IBPBI/1/415-118/11/ESZ - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych podczas spotkań organizowanych z kontrahentami w restauracjach oraz związanych z opłaceniem noclegu dla tych kontrahentów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 8 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 19 stycznia 2011 r., dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup poczęstunku podczas spotkań organizowanych w restauracjach oraz związanych z opłaceniem noclegu dla tych kontrahentów - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 października 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup poczęstunku podczas spotkań organizowanych w restauracjach oraz związanych z opłaceniem noclegu dla tych kontrahentów.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 stycznia 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-1131/10/ESZ wezwano do jego uzupełnienia, co nastąpiło w dniu 19 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadząc działalność gospodarczą współpracuje z wieloma kontrahentami. Niektórzy z nich mają ogromne znaczenie z uwagi na ilość zamawianych towarów, bądź w przypadku dostawców z uwagi na udzielanie atrakcyjnych rabatów. Dla dobrej współpracy przyjmuje kontrahentów w siedzibie firmy, bądź też w restauracji ponieważ delegacje przyjeżdżają przeważnie z odległych miejscowości (częstuje ich posiłkami).

Zdarza się, iż delegacja spędza w firmie więcej niż jeden dzień i otrzymuje nocleg w hotelu finansowany z pieniędzy firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup obiadu w restauracji, bądź noclegu dla delegacji firm współpracujących mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki na obiad w restauracji, czy nocleg dla ważnych kontrahentów w razie wyraźnej konieczności nie stanowią kosztów reprezentacji, a tym samym Wnioskodawczyni uważa, iż może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Za koszty reprezentacji można uznać wystawne przyjęcia imprezy z dodatkowymi atrakcjami. Natomiast obiad dla kontrahentów spędzających w firmie cały dzień, bądź nocleg, jeśli wizyta wymaga pozostania do dnia następnego, nie jest czymś wystawnym, a raczej mieści się w granicach dobrych obyczajów. Jest to tym samym wydatek ściśle związany z uzyskaniem przychodów dlatego, Wnioskodawczyni uważa, iż może stanowić koszt uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podmiocie, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni ponosi wydatki związane z zakupem poczęstunku dla kontrahentów podawanych podczas spotkań organizowanych m.in. w restauracjach. Dla kontrahentów, którzy spędzają w firmie Wnioskodawczyni więcej niż jeden dzień finansowany jest również nocleg w hotelu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż rozstrzygnięcie, czy wydatki, o których mowa mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zależy od tego, czy dotyczą one reprezentacji, tj. czy wydatki na poczęstunek podawany podczas wyżej wymienionych spotkań ukierunkowane są na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (wizerunku).

W ocenie tut. Organu wydatki na poczęstunek podawany podczas spotkań z kontrahentami i potencjalnymi klientami w restauracjach, wiąże się z tworzeniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy. Pomimo tego, że spotkania wiążą się z istotą prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, to wątpliwości budzi miejsce takiego spotkania, znajdujące się poza siedzibą prowadzonej działalności. Trudno wykazać inny niż reprezentacja cel poniesienia tych wydatków. W kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia "reprezentacja" oraz z analizy przytoczonego art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy, jednoznacznie wynika, iż ponoszone przez Wnioskodawczynię wydatki na zorganizowanie spotkań poza siedzibą firmy będą wydatkami na reprezentację i jako takie nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Ich charakter bezsprzecznie świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania firmy na zewnątrz.

Również zapewnienie kontrahentom zakwaterowania w związku z odbywaniem tych spotkań (nocleg) ma niewątpliwy wpływ na sposób postrzegania firmy Wnioskodawczyni przez te podmioty. Wydatki te wykraczają więc poza poziom gościnności zwyczajowo przyjęty w tego typu kontaktach i służą budowaniu określonego wrażenia w odbiorze firmy Wnioskodawczyni. Zapewnienie noclegu kontrahentom to bowiem nic innego, jak działania dla zapewnienia im wygody i komfortu, mające na celu zaprezentowanie firmy Wnioskodawczyni jako prestiżowego partnera.

Powoływanie się w tym kontekście przez Wnioskodawczynię na okoliczność, że tego typu działania czy wydatki mieszczą się w granicach dobrych obyczajów, nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji, bowiem działania reprezentacyjne obejmują nie tylko imprezy, czy spotkania organizowane z wielkim rozmachem lub wystawne bankiety z ekskluzywnym menu.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup poczęstunku podczas spotkań organizowanych w restauracjach oraz związanych z opłaceniem noclegu dla kontrahentów należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup poczęstunku dla tych kontrahentów podczas spotkań organizowanych w siedzibie firmy wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.