IBPBI/1/415-1188/12/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 23 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniach 9 i 12 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu z wynajmu pokoi gościnnych prowadzonego za pośrednictwem serwisów internetowych - jest prawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu z wynajmu pokoi gościnnych prowadzonego za pośrednictwem serwisów internetowych. Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 31 października 2012 r. Znak: IBPP3/443-917/12/KG, IBPBI/1/415-1188/12/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 9 i 12 listopada 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie usług krótkotrwałego zakwaterowania (PKD 55.20.Z, PKWiU 55.90.19), a związane z nią zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Usługi świadczone są na mocy umów zawartych z firmami świadczącymi sprzedaż grupową, z której korzystają osoby fizyczne. W ramach tejże działalności gospodarczej dodatkowym źródłem przychodów, tylko w okresie zimowym, jest wypożyczalnia sprzętu narciarskiego (PKD 77.21.Z), także w większości dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni wskazuje, iż w bieżącym roku cały dochód z wypożyczenia sprzętu narciarskiego był udokumentowany rachunkami, wystawianymi na podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni informuje, że miejsca prowadzenia tych działalności gospodarczych znajdują się w dwóch różnych punktach. Obecnie Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Nie wyklucza jednak utraty niniejszego zwolnienia w III lub IV kwartale 2012 r., stosownie do art. 133 ust. 5 powołanej ustawy. Przed dniem 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni nie była zobowiązana do ewidencjonowania wykonywanych czynności (świadczonych usług) przy pomocy kasy rejestrującej. Od 1 stycznia 2012 r. sprzedaży usług z tytułu wynajmu pokoi gościnnych Wnioskodawczyni dokonuje tylko i wyłącznie za pośrednictwem firm zajmujących się sprzedażami grupowymi poprzez Internet, m.in. takich jak... i inne.

Z każdą z tych firm Wnioskodawczyni ma podpisaną stosowną umowę. Współpraca z ww. firmami wygląda następująco:

Wspomniane firmy umieszczają w swoich serwisach oferty promocyjne. Efektem dokonania zakupu usługi noclegowej w ofercie promocyjnej jest dokument potwierdzający umożliwienie wykorzystania tej usługi nazywany kuponem (bonem). Przychody z tytułu wynajmu, w podatku dochodowym ujmowane są w książce przychodów i rozchodów w pierwszym dniu korzystania z usługi noclegowej, tj. z datą meldunku. Każdy kupon (bon) posiada unikalny numer identyfikacyjny. Zakup takiego kuponu w ofercie promocyjnej (po jego okazaniu) upoważnia osobę fizyczną do skorzystania z oferty pobytu wypoczynkowego w willi Wnioskodawczyni. Możliwość zakupu oferty promocyjnej na stronie internetowej firmy (serwisu) jest ograniczona czasowo (np. od 10 marca 2012 r. do 13 kwietnia 2012 r.). Kupon (bon) zakupiony w tym czasie posiada określony termin ważności (np. z usługi na podstawie zakupionego kuponu (bonu) można skorzystać w terminie od 14 kwietnia 2012 r. do 30 czerwca 2012 r.). Osoba dokonująca zakupu kuponu (bonu) na wypoczynek wpłaca wartość zakupionego kuponu (bonu) na rzecz firmy (serwisu), zajmującej się sprzedażą grupową, która umieściła ofertę. Wobec powyższego Wnioskodawczyni nie pobiera żadnej odpłatności od osoby korzystającej z usług wypoczynku. W momencie fizycznego zakwaterowania konkretnej osoby Wnioskodawczyni jest zobowiązana pobrać opłatę klimatyczną, którą odprowadza w całości do Urzędu Miasta. Po upływie 10 dni (okres przewidziany na zwroty, reklamacje) od dnia zakończenia emisji oferty promocyjnej firma (serwis) wystawia dla Wnioskodawczyni fakturę VAT, bądź rachunek, z tytułu prowizji za wykonaną sprzedaż (w przytoczonym przykładzie emisja trwała od 10 marca 2012 r. do 13 kwietnia 2012 r., a faktura (rachunek) została wystawiona dnia 15 maja 2012 r.) wraz z informacją o wysokości wpływów ze sprzedaży. Informacja ta przedstawia listę sprzedanych kuponów (bonów) uwzględniającą głównie wartość, liczbę oraz numery sprzedanych kuponów (bonów). Sporadycznie informacje te zawierają również imię i nazwisko kupującego. W rzeczywistości jednak bywa tak, iż z usługi na podstawie kuponu zakupionego np. w prezencie korzystają zupełnie inne osoby. Stąd też dane osoby kupującej nie pokrywają się z odbiorcą usługi, a tym samym z wpisami do książki meldunkowej. Następnie firma dokonująca sprzedaży grupowej przekazuje, na wskazany przez Wnioskodawczynię rachunek bankowy pobrane kwoty, jako przedpłaty na usługę wypoczynku, pomniejszone o kwotę ustalonej prowizji (zgodnie z wystawioną ww. fakturą VAT, rachunkiem - przelew zrealizowany dnia 28 maja 2012 r.).

Wnioskodawczyni nadmienia, iż w związku z ograniczonym terminem ważności kuponu na skorzystanie z usługi wypoczynku niektóre kupony są realizowane przed dokonaniem zapłaty na jej rzecz przez firmę (serwis) umieszczającą ofertę, tj. przed 28 maja 2012 r. lub też po dokonaniu zapłaty.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 9 listopada 2012 r., Wnioskodawczyni doprecyzowała przedstawiony we wniosku zaistniały stan faktyczny wskazując, iż do dnia 22 sierpnia 2012 r. korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054). Od dnia 23 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni utraciła niniejsze zwolnienie na podstawie art. 113 ust. 5 ww. ustawy. W 2012 r. obrót nie jest ewidencjonowany przy zastosowaniu kasy rejestrującej, (przed dniem 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni nie była zobowiązana do ewidencjonowania wykonywanych czynności świadczonych usług przy pomocy kasy rejestrującej). Ponadto Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 1 lub 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Całą dokumentację (księgę przychodów i rozchodów, a od 23 sierpnia 2012 r. również ewidencję sprzedaży VAT oraz ewidencję nabytych towarów i usług VAT) związaną z działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie.

Usługi krótkotrwałego zakwaterowania (PKD 55.20.Z, PKWiU 55.90.19), jak i wypożyczania sprzętu narciarskiego (PKD 77.21.Z) świadczone są na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, a także na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. W momencie, gdy odbiorcą ww. usługi jest osoba fizyczna i dokonuje ona płatności, przychód dokumentowany jest w ewidencji lub rachunkiem wystawionym na życzenie tejże osoby. Natomiast, gdy odbiorcą usług jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą i to on płaci za usługę, wtedy Wnioskodawczyni dokumentuje przychód rachunkiem. W ww. przypadkach płatność dokonywana jest gotówką. Zdarzają się również wpłaty zaliczki za usługi noclegowe dokonywane przelewem na konto bankowe, jednak całkowite rozliczenie za usługę następuje poprzez płatność gotówką.

Od 1 stycznia 2012 r. sprzedaż oferowanych przez Wnioskodawczynię usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych dokonywana jest również przez firmy pośredniczące, zajmujące się sprzedażami grupowymi, które z tego tytułu pobierają prowizję. Osoba fizyczna, która chce za pośrednictwem firmy wykupić usługę noclegową dokonuje płatności za niniejszą usługę na konto firmy pośredniczącej, która jako potwierdzenie zapłaty wystawia kupon (bon) upoważniający do późniejszego skorzystania z usługi noclegowej. Firma pośrednicząca wpłaca, tylko i wyłącznie przelewem, na konto bankowe Wnioskodawczyni, należność (pomniejszoną o prowizję) za sprzedany uprzednio kupon na usługę noclegową. W tytule wpłaty dokonywanej przez firmę pośredniczącą podawane są numery kuponów, bądź numer identyfikacyjny emisji kuponów, pod którym są one sprzedawane. Konkretny termin wpłaty przez firmę pośredniczącą nie jest ściśle określony w umowach. Nie zależy on również od terminu wykorzystania kuponu na usługę noclegową przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Z reguły, zgodnie z zapisami zawartymi w umowach, wpłata powinna nastąpić w ciągu 10 dni roboczych po zakończeniu emisji określonej partii kuponów. Zatem w rzeczywistości zdarza się, iż wpłata następuje jeszcze przed wykorzystaniem kuponu, a często bywa, że już po jego wykorzystaniu. Wpłata przez firmę pośredniczącą nie jest przez Wnioskodawczynię w żaden sposób dokumentowana. Wartość sprzedanego kuponu Wnioskodawczyni dokumentuje w chwili rozpoczęcia korzystania z usługi w ewidencji pomocniczej prowadzonej odrębnie dla każdej firmy pośredniczącej w sprzedaży usług noclegowych, a następnie dowodem wewnętrznym na koniec miesiąca wprowadza do księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji sprzedaży VAT.

W prowadzonej przez Wnioskodawczynię ewidencji pomocniczej, znajdują się zapisy dotyczące firmy pośredniczącej w sprzedaży, tj. ilości i wartości sprzedanych przez nią kuponów, wysokości pobranej prowizji za usługę oraz należnej Wnioskodawczyni wpłaty, a także data jej realizacji. Natomiast w zakresie odbiorcy usługi w ewidencji znajdują się informacje dot. numeru kuponu upoważniającego do skorzystania z usługi, jego wartość, data skorzystania z usługi oraz imiona i nazwiska osób fizycznych korzystających z usługi. Zdarza się też, iż na prośbę osoby fizycznej korzystającej z usługi Wnioskodawczyni wystawia rachunek/fakturę (od 23 sierpnia 2012 r.), wtedy w sposobie płatności Wnioskodawczyni pisze, iż zapłacono za pośrednictwem firmy wskazując jej nazwę. Dodatkowo w ewidencji pomocniczej, przy kuponie, na którego wartość wystawiono rachunek/fakturę Wnioskodawczyni umieszcza informację o jego wystawieniu, dlatego też, rachunku/faktury nie wprowadza odrębnie do księgi przychodów i rozchodów, ani do ewidencji sprzedaży VAT, tylko przychód ten Wnioskodawczyni ewidencjonuje dowodem wewnętrznym sporządzonym na podstawie ewidencji pomocniczej.

Zatem z ewidencji pomocniczych, jak i dowodów dokumentujących ww. transakcje jednoznacznie wynika jakiej transakcji dotyczy zapłata. W przypadku niewykorzystania kuponu przez klienta Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zwrotu otrzymanych środków z jego sprzedaży. Zwroty dokonywane są przez firmę pośredniczącą. W sytuacji kiedy firma pośrednicząca nie wpłaciła Wnioskodawczyni należności z tytułu sprzedanych kuponów, Wnioskodawczyni nie ponosi żadnych konsekwencji finansowych. Natomiast jeśli firma pośrednicząca wpłaciła należność z tytułu sprzedanych kuponów, w tym z tytułu zwróconego kuponu, to w ramach rozliczenia pomniejsza kolejną wpłaconą Jej należność o wartość zwróconego kuponu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy w okresie ważności kuponów na usługę wynajmu pokoi (PKWiU 55.90.19), zapłata dokonywana jest przez firmy zajmujące się sprzedażą grupową, a wykorzystanie usług nie nastąpi w żadnym momencie, bądź wykorzystywanie usług następuje:

