IBPBI/1/415-113/14/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 29 stycznia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 31 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie momentu powstania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie momentu powstania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zajmuje się produkcją złotych obrączek i biżuterii. W 2010 r. wyprodukowała wzorniki stanowiące wzory wyrobów, jakie wytwarza. Wyprodukowane wzorniki zostały uznane za środki trwałe, a następnie zostały wydzierżawiane hurtowniom i sklepom jubilerskim. Na powyższą okoliczność sporządzono umowę najmu wzorników. Z treści umowy wynika, że jest ona zawarta na wynajem wzorników kolekcji czerwiec 2010. Określono warunki umowy oraz cenę za wynajęty wzornik. Umowa została zawarta na okres 4 lat, licząc od dnia jej podpisania. W jednym z punktów umowy strony ustaliły, że czynsz najmu, jako świadczenie jednorazowe płatne jest z góry za cały okres trwania umowy. W ślad za tym wystawiono faktury stosownie do zawartych umów, o następującej treści wynajem wzorników kolekcji czerwiec 2010 r. na okres od np. czerwca 2010 r. do maja 2014 r. Określony na fakturach termin płatności przypadał nie później niż w 2012 r.

Istotne elementy opisu stanu faktycznego zawarto również we własnym stanowisku w sprawie, gdzie wskazano, że w ww. umowie nigdzie nie wskazano okresów rozliczeniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy w myśl przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje przychód podatkowy - czy w terminie płatności lub zapłaty za wzorniki, czy też pomimo zapłaty czynszu dotyczącego wynajmu wzorników, przychód należy rozliczyć w okresie trwania umowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód podatkowy z wynajmu wzorników powstaje zgodnie z zapisem art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), czyli z chwilą otrzymania należności za wynajem wzorników (4 lata). W umownie wskazano bowiem jednoznacznie, że wynagrodzenie za cały czas trwania wynajmu wzorników winno zostać zapłacone z góry, zgodnie z terminem wskazanym na fakturze. Nigdzie nie wskazano okresów rozliczeniowych (miesięcznych, kwartalnych, czy też rocznych). Wnioskodawczyni uważa zatem, że do opodatkowania dochodów z tytułu najmu nie może mieć zastosowania art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczący usług ciągłych.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawczyni powołała:

* wyjaśnienia Departamentu Podatków Dochodowych opublikowane w Biuletynie Skarbowym Ministra Finansów nr 5 z 2007 r.,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 listopada 2008 r. Znak: IBPB1/415-481/08/AP.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzyjnie określają moment powstania przychodu z ww. źródła przychodów.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej określa art. 14 ust. 1c ww. ustawy, w myśl którego za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Zgodnie jednak z art. 14 ust. 1e cytowanej ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 14 ust. 1h). Z kolei w myśl art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, że przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadku świadczenia usług powstaje w dniu wykonania usługi lub częściowego wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

* wystawienie faktury w terminie wcześniejszym niż faktyczne wykonanie usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,

* uregulowanie należności przed wykonaniem usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.

Z treści złożonego wniosku wynika m.in., że Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której wynajmuje kontrahentom wzorniki stanowiące środki trwałe w tej działalności. Z treści zawartych umów wynika, że czynsz za cały okres trwania umowy płatny jest jednorazowo. W ślad za zawartą umową wystawiana jest faktura, z określonym terminem płatności. Przy czym mimo, że umowy zawarte są na dłuższy okres, nawet do maja 2014 r., żadna faktura nie określała terminu płatności późniejszego niż przypadający na 2012 r. Jak wynika przy tym z wniosku w umowach zawartych z kontrahentami ani na wystawionych im fakturach nie określono okresów rozliczeniowych.

Mając na względzie ww. przepisy w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że ustalenie momentu uzyskania przez Wnioskodawczynię przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, winno nastąpić zgodnie z ogólnymi zasadami uzyskiwania przychodu z tego źródła przychodów, określonymi w ww. art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści tego przepisu wynika wprost, że moment powstania przychodu należnego został ściśle związany z wystąpieniem najwcześniejszego ze zdarzeń wskazanych w cyt. przepisie, tj. z wykonaniem usługi, wystawieniem faktury, albo uregulowaniem należności.

W konsekwencji, skoro po zawarciu umowy Wnioskodawczyni wystawia faktury VAT, określając w nich termin płatności, to niezależnie od późniejszej faktycznej zapłaty, czy też późniejszego świadczenia usługi najmu, Wnioskodawczyni winna rozpoznać przychód w dacie wystawienia faktury. Jest to bowiem najwcześniejsza czynność związana z tą usługą.

Wobec powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zauważyć jednocześnie należy, że powołana przez Wnioskodawczynię interpretacja indywidualna wydana została w odmiennym niż wynikający z treści niniejszego wniosku stanie faktycznym, albowiem w przypadku w niej uwzględnionym faktura potwierdzająca realizację umowy wystawiana była po wykonaniu usługi lub dokonaniu zapłaty.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Wnioskodawczynię publikacji zauważyć należy, że potwierdza ona w istocie prezentowane powyżej stanowisko tut. Organu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.