IBPBI/1/415-1143/13/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 12 listopada 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 18 listopada 2013 r.), uzupełnionym 6 lutego 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej w formie spółki komandytowej pozarolniczej działalności gospodarczej wynagrodzeń pracowników oraz składek na ubezpieczenie należnych od tych wynagrodzeń - jest prawidłowe.

W dniu 18 listopada 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej w formie spółki komandytowej pozarolniczej działalności gospodarczej wynagrodzeń pracowników oraz składek na ubezpieczenie należnych od tych wynagrodzeń. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 24 stycznia 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-1143/13/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 6 lutego 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest komandytariuszem spółki komandytowej. Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "u.p.d.o.f."), jeżeli pozarolniczą działalność prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej (w tym przypadku spółka komandytowa), przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., czyli przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności ww. spółki jest produkcja konstrukcji budowlanych stalowych takich jak balustrady balkonowe, tarasowe, schodowe, barierki poręcze klatek schodowych, zadaszenia oraz ich montaż na budowach.

Spółka świadczy swoje usługi na podstawie zawartych umów zlecenia realizacji prac. Realizowane umowy (zlecenia) to kontrakty długoterminowe lub krótkoterminowe. W trakcie realizacji umów, po zakończeniu etapu prac, wystawiane są faktury częściowe na podstawie zaakceptowanego protokołu zdawczo-odbiorczego. W dacie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego rozpoznawany jest przez Wnioskodawczynię przychód podatkowy. Spółka prowadzi pełną rachunkowość. Ewidencja księgowa prowadzona jest w sposób umożliwiający przyporządkowanie kosztów bezpośrednich do poszczególnych umów. W planie kont zostały wyodrębnione konta analityczne dla poszczególnych umów zarówno na kontach kosztowych, jak i na kontach przychodowych. Do kosztów bezpośrednich Spółka zalicza m.in.: materiały, usługi podwykonawcze, wynagrodzenia pracowników wraz z narzutami oraz inne wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów podatnika są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty bezpośrednie wynagrodzeń wraz z narzutami, pracowników bezpośrednio produkcyjnych są zarachowywane w koszty podatkowe zgodnie z art. 22 ust. 6ba i 6bb. W myśl art. 22 ust. 6ba u.p.d.o.f., należności z tytułów, o których mowa w..., oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się....

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6bb u.p.d.o.f., składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 6ba, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 37, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55a i ust. 3d. Pozostałe koszty bezpośrednie są rozliczane w myśl art. 22 ust. 5 u.p.d.o.f., który stanowi że u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Na podstawie ww. przepisów wynagrodzenia ze stosunku pracy wraz z narzutami stanowiące koszty bezpośrednie, zaliczone są przez Wnioskodawczynię do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki komandytowej i są uznawane za koszt podatkowy w miesiącu (roku), w którym wypłacająca powyższe świadczenia spełniła warunki, o których mowa w art. 22 ust. 6ba lub w art. 22 ust. 6bb ww. ustawy, pomimo że dane zlecenie jeszcze nie zostało w całości zrealizowane i nie zostały osiągnięte odpowiadające im przychody. Dla celów bilansowych koszty wynagrodzeń wraz z narzutami pracowników bezpośrednio produkcyjnych dotyczące zleceń, które nie przyniosły w danym miesiącu odpowiadającego im przychodu aktywowane są jako usługi w toku.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 30 stycznia 2014 r., wskazano m.in., że:

* spółka komandytowa, której wspólnikiem jest Wnioskodawczyni, wypłaca wynagrodzenia pracownikom (należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w miesiącu następnym, to jest w miesiącu następującym po miesiącu, za który wynagrodzenia te są należne (np. za styczeń do 10 lutego);

* termin wypłaty wynagrodzeń został uregulowany w spółce w regulaminie wynagradzania pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenia oraz składki z tytułu tych należności (ubezpieczenie) pracowników pracujących bezpośrednio przy danym zleceniu produkcyjnym i traktowane jako koszt bezpośredni, Wnioskodawczyni prawidłowo odnosi w ciężar kosztów podatkowych po spełnieniu warunku wypłacenia lub postawienia do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony (na podstawie art. 22 ust. 5ba i 5bb - winno być art. 22 ust. 6ba i 6bb u.p.d.o.f.).

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponoszone przez spółkę komandytową wydatki na wynagrodzenia dla pracowników bezpośrednio produkcyjnych, winna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 22 ust. 6ba i 6bb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem ich wypłacenia (zapłaty) lub postawienia do dyspozycji w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania pracowników (np. za styczeń wypłacone zgodnie z regulaminem, tj. do 10 lutego stanowią koszt podatkowy w styczniu). Jeśli wypłaca wynagrodzenia dokonana jest po terminie obowiązującym w regulaminie wynagradzania, to wynagrodzenie takie będzie stanowić koszt podatkowy w momencie wypłaty. Należne od tych wynagrodzeń składki (tekst jedn.: finansowane przez spółkę składki, o których mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych) powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu za który należności te (wynagrodzenia pracowników) są należne, pod warunkiem że składki te zostaną opłacone z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca. W przypadku uchybienia powyższemu terminowi, składki te będą kosztem uzyskania przychodu z chwilą zapłaty. Ogólne zasady rozliczania kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami u podatników prowadzących księgi rachunkowe reguluje art. 22 ust. 5-5b u.p.d.o.f. Natomiast art. 22 ust. 6ba i 6bb są wyjątkami od ogólnych zasad i zgodnie z regułą lex specjalis derogat legi generali mają one pierwszeństwo w zastosowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.