(część pytania oznaczonego we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód z tytułu realizacji np. w okresie 11 maja 2012 r. do 13 maja 2012 r. zakupionego wcześniej kuponu Wnioskodawczyni ewidencjonuje w dniu 11 maja 2012 r. w pomocniczym zestawieniu (nie w ewidencji sprzedaży, gdyż jest to przychód od firmy zajmującej się sprzedażą grupową) sporządzanym odrębnie dla każdej firmy, w celu kontroli wykorzystanych kuponów. Natomiast w książce przychodów i rozchodów tenże przychód Wnioskodawczyni ewidencjonuje dowodem wewnętrznym (odrębnym dla każdej firmy) wystawionym na podstawie sporządzonego zestawienia zbiorczego na koniec miesiąca pod datą 31 maja 2012 r. Nie ma tu, według Wnioskodawczyni znaczenia moment zapłaty za sprzedane usługi, a rzeczywisty termin ich wykorzystania. Analogicznie będą dokonywane zapisy w ewidencji sprzedaży dla potrzeb VAT. W przypadku niewykorzystania kuponu w obowiązującym terminie przychód z tytułu jego sprzedaży Wnioskodawczyni rejestruje w ostatnim dniu ważności kuponu., tj. w dniu 30 czerwca 2012 r. Zdarzają się również przypadki, iż osoby dokonujące zakupu kuponu, z przyczyn od nich niezależnych lub z powodu zdarzeń losowych, nie mają możliwości wykorzystania kuponu w terminie jego ważności, czyli do 30 czerwca 2012 r. Jeśli Wnioskodawczyni uzyska taką informację, przed upływem ważności kuponu, Wnioskodawczyni wyraża zgodę na jego późniejsze wykorzystanie i uzgadnia inny termin skorzystania z usługi, tj. po 30 czerwca 2012 r. W takim przypadku Wnioskodawczyni ewidencjonuje przychód w momencie faktycznego wykonania usługi. Gdy nie uzyska żadnej informacji o niewykorzystaniu kuponu, jak już wspomniano, Wnioskodawczyni ewidencjonuje przychód w dniu 30 czerwca 2012 r.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 9 listopada 2012 r. Wnioskodawczyni sprecyzowała prezentowane stanowisko wskazując, iż Jej zdaniem, w przypadkach, o których mowa w pkt a i b pytania, obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w momencie rzeczywistego wykonania usługi, tj. w pierwszym dniu korzystania z usługi, czyli w dniu przyjazdu. Również w przypadku, o którym mowa w pkt c pytania, obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w momencie rzeczywistego wykonania usługi, tj. w pierwszym dniu korzystania z usługi. Jednakże w tym przypadku, jak wskazuje Wnioskodawczyni, na kuponie powinna umieścić swoją akceptację na wykorzystanie usługi w tymże terminie. Natomiast w przypadku niewykorzystania kuponu obowiązek podatkowy dla podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w ostatnim dniu ważności kuponu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzyjnie określają moment powstania przychodu z ww. źródła przychodów.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Zgodnie z art. 14 ust. 1e cytowanej ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Z kolei w myśl art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, iż w przypadku działalności usługowej przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w dniu wykonania usługi (w tym częściowego).

Stosownie natomiast do postanowień art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (...). Regulacja zawarta w tym przepisie stanowi odstępstwo od ogólnych reguł ustalania przychodu z działalności gospodarczej, a warunkiem jego zastosowania jest uznanie, że otrzymane lub należne kwoty mają charakter zaliczek (przedpłat) na poczet towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Według "Popularnego słownika języka polskiego" (pod red. prof. Bogusława Dunaja, Wydawnictwo Wilga) - "przedpłata" oznacza określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wypłaconą z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. Z kolei "zaliczka" to część pieniędzy wpłaconych lub wypłaconych na poczet czegoś.

Należy jednak zwrócić uwagę, że nie zawsze wcześniejsze otrzymanie należności (przed ostatecznym wykonaniem usługi) oznacza zaliczkę lub przedpłatę, która nie powoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. O kwalifikacji otrzymanej zapłaty, jako przychodu lub jako przedpłaty (zaliczki) decyduje charakter tej zapłaty. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny (ostateczny), podczas gdy przedpłata, zaliczka nie mają takiego charakteru, bowiem podlegają one rozliczeniu po wykonaniu usług, na poczet których zostały wpłacone. Fakt, że dana wpłata stanowi zaliczkę (przedpłatę) na poczet konkretnej usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie sprawozdawczym, musi zatem wynikać z postanowień zawartej umowy i powinien znaleźć odzwierciedlenie w treści dokumentacji.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, m.in. iż Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży usług noclegowych za pośrednictwem portali internetowych zajmujących się sprzedażą grupową. Z każdą z tych firm Wnioskodawczyni ma podpisaną stosowną umowę. Wspomniane firmy umieszczają w swoich serwisach oferty promocyjne. Efektem dokonania zakupu usługi noclegowej w ofercie promocyjnej jest dokument potwierdzający umożliwienie wykorzystania tej usługi nazywany kuponem (bonem). Każdy kupon (bon) posiada unikalny numer identyfikacyjny. Zakup takiego kuponu w ofercie promocyjnej (po jego okazaniu) upoważnia osobę fizyczną do skorzystania z oferty pobytu wypoczynkowego w willi Wnioskodawczyni. Możliwość zakupu oferty promocyjnej na stronie internetowej firmy (serwisu) jest ograniczona czasowo. Kupon (bon) zakupiony w tym czasie posiada określony termin ważności. Osoba dokonująca zakupu kuponu (bonu) na wypoczynek wpłaca wartość zakupionego kuponu (bonu) na rzecz firmy (serwisu) zajmującej się sprzedażą grupową, która umieściła ofertę. Wobec powyższego Wnioskodawczyni nie pobiera żadnej odpłatności od osoby korzystającej z usług wypoczynku. Po upływie 10 dni (okres przewidziany na zwroty, reklamacje) od dnia zakończenia emisji oferty promocyjnej firma (serwis) wystawia dla Wnioskodawczyni fakturę VAT, bądź rachunek, z tytułu prowizji za wykonaną sprzedaż wraz z informacją o wysokości wpływów ze sprzedaży. Informacja ta przedstawia listę sprzedanych kuponów (bonów) uwzględniającą głównie wartość, liczbę oraz numery sprzedanych kuponów (bonów). Następnie firma dokonująca sprzedaży grupowej przekazuje, na wskazany przez Wnioskodawczynię rachunek bankowy pobrane kwoty, jako przedpłaty na usługę wypoczynku, pomniejszone o kwotę ustalonej prowizji. W związku z ograniczonym terminem ważności kuponu na skorzystanie z usługi wypoczynku niektóre kupony są realizowane przed dokonaniem zapłaty na jej rzecz przez firmę (serwis) umieszczającą ofertę lub też po dokonaniu zapłaty.

