IBPBI/1/415-1169/11/WRz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-1169/11/WRz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 17 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 2 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów uzyskanych ze świadczenia usług na terytorium Niemiec - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów uzyskanych ze świadczenia usług na terytorium Niemiec. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 23 stycznia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1169/11/WRz, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 2 lutego 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 2005 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą, w zakresie usług remontowo - budowlanych. Wybrał opodatkowanie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Obecnie Swoje usługi świadczy tylko na terenie Niemiec. Na podstawie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wybrał zwolnienie od tego podatku. Natomiast dla celów rozliczania się z podatku od towarów i usług w Niemczech, zarejestrował tam działalność.

W Niemczech wystawiając dokumenty sprzedaży, dotyczące uzyskanych przychodów z tytułu świadczonych tam usług, Wnioskodawca dolicza podatek, a VAT (wpisuje kwotę netto, VAT i kwotę brutto), a z tytułu dokonywanych zakupów w Niemczech ma prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w tych zakupach. Reasumując, Wnioskodawca rozlicza podatek od towarów i usług w Niemieckim Urzędzie Finansowym. W Polsce dla celów ustalenia podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych prowadzi ewidencję przychodów do której wpisuje kwotę brutto z dokumentów sprzedaży wystawianych w Niemczech. Wobec tego do obliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego podlegającego wpłacie do Urzędu Skarbowego, przyjmuje jako podstawę kwotę brutto do której stosuje stawkę ryczałtu 5,5% i tak wyliczony podatek wpłaca do Urzędu Skarbowego. W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 31 stycznia 2012 r., wskazano, iż w okresie którego dotyczy wniosek Wnioskodawca posiadał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych). Usługi, o których mowa we wniosku nie są wykonywane na terytorium Niemiec poprzez położony tam zakład, w rozumieniu art. 5 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Jaką kwotę netto, czy brutto z dokumentów sprzedaży wystawianych w Niemczech Wnioskodawca winien wpisywać do ewidencji sprzedaży.

2.

Jaka powinna być podstawa opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym dochodów uzyskanych w Niemczech - kwota netto sprzedaży, czy kwota brutto.

Zdaniem Wnioskodawcy, do prowadzonej ewidencji sprzedaży winien wpisywać kwoty netto z posiadanych dowodów sprzedaży usług w Niemczech i podstawą opodatkowania przychodów ze sprzedaży tych usług powinna być kwota netto z tych dowodów sprzedaży. Wynika to z przepisów art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszym z ww. przepisów: "opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym (...)". Zgodnie z drugim: "za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane (...)". U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

W świetle postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody z działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce (a taką osobą, jak wynika z wniosku jest Wnioskodawca), podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w innym państwie tylko wtedy, gdy działalność ta jest wykonywana poprzez położony w tym państwie zakład.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 umowy podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi.

Przy czym, w myśl art. 7 ust. 2 tej umowy, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać takiemu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Powyższe zapisy potwierdzają powszechnie przyjętą w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania zasadę, zgodnie z którą przedsiębiorstwo jednego państwa nie może być opodatkowane w drugim państwie, chyba że prowadzi ono w tym drugim państwie działalność za pośrednictwem położonego tam zakładu. Zgodnie z tą zasadą przyjmuje się, że dopóki przedsiębiorstwo jednego państwa nie założy w drugim państwie zakładu, nie można uważać, iż bierze ono udział w życiu gospodarczym tego drugiego państwa w takim stopniu, aby można było je poddać ustawodawstwu podatkowemu tego państwa.

Istotne znaczenie w przedmiotowej sprawie ma zatem ustalenie, czy działalność gospodarcza prowadzona na terytorium Niemiec wykonywana jest w formie zakładu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ww. umowy, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, a w szczególności miejsce zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat i kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych. Natomiast ust. 3 tego przepisu stanowi, iż plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika m.in., iż Wnioskodawca będąc polskim rezydentem podatkowym od 2005 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w zakresie usług remontowo - budowlanych. Wybrał opodatkowanie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Obecnie usługi świadczy wyłącznie na terenie Niemiec, gdzie nie posiada zakładu w rozumieniu art. 5 ww. umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Na podstawie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wybrał zwolnienie od tego podatku. Natomiast dla celów rozliczania się z podatku od towarów i usług w Niemczech, Wnioskodawca zarejestrował w tym kraju działalność gospodarczą. Wystawiając w Niemczech dokumenty sprzedaży, dotyczące uzyskanych przychodów z tytułu świadczonych tam usług, Wnioskodawca dolicza podatek VAT (wpisuje kwotę netto, VAT i kwotę brutto), a z tytułu dokonywanych zakupów w Niemczech ma prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w tych zakupach.

Zważywszy zatem, iż jak wynika z wniosku Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, a przychody uzyskane ze świadczenia na terytorium Niemiec, usług remontowo-budowlanych nie są uzyskiwane za pośrednictwem położonego w tym kraju zakładu, stwierdzić należy, iż przychody te podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż istotnym w niniejszej sprawie jest dokonanie oceny skutków podatkowych jakie wywołuje zapłata przez Wnioskodawcę podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec. W ustawie z dnia 29 lipca 2011 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), rozróżnia się pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług. W myśl tej ustawy pod pojęciem podatku od wartości dodanej rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego przepisami wyżej wymienionej ustawy. Sformułowanie "podatek od towarów i usług" jest określeniem podatku od wartości dodanej obowiązującym wyłącznie w Polsce, a nie w innych krajach członkowskich. Tym samym nie można utożsamiać podatku od wartości dodanej obowiązującego w innym państwie członkowskim niż Polska, z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce.

W świetle powyższego, brak jest podstaw prawnych aby uzyskane na terytorium Niemiec przychody pomniejszać o zapłacony tam podatek od wartości dodanej, bowiem jak wskazano podatek od wartości dodanej nie jest tożsamy z podatkiem od towarów i usług (nie jest tym podatkiem), o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym przychodem z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, będą podlegające opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej przychody ze świadczenia usług na terytorium Republiki Federalnej Niemiec wykazywane w wartości brutto, a więc bez ich pomniejszenia o podatek od wartości dodanej.

Z tej też przyczyny stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie, dotyczące sposobu opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów uzyskanych ze świadczenia usług na terytorium Niemiec, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl