, energia elektryczna, telefon) dot. lokalu użytkowego, o którym mowa we wniosku - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zapłatę czynszu oraz mediów (woda, energia elektryczna, telefon) dot. lokalu użytkowego, o którym mowa we wniosku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 19 stycznia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1195/11/AP, IBPBI/1/415-1196/11/AP, IBPBI/1/415-1197/11/AP, IBPBI/1/415-1198/11/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 30 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 15 lat Wnioskodawczyni wraz z siostrą prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W listopadzie 2011 r. Wnioskodawczyni i jej siostra, jako osoby fizyczne wykupiły po połowie od urzędu miasta lokal użytkowy. Współwłaścicielem wpisanym w akcie notarialnym został również mąż siostry Wnioskodawczyni, na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej (wspólność ustawowa). Na wykup lokalu użytkowego został zaciągnięty kredyt hipoteczny, którego kredytobiorcami jest Wnioskodawczyni z siostrą i jej mężem.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 26 stycznia 2012 r., wskazano, iż spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami dokonuje tylko Wnioskodawczyni i jej siostra - wspólnicy spółki cywilnej. Lokal nie został przeniesiony aktem notarialnym na rzecz Spółki, gdyż nie było takiej konieczności, zażywszy, iż od 15 lat w przedmiotowym lokalu prowadzona jest działalność gospodarcza.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczać wydatki poniesione na zapłatę czynszu oraz mediów (woda, energia elektryczna, telefon) dot. ww. lokalu.

(pytanie wymienione we wniosku jako trzecie)

Zdaniem Wnioskodawczyni, w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej można zaliczać wydatki poniesione na zapłatę czynszu oraz mediów dot. ww. lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w listopadzie 2011 r. Wnioskodawczyni i jej siostra wraz z mężem, jako osoby fizyczne, nabyły od urzędu miasta lokal użytkowy, w którym od 15 lat siostry prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Lokal nie został wniesiony w formie aportu do Spółki. W związku z wykorzystywaniem ww. lokalu w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej ponoszone są wydatki związane z tym lokalem takie jak czynsz oraz opłaty za wodę, energię elektryczną i telefon.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię na zapłatę mediów (wody, energii elektrycznej i telefonu) oraz czynszu dot. przedmiotowego lokalu użytkowego, choć nie da się ich powiązać z konkretnym przychodem, wiążą się jednak z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą, bowiem w lokalu tym prowadzona jest ta działalność. Wydatki te niewątpliwie mają związek z uzyskaniem przychodu z tej działalności. Nie zostały one także wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ww. ustawy. W konsekwencji wskazane powyżej, a ponoszone przez Wnioskodawczynię wydatki dot. lokalu użytkowego wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności, pod warunkiem ich udokumentowania w sposób właściwy dla rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych i proporcjonalnie do prawa Wnioskodawczyni do udziału w zysku tej spółki. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmieniać należy, iż w pozostałym zakresie będącym przedmiotem złożonego wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.