Konkretny termin wpłaty przez firmę pośredniczącą nie jest ściśle określony w umowach. Nie zależy on również od terminu wykorzystania kuponu na usługę noclegową przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Z reguły, zgodnie z zapisami zawartymi w umowach, wpłata powinna nastąpić w ciągu 10 dni roboczych po zakończeniu emisji określonej partii kuponów. Zatem w rzeczywistości zdarza się, iż wpłata następuje jeszcze przed wykorzystaniem kuponu, a często bywa, że już po jego wykorzystaniu.

W przypadku niewykorzystania kuponu przez klienta Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zwrotu otrzymanych środków z jego sprzedaży. Zwroty dokonywane są przez firmę pośredniczącą. W sytuacji, kiedy firma pośrednicząca nie wpłaciła Wnioskodawczyni należności z tytułu sprzedanych kuponów, Wnioskodawczyni nie ponosi żadnych konsekwencji finansowych. Natomiast jeśli firma pośrednicząca wpłaciła należność z tytułu sprzedanych kuponów, w tym z tytułu zwróconego kuponu, to w ramach rozliczenia pomniejsza kolejną wpłaconą Jej należność o wartość zwróconego kuponu.

Mając powyższe na względzie, a w szczególności charakter otrzymanych przez Wnioskodawczynię z serwisów internetowych wpłat, podlegających ostatecznemu rozliczeniu po uwzględnieniu ewentualnych reklamacji i zwrotów, stanowiących przesłankę uznania, iż wpłaty te w istocie stanowią dokonane na jej rzecz przedpłaty, stwierdzić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku zastosowanie znajdzie art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, co do zasady, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, w przypadku, gdy dojdzie do wykonania przez Wnioskodawczynię usług noclegowych (również w sytuacji wykonania usługi po upływie daty ważności kuponu - w terminie uzgodnionym pomiędzy stronami, bez względu na datę otrzymania zapłaty) przychód z ww. tytułu powstanie zgodnie z zasadą wynikająca z art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w momencie wykonania, przez Wnioskodawczynię usługi. Jeżeli zatem w świetle odrębnych przepisów nie będących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem niniejszej interpretacji, bądź zgodnie z zawartymi umowami - dniem wykonania usługi jest pierwszy dzień korzystania z usługi (dzień przyjazdu), to w tym też dniu Wnioskodawczyni uzyskuje przychód.

Natomiast w sytuacji, gdy nie dojdzie do wykonania usługi (nabywca kuponu z niego nie skorzysta), a Wnioskodawczyni otrzyma należne jej z serwisu wpłaty, przychód z tego tytułu, zgodnie z prezentowanym przez Nią stanowiskiem powstanie w ostatnim dniu ważności kuponu.

Z ww. zastrzeżeniami, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż stosownie do zadanego pytania oraz doprecyzowanego stanowiska w sprawie przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była ocena prawidłowości dokumentowania uzyskanych przez Wnioskodawczynię przychodów. Jeżeli zatem Wnioskodawczyni jest zainteresowana uzyskaniem interpretacji indywidualnej w powyższym zakresie - winna wystąpić z nowym, odrębnym wnioskiem ORD-IN.

Nadmienić należy również, iż w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.